سایت بدون – افزایش آمار مبتلایان و فوتشدگان کرونایی درکشور موجی از نگرانی را در میان اهالی ورزش بهویژه فوتبالیها که این روزها درگیر لیگبرتر هستند، به وجود آورده است. از سوی دیگر، مثبتشدن تست تعدادی از بازیکنان استقلال و فولاد هم جدا از به وجود آوردن این نگرانیها، باعث تعویق برخی از بازیهای لیگبرتر و طولانیترشدن پروسه ادامه لیگ شده است. تمامی این موارد منجر به این شده که شایعه تعطیلی کامل لیگبرتر بار دیگر بر سر زبانها بیفتد؛ موضوعی که البته همچنان برای پاسخگویی بین مسئولان پاسکاری میشود. سازمان لیگ فوتبال که تصمیمگیری در این رابطه را به تصمیم ستاد مقابله با کرونا و وزارت بهداشت مرتبط میداند و از سوی دیگر این ستاد هم طی روزهای اخیر هیچ واکنشی به اتفاقات لیگ فوتبال نشان نداده است. البته حریرچی، معاون وزارت بهداشت اخیرا موضوع تعطیلی فوتبال را رد و اعلام کرده به خاطر بازیهای پیشروی تیمملی و تیمهای آسیایی بازیکنان باید آمادگی داشته باشند و امکان تعطیلی لیگ وجود ندارد.
ماجرا اما به همینجا ختم نشده و سازمان لیگ فوتبال باید هر هفته برنامه خود را با آمار مبتلا به کرونا در تیمهای مختلف چک کند. برنامهریزی اولیه این بود که در اوایل مردادماه لیگ نوزدهم به پایان برسد و تیمها خیلی زود آمادهسازی خود برای فصل جدید را آغاز کنند، اما تصور کنید بازیهای استقلال و فولاد تا دوهفته به تعویق بیفتد. قطعا تیمهای دیگر که حریفان این دو تیم در لیگ هستند، درگیر این موضوع خواهند شد و ناخودآگاه برنامهریزی سازمان لیگ هم از حالت طبیعی خود خارج خواهد شد.
با این شرایط پیشبینی میشود که لیگبرتر در خوشبینانهترین حالت اواخر مرداد به پایان برسد؛ البته اگر تیم جدیدی درگیر کرونا به صورت گسترده نشود و طبق آییننامه موجود کروناییهایش به ٢۵درصد نرسد. درصورت پایان لیگ نوزدهم تا اول شهریورماه، قطعا امکان شروع لیگ بعدی تا پایان وجود ندارد، چون تیمملی هم در مهرماه چند بازی مهم در انتخابی جامجهانی پیشرو دارد. حالا درنظر بگیرید با این شرایط و جدا از اتفاقاتی که کرونا ممکن است به صورت غیرمترقبه به وجود بیاورد، لیگ بیستم چه زمانی آغاز میشود و چه زمانی به پایان خواهد رسید. این مسائل دغدغههای بزرگی برای مسئولان فوتبال ایران است و حتی به دغدغه نهادهای بالاتر یعنی وزارت ورزش و وزارت بهداشت هم تبدیل شده است. پیشنهادی که مسئولان سازمان لیگ فعلا در برابر آن مقاومت میکنند، برگزاری هفتههای پایانی لیگ در یک شهر و به صورت قرنطینه همه تیمهای حاضر در لیگبرتر است. این تصمیم بزرگ میتواند یک راهحل خوب برای خروج از بحران فعلی باشد؛ اگرچه دردسرهای خودش را هم دارد.البته در هیاهو و جنجالهای فوتبال یک نکته بسیار مهم درحال فراموشی است؛ اینکه هیچ فرقی بین فوتبالیستها با کارگران، کارمندان، پاکبانها و سایر مشاغل جامعه وجود ندارد. اگر وضع شیوع کرونا وخیم است، تمامی مشاغل باید تعطیل شوند و اگر بنا بر مبارزه و زندگیکردن در کنار کروناست، همه باید در کنار هم این کار را انجام بدهند. از نظر انسانی مردم با هر شغلی در این وضع برابر هستند و جان هیچکسی بر دیگری ارجحیت و اهمیت بیشتری ندارد.
در چنین شرایطی با سه عضو هیأترئیسه سازمان لیگ فوتبال ایران هم صحبت کردیم که توضیحات آنها درباره شرایط پیشآمده را در زیر میخوانید.
فوتبالیها فرقی با سایر قشرهای جامعه که به زندگی بازگشتهاند، ندارند
هر اتفاقی هم در فوتبال با تصمیم هیأترئیسه شکلی رسمی میگیرد و طبیعتا اعضای هیأترئیسه فدراسیون و سازمان لیگ هم سیاستهای خود را براساس تکلیفی که از سوی دولت، وزارت ورزش و وزارت بهداشت به آنها ابلاغ میشود، مصوب میکنند. چیزی که تا به امروز به سازمان لیگ از سوی مراجع بالاتر ابلاغ شده، برگزاری مسابقات با رعایت کامل پروتکلهای بهداشتی بوده است و نظر اکثریت اعضای هیأترئیسه هم به همین شکل بود.
موضوع بسیار مهم دیگر این است که اصرار فدراسیون و سپس سازمان لیگ بهعنوان برگزارکننده لیگ، صرفا فقط انجامشدن مسابقات نیست. پایه و اساس سیاستهای کلی کشور و نظام بازگشت مردم به زندگی عادی و مبارزه با ویروس کروناست. همانطور که همه میدانیم، مشاغل مختلف به مرور زمان بازگشایی شدند و مردم هم به سرکار میروند؛ چون معلوم نیست شرِ ویروس کرونا چه زمانی از ایران و کل جهان کم خواهد شد. در چنین فضایی نباید طوری رفتار کنیم که اینطور القا شود فوتبال بخشی از جامعه جداست. فوتبالیست و مدیر و مربی و بازیکن هم عضو این جامعه هستند. وقتی پرستاران و پزشکان، کارمندان، کارگران، افراد دارای مشاغل آزاد، پاکبانهای عزیز درحال زندگیکردن در کمال سختی با کمترین حقوق و در کنار ویروس کرونا هستند و جانشان در خطر است و بسیاری متأسفانه فوت هم کردهاند، این ظلم مضاعفی به همه آنهاست که جامعه فوتبال در این وضع نخواهد نقش خود را به درستی برای انجاموظیفه ایفا کند. درآمد سهسال هرکدام از این قشرها یکسیام قرارداد یک فصل بعضی از بازیکنان و مربیان فوتبال هم نمیشود، پس هیچ فرقی بین فوتبالیست و سایر مردم نباید وجود داشته باشد. ضمن اینکه فوتبالیها در شرایط کاملا بهداشتی وظیفه شغلی خود را قرار است انجام بدهند و قرار نیست از فوتبال کرونا بگیرند. همواره تست میدهند، پزشک بالای سر آنهاست و در زمین فوتبال و رختکن، خودروی شخصی تردد دارند. از تونل ضدعفونیکننده رد میشوند، منتهی مردم عادی این امتیازها را هم ندارند. برای همه مردم عزیز در تمامی مشاغل آرزوی سلامتی دارم، منتهی هر چهره فوتبالی که کرونا بگیرد، از جایی گرفته که ممکن است سایر مردم مبتلاشده، گرفته باشند. کرونا از زمین فوتبال به کسی سرایت نمیکند.
خود ما هم بهعنوان مدیران فوتبال فرقی با مردم نداریم. تعدادی از مدیران ازجمله خودِ بنده هم به این ویروس مبتلا شدم. الان داریم پس از بهبودی کارها را انجام میدهیم و مراجعهکننده داریم. پس تعطیلکردن به هیچعنوان راهحل منطقی نیست. فوتبالیها باید بدانند که قرار نیست فقط تا شرایطی که همه چیز خوب است و مورد محبت و توجه مردم قرار میگیرند، خدمات بدهند. وقتی از امتیازهای فوتبال مثل شهرت، ثروت، موقعیت اجتماعی، محبوبیت و… برخوردار میشویم، در چنین وضعیتی نباید خودمان را از مردم جدا کنیم. چون وقتی همه مردم به زندگی عادی در کنار کرونا بازگشتهاند، فوتبالیستها و ورزشیها هم باید برگردند. مردم خسته شدند از تماشای فوتبال قدیمی. فوتبال میتواند کمک کند تردد برای یکساعت هم در سطح شهر کمتر شود. مردم در خانه بمانند. ما با فوتبال میتوانیم به مردم کمک کنیم که بیشتر موارد بهداشتی را رعایت کنند. در این وضع سخت فوتبال نباید به هیچعنوان خودش را تافته جدابافته و مهمتر از مردم بداند. همه باید در کنار هم در کنار این ویروس زندگی کنیم.
این پروتکلهای بهداشتی برای فوتبال قابل اجرا نیست
من در فضای فعلی درباره مشکلات باشگاهها و شرایط پیشآمده در فوتبال ایران نمیخواهم به صورت جزئی وارد شوم و صحبت کنم. تنها بحثی که دارم، درباره پروتکلهای تعیینشده برای برگزاری مسابقات است. با توجه به اینکه ستاد مبارزه با کرونا در ورزش پروتکلهای برگزاری مسابقات ورزشی را تعیین و به فدراسیون فوتبال ابلاغ کرده است، لذا مسئولیت هرگونه امکاننداشتن جهت انجام این پروتکل با توجه به وضع فعلی باشگاهها که فاقد توان اجرایی، اقتصادی و سختافزاری در رابطه با آن هستند، برعهده وزارت بهداشت است. چنانچه اتفاقات ناگواری حادث شود، به اعتقاد بنده بایستی وزارت بهداشت و ستاد کرونا در ورزش پاسخگو باشند، منتهی از لحاظ اجرای این پروتکل، موارد به فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران تکلیف و ابلاغ شد و به همین ترتیب فدراسیون و بهتبع آن، سازمان لیگ هیچگونه دخل و تصرفی در اجرای این پروتکل و مسائل مربوط به آن نداشته و صرفا براساس دریافت دستور و ابلاغیهها مسابقات را برگزار کرده است. با این حال، تصمیمگیری در رابطه با شرایط به وجود آمده هم برعهده سازمان لیگ نیست. هرگونه سیاستگذاری در این رابطه باید توسط هیأترئیسه فدراسیون فوتبال و براساس دستورالعملهای ابلاغی از سوی وزارت ورزش و وزارت بهداشت انجام شود، چون طبق قوانین سازمان لیگ فقط مجری برگزاری لیگ زیرنظر کمیته مسابقات فدراسیون فوتبال است.
نکته کلیدی را فراموش نکنید
داستان کرونا مبحثی پزشکی دارد و نه ورزشی و نحوه مبارزه با این ویروس و رفتارهای اجتماعی در صلاحیت پزشکان زحمتکش است. به همین دلیل اگر ویروس، بیماری یا هرچیزی و بهطور مثال فوتبال تحتتأثیر قرار دهد، این فدراسیون پزشکی ورزشی و وزارت ورزش و وزارت بهداشت هستند که باید درباره شرایط به وجود آمده موضعگیریکنند و تصمیم بگیرند. بعد از طیشدن این سیکل قانونی، تازه صلاحیت تصمیمگیری براساس ابلاغیههایی که ارایه میشود، برعهده فدراسیون فوتبال است؛ چون طبق اساسنامه فدراسیون، یکی از وظایف هیأترئیسه فدراسیون تصمیمگیری درباره مسابقات فوتبال و لیگهای مختلف است. ما در مصاحبههای اهالی فوتبال میخوانیم که میگویند سازمان لیگ باید درباره تعطیلی یا ادامه برگزاری مسابقات تصمیمگیری کند. این نکته کلیدی و قانونی را فراموش نکنید که سازمان لیگ تنها پیمانکار برگزاری مسابقاتی است که از طریق فدراسیون فوتبال به او ارجاع شده است. هرگونه تصمیمگیری درباره تعطیلی مسابقات یا ادامه آن براساس تصمیم هیأترئیسه فدراسیون خواهد بود و نه هیأترئیسه سازمان لیگ. از طرفی مشکل به وجود آمده را از یک بُعد نمیتوان بررسی و تحلیل کرد. اگر بازیها برگزار شود و به پایان برسد، تصمیمگیری درباره سرنوشت لیگ به مراتب راحتتر از تعطیلشدن مسابقات است. ما در بحث تعیین قهرمان، تعیین تیمهای سقوطکننده و تیمهایی که سهمیه آسیا میگیرند، در لیگبرتر و سایر لیگها به مشکلاتی حلنشدنی برخواهیم خورد که هیچ راهحل درستی برای آن پیدا نمیشود، چون مدعیان زیاد و پیشنهادات زیادی داریم. به این ترتیب در این زمینه تعطیلی لیگ حتی از خودِ ویروس کرونا هم برای سرنوشت فوتبال باشگاهی ایران پیچیده و سختتر خواهد بود.