سایت بدون – باختیم خاطره هایمان را باختیم. شگفت زده شدیم، قرار نبود این طور شود. تصویری داشتیم از تیم های کارلوس کی روش، تصویری از تیمی که هیچ کاری را بلد نباشد، دفاع کردن را خوب است. باور داشتیم، خاطره هایمان هم این را تایید می کرد که کی روش عقب زمین را خوب می بندد، بازیکنان در زمین آن قدر بدون اشتباه بازی می کنند، آن قدر خوب همدیگر را در زمین پوشش می دهند که حریف نزدیک دروازه ما هم نمی شود.
ما با خاطره هایمان بود که اسکوچیچ را از نشستن روی نیمکت تیم ملی محروم کردیم و جام جهانی را به کارلوس کی روش سپردیم. کارلوس متخصص ترین کسی بود که می شناختیم ، یکی از نسل دایناسورها که بازی با آرژانتین، اسپانیا، پرتغال و حتی نیجریه در حافظه ما فشار می آورد که به او اعتماد کنیم اما متاسفانه گاهی خاطره ها آدم را گول می زنند. یادمان رفته بود، برای کی روشی شدن یک تیم چیزی به نام زمان و تمرین زیاد نیاز است. یادمان رفته بود همین کی روش تو کلمبیا شش تا از اکوادور خورده بود.کارلوس کی روش خاطره های ما را خراب کرد. این دفاع ، این بازی …کارلوس هم خاطره هایش را خراب کرد.
خود کی روش هم انگار اسیر همین خاطره ها بود،او فکر می کرد تیم ما را می شناسد. فکر می کرد این بچه ها همان بچه های ۴ سال قبل هستند. او نمی دانست فقط مهدی طارمی است که نسبت به ۴ سال قبل پیشرفت کرده و همان هم در بازی گل زد. بازیکنان ذخیره تیم های درجه چندم اروپایی، با آن بازیکنان ۴ سال قبل فرق دارند. لااقلش خیلی از آن ها ۴ سال پیر شده بود.مثل خوب روزبه چشمی است، او با خاطره ۴ سال قبل فیکس شد، هرچند او تنها مثال نبود، خیلی های دیگر در این مساله شریک بودند. کارلوس کی روش با خاطرات خود تیمی را به قطر برد و در مقابل انگلستان به میدان فرستاد و این بار خاطرات جواب نداد، نه خاطرات ما و نه خاطرات کی روش.
هنوز فرصت هست، هنوز خاطره ها پشت در ایستاده اند تا در بازی آمریکا و ولز ساخته شده اند اما بازی با انگلستان خاطره ای را خراب کرد که ما از کارلوس کی روش داشتیم. او گاهی هم تیم هایی دارد که دفاع خوب نداردو بازیکنانش پشت سر هم اشتباه می کنند.
افشین خماند