بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – سه دقیقه قبل از پایان نیمه اول بود که روملو لوکاکو در دایره میانی زمین صاحب توپ شد و به سمت دروازه پرتغال فرار کرد. او خط دفاعی پرتغال را تحت فشار گذاشته بود اما پیش از آن تنها ۹ بار توپ را لمس کرده بود، یعنی بسیار کمتر از هر بازیکن دیگری اما این بار، توپ با پاس تورگان آزار به او رسید و او توانست روبن دیاس را جا بگذارد و بازیکنان را به دنبال خودش بکشاند. در بیشتر دقایق نیمه اول، بلژیک توپ را در مناطق خطرناک در اختیار داشت و پرتغال آماده رویارویی با این تیم نبود.
لوکاکو توپ را نگه داشت و پاس داد و هرچند در نهایت کوین دبروین توپ را از دست داد اما سازمان‌دهی ضعیف دفاع پرتغال به این معنا بود که توپ به توماس مونیه و بعد به تورگان آزار رسید و آزار فرصت آن را پیدا کرد که شوت بزند و گل کند. این گل را لوکاکو نزد. پاس گل هم به نام او ثبت نشد. البته مدل‌های آماری، نقش او در این گل را تنها روی پاسی که به دبروین داد ارزیابی خواهند کرد اما او نقشی کلیدی در این گل داشت. قرار بود پست مهاجم فقط این باشد که گل بزند اما نقش مهاجم بسیار فراتر از اینها است.
لوکاکو و کریستیانو رونالدو در این فصل سری آ ۵۳ گل به ثمر رساندند. از یک جهت، این بازی رقابت این دو نفر بود؛ هم رقابت مستقیم بر سر کفش طلای تورنمنت و هم رقابت بر سر اینکه تفسیر صحیح از یک مهاجم مرکزی مدرن چیست. وقتی سوت پایان بازی زده شد، لوکاکو به قهرمان شکست‌خورده دلداری داد.
هر چه سن رونالدو بیشتر شده، مشخص کردن پست او سخت و سخت‌تر شده است. او از یک بال تکنیکی تبدیل به یک مهاجم شماره ۹ کلاسیک شده، ولی این همه ماجرا نیست. او در ۳۶سالگی نمی‌تواند بسیار بدود اما گلش مقابل آلمان نشان داد که همچنان می‌تواند با سرعت انفجاری حرکت کند.
او در حال حاضر بیش از گذشته در محوطه جریمه به سر می‌برد و حالا خارق‌العاده‌ترین ویژگی او، توان و قدرت بدنی بالایش، به‌ویژه در هنگام سرزنی است، نه سرعت جادویی پاهایش. می‌توان او را با لوکاکو مقایسه کرد اما اوضاع به این سادگی نیست. رونالدو با ۲۹ گل بهترین گلزن سری آ شد. لوکاکو ۲۴ گل زد (و البته ۸۲ دقیقه بیشتر در میدان حاضر بود). می‌توان فرض کرد که رونالدو بیشتر وقت خود را در محوطه جریمه می‌گذراند و منتظر پاس هم‌تیمی‌هایش است اما این واقعیت ندارد. رونالدو فصل گذشته ۱۰۸۶ پاس داد، در حالی که لوکاکو ۷۶۵ پاس برای هم‌تیمی‌هایش ارسال کرد. البته رونالدو دو پاس گل داد و لوکاکو ۱۱ پاس گل. رونالدو تقریباً ۵۰ درصد بیشتر از لوکاکو شوت زد و فاصله میانگین او از دروازه در هنگام شوت‌زنی ۴ متر بیشتر از لوکاکو بود. دلیل این آمار این است: لوکاکو یک زوج توانمند به نام لائوتارو مارتینس داشت، چیزی که رونالدو از آن بی‌بهره بود.
رونالدو در مرحله گروهی یورو ۲۰۲۰ از ۹۷ پاس، ۷۹ تا را به صورت سالم به مقصد رساند. لوکاکو ۵۰ پاس داد که ۳۴ تا موفق بود. رونالدو ۱۳ پرس موفق داشت و لوکاکو دو تا. البته این را باید در نظر گرفت که بازی آخر بلژیک مقابل فنلاند بود و البته رونالدو به دلیل سیستم بازی پرتغال، بیشتر از یوونتوس درگیر جریان بازی می‌شود.
اما بسیاری از تأثیرگذاری‌های لوکاکو در آمار ساده دیده نمی‌شود. بازی رونالدو کاملاً در چشم است اما تلاش‌های خستگی‌ناپذیر لوکاکو را نمی‌توان با رونالدو مقایسه کرد. لوکاکو اغلب در زمینه جنگندگی حامی در هم‌تیمی‌هایش نمی‌بیند و خط دفاعی سه‌نفره بلژیک هم روی هم ۱۰۱ سال سن دارند!
تنها موقعیت‌های معنا‌دار رونالدو روی ضربات ایستگاهی بود اما یک ضربه او را تیبو کورتوا دفع کرد و دومین ضربه‌اش هم به خود بازیکنان پرتغال برخورد کرد. رونالدو در ۵۱ ضربه ایستگاهی اخیرش در دیدارهای ملی فقط یک گل زده است اما در این تیم پرتغال، چه کسی باید برای رونالدو ضربه ایستگاهی بگیرد؟ رونالدو نمی‌توانست بازی را طبق اراده‌اش به پیش ببرد. این حس وجود دارد که رونالدو در تیم پرتغال چنان بالاتر از سایر بازیکنان است که اگر روز بد او باشد، هیچ‌کس نمی‌تواند به داد پرتغال برسد. برونو فرناندس در منچستر یونایتد بازیکن بسیار مهمی است اما در تیم کشورش نقش چندانی ندارد اما لوکاکو بازیکنی فداکار و خستگی‌ناپذیر است. او دارد با قدرت به پیش می‌رود؛ احتمالاً به سمت کفش طلا.
منبع: گاردین
