بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون -تنها هنر فوتبال آلمان در جام جهانی ۲۰۲۲ معرفی بیشتر یک چهره تازه به فوتبال جهان بود؛ جمال موسیالا. بازیکن جوانی که آن هم به شکلی کاملا طعنه آمیز محصول سیستم بازیکن سازی انگلستان است نه آلمان! پس بی دلیل نیست که هانسی فلیک سرمربی تیم ملی آلمان پس از حذف تراژیک تیمش از مسابقات، روی دو چیز تمرکز می کند: اول تحسین موسیالا و دوم انتقاد از سیستم بازیکن سازی آلمان. او اعتقاد دارد که آلمانی ها مثل انگلیسی ها و اسپانیایی ها باید به طور نظام مند و سیستماتیک به کشف و پرورش استعدادها بپردازند تا این گونه نباشد که مثلا فوتبال آلمان با چراغ قوه هم نتواند یک مهاجم نوک کلاسیک یا مدافع کناری خوب پیدا کند. البته در کنار انگلیس و اسپانیا، یک کشور دیگر هم در این جام نشان داد که هنر بازیکن سازی تا چه اندازه می تواند در موفقیت یک تیم موثر باشد؛ تیم ملی فرانسه. فرانسه قبل از جام می دانست، پل پوگبا را ندارد و در میانه جام هم دانست که بهترین بازیکن کنونی جهان یعنی کریم بنزما را هم نمی تواند در نوک خط حمله داشته باشد، اما هیچ کدام از این ها نتوانست بر ترکیب رویایی این تیم سایه بیاندازد، آن قدر جوان خوب دارد که غیبت هیچ کس را نمی توان حساب کرد.
در میان تیم هایی که از نسل سازی غافل شدند و به یک نسل طلایی دل بستند باید به دو تیم بلژیک و ولز اشاره کرد. داستان بلژیک آن قدر شور بود که فوق ستاره این تیم یعنی کوین دی بروین، همان ابتدای جام گفت: ما پیر هستیم. ولز هم فکر می کرد با همان نسل خوب که گرث بیل نشان دارش بود می تواند موفقیت های قبلی را تکرار کند اما زهی خیال باطل
در این میان یک تیم دیگر هم بود که بدون تغییر نسل و با همان ترکیب جام جهانی قبلی پای به مسابقات گذاشت؛ ایران. تیم ایران با یک میانگین سنی بالا، به جام جهانی رفت و نتوانست به آن اندازه جام جهانی قبل بدرخشد. برای همین است که باید حرف های سرمربی آلمان را برای تمام مدیران فوتبال ایران ترجمه کرد و به آن ها یاد داد که برای داشتن یک فوتبال پویا و موفق باید مقوله ساختن بازیکن را جدی گرفت، فوتبالی که به ساختن بازیکن بی توجه باشد و به یک نسل موفق دل ببندد، حتما به ناکامی می رسد، یک نفر هست که به ما بگوید سیستم پرورش بازیکن در ایران چیست؟ آیا اصلا سیستمی هست؟ آیا احساس نیاز به سیستم هست؟
افشین خماند
