بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – دهها هزارنفر از مردم الجزایر، خشمگین از رئیس جمهوری ۸۱ سالهشان که برای پنجمین بار سودای نشستن روی کرسی ریاست جمهوری را در ذهن دارد، روز جمعه به خیابانهای پایتخت‌شان آمدند. گاز اشکآور و باتوم، واکنش پلیس به این موج اعتراضی بود.
به گزارش خبرگزاری رویترز، مقامهای الجزیره اعلام کردند که هفت معترض و بیش از ۵۰ پلیس در این درگیری زخمی شده‌اند. ۴۵ نفر از کسانی که موج اعتراضی را در خیابانها هدایت و رهبری میکردند هم راهی بازداشتگاهها شدند. برخی منابع نیز میگویند یک نفر طی این درگیریها جان باخته است. اگرچه تظاهرات اعتراضی در این کشور چندان رایج نیست، اما اعلام نامزدی عبدالعزیز بوتفلیقه در انتخابات ریاست جمهوری، آنچنان خشم مردم این کشور را برانگیخته که باعث شده چندین بار با حضور در خیابانها خواستار کنارهگیری او از انتخابات شوند؛ تظاهراتی که روز جمعه علیه او شکل گرفت، بزرگترین اعتراض در طی حکومت ۲۰ ساله بوتفلیقه است. معترضان اعتقاد دارند سن بالا و بیماری او باعث شده در اجرا کردن وظایف خود ناکام بماند؛ معترضان میگویند او حتی نمی‌تواند کارهای روزمره خود را به درستی انجام بدهد. اما میخواهد برای پنجمین بار رئیس جمهوری الجزایر شود. حتی روز گذشته یک منبع پزشکی در ژنو گزارش داد، وضعیت جسمانی بوتفلیقه بسیار وخیم است، و او قرار بود تحت عمل جراحی قرار بگیرد اما شرایط جسمانیاش این اجازه را نداد. برخی رسانهها نیز اعلام کردند که بوتفلیقه در حال حاضر در بخش مراقبت‌های ویژه تحت نظارت امنیتی شدید قرار دارد و کسی نمی‌تواند از او عیادت کند. از سوی دیگر، برخی مدعی شده‌اند روز گذشته هواپیمای ریاست جمهوری الجزایر بدون بوتفلیقه به کشور بازگشت. حتی شنیده میشود که فرمانده ارتش الجزایر از رئیس جمهوری این کشور خواسته تا امروز که آخرین روز ارائه اسناد رسمی کاندیداتوری‌اش برای پنجمین دوره ریاست جمهوری است، در ژنو بماند.
با این حال برخی تظاهرکنندگان اعتقاد دارند حضورشان در خیابانها به معنای اعتراض نیست. به گزارش خبرگزاری فرانسه، زنی که همراه با همسر و فرزندانش در این تظاهرات حضور پیدا کرده بود، گفت: «بوتفلیقه ۲۰ سال است که در قدرت حضور دارد. دیگر کافی است. ما در حال اعتراض نیستیم بلکه میخواهیم تولد دوباره کشورمان را جشن بگیریم.» با این حال دامنه این تنشها آنچنان شدید شده که پس از دستگیری چند روزنامهنگار و عکاس مطبوعاتی، پلیس از خبرنگاران خواست تا جای ممکن از تنشها و هسته درگیریها دور شوند تا جان‌شان در امان بماند. البته ساعتی بعد این خبرنگاران آزاد شدند. از روزها قبل، فراخوانهای دعوت در شبکههای اجتماعی منتشر شدند و هزاران دانشجو و دانشآموز به آن پاسخ مثبت دادند. تلویزیون الجزایر به نقل از بیانیه اداره کل امنیت ملی این کشور که ناظر بر دستگاه‌های امنیتی این کشور است، اعلام کرد پلیس ظهر جمعه ۴۵ نفر را که قصد ورود به هتل الجزایر در خیابان سار داشتند، بازداشت کرد.
رئیس جمهوری الجزایر پس از سکتهای که در سال ۲۰۱۳ کرد، کمتر در معرض عموم دیده شد.
مردم چه میخواهند؟
تظاهرکنندگان با در دست گرفتن پرچمهای کشورشان و پلاکاردهایی که بر روی آن نوشته شده بود «بوتفلیقه برو» و «برو یعنی برو» حرکت خود را از یکی از میدانهای اصلی و نمادین پایتخت آغاز کردند و با عبور از خیابانهای شهر بر ضد دولت شعارهایی سر دادند. مأموران پلیس برای کنترل تظاهرات و جلوگیری از ورود معترضان به میدان یکم مه از گاز اشکآور استفاده کردند. گروهی دیگر از معترضان در نزدیکی ساختمان ریاست جمهوری با مأموران امنیتی و پلیس درگیر شدند. رئیس جمهوری الجزایر، پیش از این هم در انتخابات سال ۲۰۱۳ که توانست پیروز شود، توسط رقبایش به تقلب متهم شده بود. او پس از پیروزی در انتخابات، فرمان داد که سازمان اطلاعات کشور که نهادی قدرتمند محسوب میشد، منحل شود و به جای آن سازمانی مطابق با اراده و میل خود ایجاد کرد که به شخص او وفادار باشد.
برنامهریزان این اعتراض اعتقاد دارند عدم تحقق وعدههایی که او پیش از این در راستای ایجاد اصلاحات اقتصادی و سیاسی داده بود، مهمترین عاملی است که دهها هزار نفر را به خیابانها کشانده است. شعارهای «نه به فساد»، «نه به پنجمین دوره» و «دموکراسی ما را ضعیف نکن» از جمله شعارهایی هستند که مردم طی تظاهراتهایشان دادهاند؛ شعارهایی که همگی بیانگر این هستند که بوتفلیقه آن طور که باید به وظایف خود عمل نکرده است. مبارزه با مواد مخدر، ایجاد اشتغال و مبارزه با تورم و فساد از جمله مهمترین خواستههای مردم این کشور است. او طی سالها حکومتش، قوانینی ایجاد کرده که وارد کردن برخی محصولات به این کشور ممنوع شود، تصمیمی که بسیاری از تاجران با آن موافق نیستند و معتقدند باعث هرج و مرج اقتصادی و تورم شده است.
یکی از دانشجویان معترض به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت: «ما امروز اینجا هستیم تا تغییری ایجاد کنیم. به این خاطر که ما در شرایط واقعاً بدی هستیم. ما با نامزد شدن رئیس جمهوریمان برای بار پنجم مخالف هستیم و باید دست به دست هم بدهیم تا تغییراتی در کشورمان ایجاد کنیم.» در همین حین، انبوه دانشجویان فریاد میکشند: «الجزایر به دنبال تغییر است.»
عبدالعزیز بوتفلیقه در سال ۱۹۹۹ با به قدرت رسیدن، به جنگ داخلی میان شورشیان اسلامگرا و ارتش الجزایر، پایان داد. این جنگ داخلی که ۱۰۰ هزار نفر را به کشتن داده بود و میلیونها تن را زخمی و بیخانمان کرده بود، آنچنان عرصه را بر مردم این کشور تنگ کرده بود که با تلاشهای بوتفلیقه برای ایجاد صلح، او را بی چون و چرا به عنوان رهبر سیاسی خود پذیرفتند.
