یادداشت روز /استقلال فقط صدرنشین نیست، بلکه باورش دارد

سایت بدون – استقلال و فولاد اگر از هم نمی‌ترسیدند، شاید می‌توانستند زیباترین بازی فصل جاری را به نمایش بکشند، اما احتیاط بی‌ جا و به جا، هر دو مانع شکل گرفتن صحنه‌های تماشایی بود که هر دو تیم تبحر ایجادش را داشتند. این تبحر را هرگاه که از احتیاط خواسته و ناخواسته دل می‌کندند، نشان می‌دادند، بازی لحظه‌ای به اوج می‌رسید و دوباره به حالت پیشین برمی‌گشت. استقلال دیروز فقط با مهدی مهدی‌پور به تک گل سرنوشت‌ساز نرسید، بلکه بیشتر از همیشه فهمید که بهترین گزینه برای ساخت بازی در این تیم مهدی‌پور است. مهدی‌پور بهتر از آنچه نمایش می‌دهد نیز می‌تواند خلق‌کننده بازی باشد، به شرط آنکه این مسئولیت برای او همراه با ایده، تعریف شود. کوین یامگا نه فقط باید تعویض می‌شد، بلکه بعد از بازی باید از او بپرسند میل و اشتیاقی برای ادامه فوتبال دارد یا هفته آینده بازی خداحافظی برایش برگزار کنند؟ یامگا یکسره در میدان قدم می‌زد، برای بازی هیچ اشتیاقی نداشت، یک بازیکن پراشتباه که انگار برای قدم زدن به پارکی در زادگاهش، پاریس رفته است. یامگا به استقلال آمده بود تا جانشین وریا غفوری باشد اما در بازی اول به‌عنوان مهاجم درخشید و سپس هر بار در جناح راست جانشین وریا شد، کاری کرد که برای بازگشت وریا به ترکیب لحظه‌شماری کنیم.
استقلال از غیبت‌های وریا کم آسیب ندیده است. وریا در بازی‌های این فصل بهترین وریای استقلال بود و هر بار بازی کرد بهترین بازیکن تیمش بود. از این رو، استقلال بابت مصدومیت او افسوس می‌خورد. استقلال که در بازیسازی در مرکز میدان دچار مشکلاتی بود (و هست) وریا را از جناح راست مثل بازیساز در اختیار داشت.
استقلال اما بازی به بازی مشکل بازیسازی خود را حل کرده است. در بازی با فولاد، از این منظر بهترین استقلال را دیدیم اگرچه این بهترین تصویری نیست که از استقلال توقع می‌رود. استقلال در چیدن ترکیب نیز بازی به بازی بر اشتباهات پیشین خود به کنترل بهتری رسیده است، از نیمکت‌نشینی بازیکن گرانقیمتش مثل روزبه چشمی ابایی ندارد و این فقط یک مثال است برای اینکه بدانیم ترکیبش را دور از دغدغه‌های غیرفنی می‌چیند.
پیروزی استقلال مقابل فولاد و حفظ صدرنشینی و فاصله گرفتن از رقیبان، برای استقلالی‌ها هیجان‌انگیز است. این تیم کم‌کم صدرنشینی را باور کرده است؛ مهم‌ترین نکته‌ای که استقلال را به جام امیدوار می‌کند. اما چه کسی است که نداند فاصله‌ها نزدیک و خطر بیخ گوش همه تیم‌های بالای جدول است.