چرا وقتی می دانیم ماسک تاثیری ندارد، باز ماسک می زنیم؟ اگر رمان طاعون را خوانده باشید ، می دانید که این رمان جدالی است میان دو پارادیم شناختی ، پارادیم دینی و پارادیم علمی در معرفت، یک شخصیت کشیش پابلو است و دیگری دکتر ریو که جدالی برای تبیین بیماری دارند.
آلبرکامو در این رمان علاوه بر همه حرف های دیگری که می زند ، می خواهد بگوید که این پارادیم علمی ونگاه علمی است ، یعنی پزشکی است که نهایت شهر را نجات می دهد نه کلیسا!بحث من اما این نیست.
ماکس شلر را مبدع جامعه شناسی معرفت می دانند ، شلر در انواع معرفتی که معرفی می کند یعنی دینی ، متافیزیکی و علمی در تعریف کارکرد نگاه علمی به معرفت ، این نوع از معرفت را در راستای تمایل انسان به سلطه تعریف می کند
ماکس شلر را مبدع جامعه شناسی معرفت می دانند ، شلر در انواع معرفتی که معرفی می کند یعنی دینی ، متافیزیکی و علمی در تعریف کارکرد نگاه علمی به معرفت ، این نوع از معرفت را در راستای تمایل انسان به سلطه تعریف می کند
جهانی که به تعبیر ماکس وبر به سمت عقلانی شدن می رود ، از هر چیزی که قابلیت مهار آن را ندارد و همچنان پرسش بی جواب محسوب می شود برایش یک وحشت بی پایان است ، به یکباره همان علم که منبع افتخار و اتکا بوده ، قدرتش فرو می ریزد و انسان خود را بی دفاع می بیند
یعنی در شناخت علمی انسان در مقابل طبیعت نمی خواهد مشاهده گر یا تبیین کننده باشد ، می خواهد بر طبیعت تسلط پیدا کند و اگر خواست روی تغییر ایجاد کند. جدال انسان با طبیعت عمری دارد به اندازه تمام طول تاریخ ، جدالی پر از سئوال، ترس، اسطوره و ….
جهانی که به تعبیر ماکس وبر به سمت عقلانی شدن می رود ، از هر چیزی که قابلیت مهار آن را ندارد و همچنان پرسش بی جواب محسوب می شود برایش یک وحشت بی پایان است ، به یکباره همان علم که منبع افتخار و اتکا بوده ، قدرتش فرو می ریزد و انسان خود را بی دفاع می بیند
در این دنیای علمی شده است که مرگ تلخ و دردآور چند صد نفر بسیار ترسناک تر از مرگ چند ده هزار نفری و گاهی چند صد هزار نفری است که نه خیلی قبل همین چند قرن قبل بر اثر آبله و طاعون ، حصبه و وبا جان خود را از دست می دادند.
نوربرت الیاس کتابی کم حجم دارد که به فارسی هم ترجمه شده به نام تنهایی دم مرگ که در آن شرح می دهد که چرا مرگ آن شکل اسطوره ای خود را از دست داده و حالا تبدیل به چیزی شده که بشر دوست دارد آن را مخفی کند در ساختارهای بوروکراتیک از بیمارستان تا قبرستان
ما بیماری را در بیمارستان ها مخفی می کنیم و از سطح جامعه دور و مرگ را در قبرستان ها پنهان می کنیم و از شهر دور…و یک ساختار اداری در این کارها به ما کمک می کنند
بیماری هایی مثل کرونا دوباره بیماری را به سطح شهر می آورد و ناتوانی بشر را در سلطه کامل نشان می دهد، بشر این جاست که چشم به علم دارد ، حتی اگر این علم جوابی نداشته باشد باز هم …ما ماسک می زنیم برای این که هنوز به دنبال جواب هستیم . ما ماسک می زنیم چون هنوز امید داریم که علم برایمان کاری کند و دوباره بر اوضاع مسلط شود
افشین خماند