بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
امروز حس متفاوتی دارم. برای اولین‌بار بعد از چند هفته فکر می‌کنم به بازگشت به دنیای حرفه‌ای فوتبال نزدیک شده‌ایم. البته نه همه‌جا. بلژیک، هلند و آخرین مورد فرانسه کنار کشیده‌اند. تکلیف لیگ برتر خیلی روشن نیست اما اسپانیا، آلمان و ایتالیا هر کدام با سرعت و روش خاص خود به بازگشت نزدیک می‌شوند؛ شاید غریب و پشت درهای بسته اما به هر حال بازگشت است. آلمان جلوتر از بقیه. باشگاه‌ها با رعایت پروتکل‌های فاصله‌گذاری اجتماعی تمرین را شروع کرده‌اند و اگر چهارشنبه دولت اجازه دهد، سوم خرداد یا شاید ۲۷ اردیبهشت بازی‌ها شروع می‌شود.
در اسپانیا، بازیکنان این هفته و در آستانه بازگشت به تمرین تست می‌شوند. دولت، لیگ و فدراسیون فوتبال با هم سازش کرده‌اند و اتلتیک‌بیلبائو و رئال‌سوسیداد درخواست داده‌اند که فینال جام حذفی را بدون محدودیت برگزار کنند. این یکی شاید کمی رویایی باشد اما حتی به زبان آوردن آن به‌معنای تغییر شرایط است.
در ایتالیا محدودیت‌های اجتماعی کم شده و باشگاه‌ها به فراخوانی بازیکنان برای تمرین‌ها اقدام کرده‌اند. البته شباهتی به جلسات «واقعی» تمرین ندارند اما نسبت به هفته قبل بهتر است. آنها هم منتظر چراغ سبز دولت هستند اما زمان‌شان ۲۴ یا ۳۱ خرداد است. حرف‌شان این است: «ما می‌خواهیم بازی کنیم اما هر وقت دولت و مقامات بهداشتی بگویند ایمنی وجود دارد.» البته فرق است وقتی نصفه و نیمه کار می‌کنی و منتظر تماس دولت هستی که به تو بگوید کارت را بکن و هنگامی که فعالانه آماده می‌شوی و باور داری آن لحظه نزدیک است یا حداقل دارد نزدیک می‌شود.
هزاران سؤال هست؛ قراردادهایی که تا ۳۰ ژوئن (۱۰ تیر) اعتبار دارند چه می‌شود؟ اگر تست بازیکنان مثبت بود، چه؟ امکانات، قرنطینه و همینطور سؤال‌های بعد. همه‌چیز غبارآلود و مبهم است، این خاصیت بیماری عالم‌گیر است.
نفس‌تان را برای شروع لیگ برتر نگه ندارید
حواس‌تان بود بالا اشاره خاصی به لیگ برتر نکردم، برای اینکه آنها شیوه و ساختار متفاوتی دارند. در جاهای دیگر درمورد شروع دوباره به‌صورت علنی میان رؤسای لیگ و مقامات باشگاه‌ها بحث می‌شود اما انگلیس متفاوت است. گری نویل انتقاد کرد چرا کسی حرف نمی‌زند؟ آشکار است که پنهانی موضوع را پیگیری می‌کنند، البته اگر این کار را کرده باشند. همه آنچه می‌دانیم این است که تاریخ‌هایی را تعیین کرده‌اند که شاید تغییر کند و قانون ملزم‌شان کرده بازی را در ورزشگاه‌های بی‌طرف انجام دهند؛ احتمالاً به دلایل ایمنی و بهداشتی.
به‌نظر می‌رسد گام‌به‌گام جلو می‌روند و با کاهش محدودیت‌ها از سوی دولت، درباره موضوعات مختلف تصمیم می‌گیرند. البته زمان خیلی مهم است و آنچه لیگ‌های دیگر انجام می‌دهند انطباق پروتکل‌ها با شرایط بازیکنان و تیم‌ها، سپس ارائه به کارشناسان بهداشتی و علمی و بعد ارائه به دولت برای تصویب است. اگر لیگ برتر پروتکلی دارد، تعداد کمی آن را دیده‌اند.
پنجشنبه دولت قرار است درباره کاهش محدودیت‌ها تصمیماتش را علنی کند و روز بعد باشگاه‌های لیگ برتری در ویدئوکنفرانس درباره موضوع بحث می‌کنند (جلسات آنها هفتگی شده در حالی که قبل از آن دو هفته‌ای یک‌بار بود و این هم شاهدی است برای اینکه به‌صورت خیلی جدی مسأله را دنبال نمی‌کنند). شاید در خفا برنامه‌ریزی می‌کنند و به یکباره دکمه شروع دوباره را به صدا درمی‌آورند اما تا به حال برخلاف سایر لیگ‌ها خیلی دلیلی برای ما ارائه نکرده‌اند که بخواهیم نفس‌مان را نگه داریم.
چند سؤال درباره پروژه ورزشگاه بی‌طرف
آنطور که فهمیده‌ایم اگر لیگ برتر دوباره شروع شود، بازی‌ها را در ۸ تا ۱۰ ورزشگاه بی‌طرف انجام می‌دهند. یکی از دلایلش نگرانی از جمع شدن هواداران بیرون ورزشگاه‌ها برای تشویق تیم‌شان است؛ یعنی همان اتفاقی که در پاریس برای بازی پاری‌سن‌ژرمن با بوروسیادورتموند در لیگ قهرمانان رخ داد.
اما آن تقریباً مربوط به دو ماه پیش و ۲۰۰هزار کشته در اثر کرونا بود، باید فرض کرد وقتی بیشتر مردم می‌توانند از قوانین وضع‌شده تبعیت کنند، حتماً هواداران فوتبال هم می‌توانند. علاوه بر آن، این ورزشگاه‌ها در انگلیس است و شما نمی‌توانید بگویید در سراسر این کشور هواداران مثلاً لیورپول یا منچستریونایتد وجود ندارند. یا شاید می‌توانید نام ورزشگاه را اعلام نکنید اگر بخواهید بازی‌ها را تلویزیونی پخش کنید.
این طرح به‌طور کلی با مخالفت‌های زیادی مواجه شده. نکته اصلی انجام ۳۸ بازی، ایجاد عدالت است؛ شما یک بازی در خانه و یکی خارج از خانه انجام می‌دهید. اگر این طرح را اجرا کنید، برخی تیم‌های موفق و ثروتمند بازی‌های خانگی بیشتری انجام می‌دهند. اینکه گفته‌اند برخی باشگاه‌ها طرح را پذیرفته‌اند اگر سقوط برداشته شود، مسخره‌تر است. غیر از اینکه لیورپول قهرمانی‌اش را قطعی کند و تکلیف سهمیه‌های اروپایی روشن شود، بقیه بازی‌ها تقریباً دوستانه برگزار می‌شود. اگر تیم‌های نیمه دوم جدول هیچ انگیزه‌ای جز انجام تعهد نسبت به قراردادهای تلویزیونی نداشته باشند، برای چه بازی کنند؟
پاسخ بازار نقل‌و‌انتقالات به کووید-۱۹
مدیر یوونتوس، فابیو پاراتیچی و ایجنت قدیمی، جووانی برانچینی وضعیت بازار در دوران پساکرونا را تحلیل کرده‌اند. دومی گفته به‌خاطر چنین بحرانی که در فوتبال جریان دارد دیگر شاهد انتقال بازیکنان طراز اول نخواهیم بود و بیشتر منتظر می‌مانند تا فصل تمام شود و بازار سر و سامان پیدا کند تا دارایی‌های ارزشمند خود را بفروشند. اولی هم گفته قرارداد قرضی بیشتر می‌شود بر اساس قانون «اگر نمی‌توانی بخری اجاره کن.»
حق با برانچینی است از آن جهت که انتقالات بزرگ اگرچه باعث انتقال ثروت از سطح بالاتر به سطح پایین‌تر می‌شود اما باشگاه‌ها را در ابهام و سرگردانی فرو می‌برد و در این شرایط شما باید محتاط باشید. در عین حال نکته پاراتیچی نیز جالب است. قرض دادن یک بازیکن باعث می‌شود یکی از دستمزدبگیران عمده از فهرست شما حذف شود ضمن اینکه یک ویترین در اختیار او قرار می‌دهید که می‌توانید ۱۲ ماه بعد نقدش کنید.
تست‌های مثبت برنامه‌های بوندس‌لیگا را عقب نمی‌اندازد
خبر تست مثبت ابتلای دو بازیکن کلن و یکی از اعضای کادر مدیریت تیم به کووید-۱۹ تأثیری روی برنامه‌های بوندس‌لیگا نداشته و نباید هم داشته باشد. آنها به قرنطینه رفتند و بقیه تمرین کردند. دوشنبه مشخص شد دیگر تست کسی مثبت نبوده. نکته فوق‌العاده مهمی است چون یکی از بزرگترین سؤال‌ها این بود که اگر تست کسی مثبت بود باید چه کرد؟ در بعضی کشورها توصیه دولت در حال حاضر این است که همه تیم (و شاید حریفش اگر بعد از یک بازی باشد) برای دو هفته قرنطینه شوند. اگر اینطور باشد هر لیگ به پایانی زودرس می‌رسد چون با این دو هفته چهار بازی عقب می‌افتند و هیچ زمانی برای جبران آن پیش‌بینی نمی‌شود.
نویسنده:گابریله مارکوتی
منبع: ESPN
