بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون-محسن چاوشی با این‌که مجوز گرفتن و رسمی شدنش را – شاید- مدیون داریوش مهرجویی و فیلم سنتوری باشد، اما با این حال از آن فیلم به بعد رابطه پرفرازونشیبی با این کارگردان نامدار داشته. همین چند وقت پیش بود که در جواب پاسخ منفی چاوشی به مهرجویی مبنی بر حضور در سنتوری ٢ کارگردان نامدار سینمای ایران با کنایه در مورد چاوشی حرف زد و البته چاوشی هم پاسخش را داد. اما انگار ماجرا برای چاوشی تمام نشده و او داریوش مهرجویی را میهمان کنایه‌ای دیگر کرده است.
این خواننده محبوب در تازه‌ترین پست اینستاگرامی خود به بهانه بیان خاطرات خانه پدری‌اش در خیابان خوش، با کنایه از تجربه فیلم «سنتوری» و همکاری با داریوش مهرجویی یاد کرده است. او با یادآوری شرایط خواندن قطعات فیلم «سنتوری» با ذکر عبارت «بعضی اوقات خنده‌ام می‌گیرد به جویندگان مهری که فلسفه می‌دانند و کاری می‌گردانند، اما جای مهر به راحتی دهانشان را به بی‌مهری باز می‌کنند»، به داریوش مهرجویی، کارگردان فیلم «سنتوری» کنایه زد.
اختلاف داریوش مهرجویی و محسن چاوشی به پیش‌تولید فیلم «سنتوری ۲» بازمی‌گردد که با انصراف این خواننده از حضور در آن، مجادلات کلامی این دو هنرمند به اوج رسید. محسن چاوشی در پست تازه اینستاگرامی‌اش نوشته است: «آن‌روزها زنده‌ها که هیچ، مرده‌ها هم زنده به حسابم نمی‌آوردند. گذشت و صد البته همه را بیازمودم، اصلا خوش‌ترم نیامد که نیامد! خوش‌تر کدامست آخِر؟ در خیابان خوش قدم می‌زدم، منزل پدری‌ام را می‌گویم و هر روز ناخوش‌احوال‌تر، کلید می‌انداختم به در و آرام به تنها اتاق خانه می‌خزیدم و به لامپ چهلِ آویزان و سیم مبارکش خیره می‌شدم.. خاموشی عیب‌پوش است درست اما خفه‌ات می‌کند. هیچ چیز به اندازه کج‌‌فهمی نمی‌تواند آزارت بدهد. آن‌قدر که قلبت آن لحظه با سَقَر تفاوتی نمی‌کند … من چهارمین نام دوزخ که هیچ، هزارمین نام دوزخم! زخم‌خورده و بی‌مرهم و بی‌محرم! تنها رفیق سوختگی‌هایت خمیرِ دندان! آه از این اَمردادی بی‌دندان… علیِ سنتوری در همان اتاق شکل گرفت. من با تو خوشم تو خوشی با دل من! من با تو
بی تو با شما بی‌‌شما با همه بی‌همه ناخوشم. بعضی اوقات خنده‌ام می‌گیرد به جویندگان مِهری که فلسفه می‌دانند و کاری می‌گردانند! اما جای مهر به راحتی دهانشان را به بی‌مهری باز می‌کنند .. امیدوارم به تریج قبای کسی برنخورد .. فقط خنده‌ام می‌گیرد! البته اگر اجازه می‌دهید بخندم!»
