بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون -مغز ما فقط ۲ درصد از وزن بدنمان را تشکیل می‌دهد، اما روزانه نیمی از کربوهیدرات بدن ما را مصرف می‌کند. گلوکز مهم‌ترین سوخت مغز است. زمانی که مغز در معرض استرس شدید قرار می‌گیرد، به ۱۲ درصد انرژی بیشتر نیاز دارد. این موضوع موجب می‌شود بسیاری از افراد به خوردن خوراکی‌های شیرین تمایل پیدا کنند. کربوهیدرات‌ها سریع‌ترین تأمین‌کننده انرژی بدن هستند. در آزمون‌های روان‌شناختی صورت‌گرفته، افرادی که قبل از آزمون مقدار ناچیزی غذا خورده بودند استرس داشتند، اما عملکرد آنها پس از مصرف غذا به حالت عادی بازگشت.
هنگامی که گرسنه هستیم بخش زیادی از مغز فعال می‌شود. هیپوتالاموس ونتومدیال (VMH) و هیپوتالاموس جانبی در مرکز مغز قرار دارند. این دو ناحیه که در قسمت فوقانی ساقه مغز قرار دارند در تنظیم سوخت و ساز، تغذیه و عملکرد گوارش نقش دارند. اما هسته آرکوآتوس (Arcuatus) همچون دروازه‌بانی در بالای هیپوتالاموس وجود دارد. چنانچه مغز با نبود گلوکز روبه‌رو شود، این دروازه‌بان گلوکز را از قسمت‌های دیگر بدن تأمین می‌کند. از همین رو، به محض این که مغز نیاز به انرژی پیدا می‌کند، حتی اگر انرژی دیگر قسمت‌های بدن تأمین باشد، مشتاق خوردن شیرینی می‌شویم.
یک آزمایش جالب
این محقق افزود: برای درک بیشتر ارتباط بین مغز و کربوهیدرات‌ها، ما ۴۰ نفر را در دو جلسه مورد آزمایش قرار دادیم. در جلسه اول، از شرکت‌کنندگان در این مطالعه خواستیم در مقابل حاضرین، ۱۰ دقیقه سخنرانی کنند. در جلسه بعدی، از آنها نخواستیم که سخنرانی کنند. پس از پذیرایی از شرکت‌کنندگان در پایان هر جلسه، غلظت هورمون‌های استرس یعنی کورتیزول و آدرنالین را در خون شرکت‌کنندگان اندازه‌گیری کردیم. بررسی‌ها نشان داد آنهایی که پیش از سخنرانی غذا نخورده بودند، استرس بیشتری داشتند. در نتیجه بعد از پایان جلسه به طور متوسط ۳۴ گرم کربوهیدرات، اضافه‌تر از زمانی که سخنرانی نکردند، خورده بودند.
این پژوهشگر درباره مصرف شکلات می‌گوید: اگر کسی برای خوردن شکلات در بعدازظهر با من مشورت کند به او توصیه می‌کنم برای داشتن روحیه بالا و حفظ تندرستی‌اش شکلات بخورد. به همین دلیل افرادی که کار می‌کنند و غالبا استرس دارند مغزشان نیاز به انرژی بیشتری دارد. اگر فرد چیزی برای خوردن نداشته باشد ممکن است مغز از گلوکزی که به شکل چربی در سلول‌های عضلانی بدن ذخیره شده است استفاده کند، که این موجب ترشح بیشتر هورمون‌های استرس می‌شود. از سوی دیگر این فرآیند در دراز مدت خطر حمله‌های قلبی، سکته مغزی یا افسردگی را در فرد افزایش می‌دهد. همچنین می‌تواند موجب کاهش کارایی مغز شود.
چطور به مغز کمک کنیم؟
برای پاسخگویی به نیازهای افزایش یافته مغز هنگام استرس، می‌توانیم از سایر مواد غذایی بیشتر بخوریم یا تنها با مصرف خوراکی‌های شیرین موجب تسهیل کار مغز شویم. حتی نوزادان هم به خوردن مواد شیرین نیاز دارند. از آنجا که مغز آنها در مقایسه با بدن کوچک‌شان خیلی بزرگ است، نیاز به انرژی زیادی دارند. آنها این انرژی را از طریق شیر مادر دریافت می‌کنند که حاوی مقدار زیادی قند است.
با گذشت زمان نیاز بدن به شیرینی کاهش می‌یابد، اما به طور کامل از بین نمی‌رود. میزان این نیاز در افراد متفاوت است و به نظر می‌رسد به دیگر شرایط از جمله وضعیت معیشت فرد بستگی دارد. نتایج برخی مطالعات نشان می‌دهد افرادی که در کودکی استرس زیادی را تجربه کرده‌اند، بعدها در زندگی میل بیشتری به خوردن شیرینی دارند.
راه حل چیست؟
مغز برخی افراد قادر به دریافت انرژی از ذخایر بدن نیست، حتی اگر ذخایر چربی به میزان کافی هم وجود داشته باشد و مهم‌ترین علت آن استرس مزمن و شدید است. برای این که مغز آنها بی‌انرژی نشود باید به اندازه کافی غذا بخورند. تنها راه رسیدن به عادت‌های غذایی صحیح این است که محیط دائمی استرس‌زا را ترک کنیم. بنابراین گر چه بسیاری از افراد به شدت تمایل به خوردن شیرینی یا کربوهیدرات‌ها دارند، دلایل چنین اشتیاقی همیشه ناشی از هوس نیست و ممکن است نیاز به نگاهی عمیق‌تر به شیوه زندگی و موقعیت‌های استرس‌زای گذشته و حال شخص باشد. هنگامی که علت اصلی استرس ریشه‌یابی شد، فرد می‌تواند عادت‌های غذایی خود را مناسب‌سازی کند.
