بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – گران شدن دلار هر بدی که داشت یک بدی بسیار بزرگتر داشت ، تازه فهمیدیم در همه این سال ها چه کلاه گشادی بر سر فوتبال ما رفته است ! باید به عقب برگردیم ، آن زمان که برای بازیکنان درجه ۴ ، بی تاثیر و در پایان مستعد شکایت قراردادهای چندصدهزار دلاری بسته می شد ، همان ها که در آخر به فیفا می رفتند .
همین هفته لیگ ، همین دوبازی استقلال – فولاد و پرسپولیس – صنعت نفت آبادان نشان می دهد که در فوتبال ما پول های بی حسابی خرج خارجی هایی شده است که اکنون در بحران اقتصادی ثابت می شود ، چندین و چند برابر قیمتشان ارزش قراردادی یافته اند ، اکنون که ۱۰۰ هزار دلار یک بازیکن را میلیاردی می کند ، می توان به عقب برگشت و پرسید بازیکنانی که با رقم های ۶۰۰ هزار دلاری و حتی گاهی به مراتب قرارداد می بستند ، چقدر از قراردادشان سهم خودشان بود؟
پاتوسی را می توان معیار در نظر گرفت، بازیکنی که حتما باز سهم مدیر برنامه هایش را می دهد و … در این شرایط اقتصادی او و کیفیت بازی اش می توان به عنوان یک مبنا در نظر گرفته شود برای همه آن قراردادهای لعنتی که می توانست خرج زیرساخت های فوتبال ایران شود و این زمین های چمن درب و داغون را درست کند اما پخش شد بین آن هایی که لابد نیازمندتر بودند !
گرانی دلار نشان می دهد و ما در همه این سال ها چقدر می توانستیم پاتوسی داشته باشیم اما در اقتصاد بیمار فوتبالمان ، جیب ها مهم تر بود و بازیکنانی بسنده کردیم که آمد و رفتنشان در شکایت پس از خروجشان معلوم شد .
در پرسپولیس هم یک نمونه موفق دیگر وجود دارد از آن چیزهایی که پیش از این نداشتیم ؛بشار رسن …بشار بازیکن جوانی بود که به پرسپولیس آمد و در این تیم تبدیل به ستاره شد ، این هم شکل دیگری از خرید خوب خارجی است که در همه این سال ها از آن غافل بودیم ، بشار رسن های بسیاری می توانستند در این سال ها در فوتبال ایران متولد شوند
.دلار زیاد و تنگنای اقتصادی کیفیت خارجی ها را بالاتر برده و قیمت خارجی آن ها را پایین آورده ..این خودش دردی است در مرور گذشته و درسی است برای آینده ، از این به بعد یادمان باشد ، پاتوسی با همه ولخرجی هایش چقدر آب خورد ، بقیه هم به همین نسبت بسنجیم
افشین خماند
