سایت بدون -نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که تنها ۲۸٪ امریکایی‌ها ۱۱ کتاب یا بیشتر در سال کتاب می‌خوانند و ۲۸٪ با افتخار اعتراف می‌کنند که حتا یک کتاب هم نمی‌خوانند.

تعداد فزاینده‌ای از مردم دیگر کتاب نمی‌خوانند. هیچ دلیل مشخصی برای بروز این امر وجود ندارد. برخی مجبورند در کلاس‌های درس خود کتاب‌هایی بخوانند و به همین دلیل چیز دیگری غیر از آن نمی‌خوانند. بقیه کتاب نمی‌خوانند اما مقالات خبری و پست‌های وبلاگ‌ها را به صورت آنلاین می‌خوانند، اما کتاب نه. چرا این وضعیت پیش آمده است؟
 
بررسی‌های گروه تحقیقاتی کنتار مدیا که در سال ۲۰۱۹ منتشر شد نشان می‌دهد که تنها ٪۵۱ از بزرگسالان در بریتانیا در سال گذشته حداقل یک کتاب مطالعه کرده‌اند. این رقم نه تنها نشان‌دهنده کاهش از ۵۶٪ در سال قبل است، بلکه به این معنی است که ۴۹٪، یا به عبارتی نیمی از بزرگسالان در طول ۱۲ ماه حتا یک کتاب هم نخوانده‌اند.
 
مرکز تحقیقاتی پیو که یک اندیشکده امریکایی است نشان می‌دهد که شهروندان امریکایی به‌طور قابل‌توجهی کتاب‌های بیشتری می‌خوانند و تنها ۲۷٪ آنها می‌گویند که در سال ۲۰۱۹ کتابی نخوانده‌اند، اما گروهی که موسسه پیو روی آنها تحقیق انجام داده کوچک و تنها شامل چند هزار نفر بوده است و نمایانگر آنچه واقعا در امریکا اتفاق می‌افتد نیست.
 
کریستوفر اینگراهام متخصص داده‌ها در واشنگتن‌پست توضیح می‌دهد: «سهم امریکایی‌هایی که در یک روز به خاطر لذت خود مطالعه می‌کنند از سال ۲۰۰۴ تا کنون بیش از ۳۰٪ کاهش داشته است.» ارقام او بر اساس مطالبی است که در آخرین نظرسنجی استفاده از زمان از سوی اداره آمار امریکا منتشر شده. اینگرام ادامه می‌دهد: «در سال ۲۰۰۴ تقریبا ۲۸٪ از امریکایی‌های ۱۵ ساله و بزرگ‌تر در روز برای لذت خود کتاب می‌خواندند. اما سال گذشته این رقم به ۱۹٪ رسید.»
 
بر اساس مقاله‌ای که از سوی جاناتان گینهاوس در مجله مکلین منتشر شد، ایالات متحده با موجی از تفکرات ضدعلمی و ضدروشنفکری روبه‌روست. زیرا نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که تنها ۲۸٪ امریکایی‌ها ۱۱ کتاب یا بیشتر در سال کتاب می‌خوانند و ۲۸٪ با افتخار اعتراف می‌کنند که حتا یک کتاب هم نمی‌خوانند.
 
آن‌طور که دیوید دنبی در مقاله‌ای در نیویورکر اشاره می‌کند: «میلیون‌ها کودک (پیش از رسیدن به نوجوانی) کتاب‌های هری پاتر، ارباب حلقه‌ها و دیگر رمان‌های تخیلی را خوانده‌اند. اما با رسیدن به ۱۲ یا ۱۳ سالگی اغلب خواندن را به‌طور جدی کنار می‌گذارند. پسران به ورزش یا بازی‌های کامپیوتری روی می‌آورند و دختران در پی به دست آوردن توجه اغلب به دوستی‌های پیچیده…» دنبی هشدار می‌دهد که «اگر بقیه ما هم بدون مبارزه کتاب خواندن را کنار بگذاریم، پشیمان خواهیم شد و با از بین رفتن فرهنگ شرمندگی را احساس خواهیم کرد.»