یادداشت ویژه گابریله مارکوتی /ال‌کلاسیکو، بدون مسی و رونالدو؛فرصت را غنیمت شمار

https://t.resfu.com/media/img_news/agencia-efe_multimedia_3737705.multimedia.photos.14574259.file.jpg?size=776x&q=60
یک پادشاه رفته و یک پادشاه هم آسیب دیده. باید دید حالا عنوان پادشاهی به چه کسی خواهد رسید

گابریله مارکوتی

سایت بدون -آخرین باری که کلاسیکو بدون لیونل مسی و کریستیانو رونالدو برگزار شد، دنیا جای متفاوتی بود. دونالد ترامپ تازه قرار بود مجری نخستین فصل «شاگرد سلبریتی» شود، شرکت تسلا حتی یک خودرو هم نفروخته بود و نت‌فلیکس هم شرکتی بود که دی‌وی‌دی فیلم‌ها را از طریق پست معمولی به دست مشتریان می‌رساند.
بارسلونا و رئال مادرید در یک دهه گذشته فوتبال را در دنیا، چه داخل و چه خارج میدان تعریف کرده‌اند. این دو تیم روی هم ۹ بار لالیگا را فتح کرده‌اند و در ۱۰ فصل اخیر هم روی هم ۷ قهرمانی در لیگ قهرمانان کسب کرده‌اند. برند این دو باشگاه رشد بسیاری داشته و حالا می‌توان نام آنها را در صنعت پوشاک، شبکه‌های اجتماعی و بازی‌های ویدئویی دید.
زمانی که این دو تیم با هم بازی دارند، همه توجه‌ها به سمت این بازی معطوف می‌شود.
زه‌روبرتو، هافبک سابق رئال مادرید گفته بود: «رقابت این دو تیم دنیا را متوقف می‌کند. مساله فقط مادرید و بارسلونا نیست. مساله اسپانیا هم نیست. این مساله‌ای جهانی است.»
دو نفری که بیش از همه در این بین مطرح بوده‌اند، رونالدو و مسی هستند اما یکشنبه هیچ ‌کدام از آنها در میدان نخواهند بود. رونالدو که تابستان به یوونتوس پیوست و مسی هم مصدوم است. مشخص بود رئال مادرید با رفتن رونالدو فصل گذار را پشت سر خواهد گذاشت و آنها حالا در جدول لالیگا با چهار برد، دو تساوی و سه شکست، در رده هفتم هستند. بارسلونا هم تا زمانی که مسی برگردد اوضاع مشابهی خواهد داشت.
نکته جالب دیدار پیش رو این است که هیچ‌ کدام از این دو تیم در این فصل با تمام توان بازی نکرده است. استیو مک‌منمن که با رئال فاتح لیگ قهرمانان شده، می‌گوید: «رئال مادرید بدون کریستیانو نمی‌تواند گل بزند. فشار روی خولن لوپتگی بسیار زیاد است.»
اما رئال پیش از برد مقابل ویکتوریا پلزن در لیگ قهرمانان که هیچ نکته خاصی هم نداشت، در پنج بازی گذشته‌اش چهار شکست را تجربه کرده بود. لوپتگی در تابستان مربی رئال شد و نتوانست جانشینی برای گل‌های رونالدو پیدا کند. زمانی که بازیکنی را می‌فروشید که هر فصل ۵۰ گل می‌زند و گران‌ترین خرید تابستانی شما هم بازیکنی ۱۸ساله که قرار است در بلندمدت به کار شما بیاید، یعنی وینیسیوس جونیور، همین اتفاق می‌افتد.
مک‌منمن گفت: «رئال مادرید نیاز به یک کریستیانو دارد. زمانی که بازیکنی دارید که هر بازی یک گل می‌زند و پس از رفتنش کسی جانشینش نمی‌شود، حتما به مشکل می‌خورید.»
رئال مادرید بدترین آغاز خود در یک فصل لالیگا از فصل ۰۲-۲۰۰۱ تاکنون را داشته و این یکی از دلایلش است.
اما اوضاع در نوکمپ هم چندان عالی نیست. آنها در شلوغی صدر جدول لالیگا، در رده نخست قرار گرفته‌اند (پنج تیم صدر جدول نهایتا دو امتیاز با هم اختلاف دارند) اما باید ۱۳ سال به عقب بروید تا به آخرین باری برسید که بارسلونا در این مقطع از فصل، امتیازات کمتری کسب کرده بود. آنها در این فصل ۱۳ بازی انجام داده‌اند و در ۹ بازی گل خورده‌اند. آن هم با حضور مارک-آندره‌تر اشتگن که به‌درستی، او را نامزد عنوان بهترین دروازه‌بان جهان می‌دانند.
ارنستو والورده، مربی بارسلونا شاید به این فکر می‌کرده که درست کردن خط دفاعی تیمش بیشترین اولویت را دارد اما حالا که مسی نیست، او باید اوضاع سمت دیگر میدان را هم درست کند.
این کار آسانی نیست. مهاجم مرکزی او، لوییس سوارس، از ماه مه ‌تاکنون تنها دو بار در جریان بازی گل زده است. از دو بازیکن کناری گرانقیمتی که بارسلونا در دو فصل اخیر خریده، عثمان دمبله مرتبا افت و خیز دارد و مالکوم هم در فصل ۱۹-۲۰۱۸ تنها ۲۸ دقیقه بازی کرده است.
با این حال این کلاسیکو است. اینجا جایی است که اوضاع دگرگون می‌شود. اینجا جایی است که قهرمانان تبدیل به اسطوره می‌شوند. حالا زمان غنیمت شمردن دم است. بیش از همه هم برای لوپتگی.
هوگو سانچس، اسطوره رئال مادرید می‌گوید: «رئال در بحران است و شکست می‌تواند ضربه بسیار سخت‌تری به آنها بزند چون سر لوپتگی را زیر گیوتین گذاشته‌اند اما پیروزی در نوکمپ می‌تواند اوضاع او و بازیکنان را برگرداند.»
فابیو کاپلو که با رئال دو بار فاتح لالیگا شده است، به‌خوبی با اوضاع آشنا است: «من در فصل ۰۷-۲۰۰۶ اوضاع لوپتگی را داشتم. آنها به من گفتند که باید در کلاسیکو نتیجه بگیرم وگرنه اخراج می‌شوم.»
در آن هنگام، رئال مادرید چهارم بود و در پنج بازی اخیرش تنها یک برد کسب کرده بود. آنها از لیگ قهرمانان هم حذف شده بودند. کاپلو می‌گوید: «خب، بازی مساوی شد، ۳ بر ۳  اما ما نمایش خوبی داشتیم و در انتهای فصل قهرمان لالیگا شدیم.»
نکته همین است، مساله بر سر یک رقابت جهانی نیست، بلکه بر سر این است که تیمتان را از این پیچ مهم عبور دهید و این بیش از همه کار بازیکنانی است که باید جای خالی کریستیانو و مسی را پر کنند (البته غیبت مسی موقت است اما او در تابستان ۳۲ساله می‌شود. صدای تیک‌تاک ساعت او را می‌توان شنید و این بازی می‌تواند نشان دهد که چه کسی می‌تواند در آینده جای مسی را بگیرد).
اما چه کسی در این بازی پا را فراتر از حد معمول خواهد گذاشت؟
در سمت رئال مادرید، گزینه اصلی مارکو آسنسیو است که در اکثر هفته‌ها، جای رونالدو را در کنار میدان می‌گیرد. این مهاجم جوان که والدینش به دلیل علاقه به مارکو فان‌باستن نام او را مارکو گذاشته‌اند، مانند پیت مایرز نیست که قرار بود جای مایکل جوردن را بگیرد. او ابزار مناسب برای اینکه جزو بهترین‌های دنیا شود را دارد.
همچنین گرت بیل هم هست، گران‌ترین بازیکن تاریخ تا همین سه سال پیش. او به دلیل مصدومیت‌های فراوان و زیر سایه رونالدو بودن فرصت درخشش را پیدا نمی‌کرد اما همانطور که در فینال لیگ قهرمانان ۱۸-۲۰۱۷ نشان داد، کمتر کسی مانند او می‌تواند سرنوشت یک بازی را رقم بزند.
دست کم در حال حاضر کریم بنزما هم هست، مهاجم مرکزی پرتلاشی که در چند سال گذشته زحمت جنگندگی را به عهده داشته و فداکاری کرده تا رونالدو بدرخشد. بی‌تردید قدر او دانسته نمی‌شود. بسیاری حس می‌کردند که با رفتن رونالدو، بنزما بار گلزنی را به دوش خواهد کشید اما اینگونه نشده است.
در بارسلونا، دو بازیکن هستند که با قیمت ربع میلیارد دلار خریداری شده‌اند، پولی که از فروش نیمار به حساب بارسلونا آمد: فیلیپه کوتینیو و دمبله. کوتینیو که در ژانویه با قیمت ۱۵۰ میلیون دلار از لیورپول خریداری شد، بازیساز است اما چون او و مسی گاهی در یک منطقه از میدان قرار می‌گیرند و چون او بازیکنی چندپسته و فداکار است، نتوانسته استعداد خود را به رخ بکشد. حالا والورده حاضر است کلید تیم را به او بسپارد.
دمبله هم در تابستان ۲۰۱۷ به‌عنوان بازیکنی ۲۰ساله و صیقل‌نخورده با قیمت ۱۲۰ میلیون دلار خریداری شد اما استعداد او گاه و بیگاه خود را نشان می‌دهد و او مانند یک لامپ نئونی سوسوزننده است. می‌توان از مصدومیتی که او را برای نیمی از فصل دور از میادین نگه داشت گفت، یا از محافظه‌کاری والورده، یا از جوانی خود او اما هر چه باشد دمبله باید خود را در حد بارسلونا بالا بیاورد.
آرتور را هم فراموش نکنیم. این هافبک به‌عنوان پس‌اندازی برای آینده خریداری شد اما والورده را مجبور کرده که او را به ترکیب ثابت ببرد و یکی از بااستمرارترین بازیکنان بارسلونا بوده است. او در جایی بازی می‌کند که ژاوی و آندرس اینیستای اسطوره‌ای بازی می‌کردند. او ۲۲ سال دارد و تا همین چند ماه پیش کمتر کسی در دنیا از وجود چنین بازیکنی خبر داشت اما حالا صحنه متعلق به او هم هست.
دیه‌گو فورلان که سال‌ها در اتلتیکو مادرید از زاویه دیگری به ال‌کلاسیکو نگاه کرده، می‌گوید که این مسابقه همیشه بزرگتر از یک یا دو بازیکن خواهد بود: «کریستیانو و مسی کمک کردند ال‌کلاسیکو به جایی برسد که امروز می‌بینید اما همیشه بازیکنان جدید هم از راه می‌رسند. یک بازیکن می‌رود و یک بازیکن دیگر جایش می‌آید.»
حالا یک پادشاه رفته و یک پادشاه هم آسیب دیده. باید دید عنوان پادشاهی حالا به چه کسی خواهد رسید.
منبع: /ESPN/ایران ورزشی

مطلب پیشنهادی

معرفی کتاب/ عشق سال های وبا؛ عاشقیت در گذر زمان

سایت بدون – رمان عشق سال‌های وبا (Love in the Time of Cholera) یکی از …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *