بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – هفت سال پیش در همین روزها، پرسپولیس که یک فصل کابوس‌وار را با حمید استیلی شروع کرده بود و با مصطفی دنیزلی به پایان رسانده بود، در میان گزینه‌های داخلی و خارجی به دنبال مربی می‌گشت که یک بار دیگر قرمزها را به کورس قهرمانی برگرداند. پرسپولیس در سال قبل‌تر و در لیگ ۱۸ تیمی، فصل را با رتبه دوازدهمی به پایان رسانده بود و تا یک هفته قبل از پایان لیگ، حتی رده پانزدهمی را هم به چشم دیده بود!
هواداران عصبانی به باشگاه فشار می‌آوردند که این وضعیت بحرانی هرچه زودتر باید تمام شود و محمد رویانیان که چند ماهی بود بر صندلی مدیر عاملی پرسپولیس نشسته بود، نتوانسته بود دنیزلی را متقاعد به ماندن کند. هواداران هم چندان تمایلی به ادامه کار آقا مصطفی نداشتند. در جمع گزینه‌های خارجی رویانیان، سه مربی به مرحله پایانی رسیدند تا یکی از آنها مربی پرسپولیس در لیگ دوازدهم باشد؛ برونو متسو، گابریل کالدرون و مانوئل ژوزه.
برونو متسو که با سنگال در جام جهانی ۲۰۰۲ به شهرت رسیده بود، در آن سال‌ها یکی از بهترین مربیان شاغل در غرب آسیا بود. با سابقه مربیگری قطر، امارات و باشگاه‌هایی مثل العین، الغرافه و الاتحاد. کالدرون هم بعد از راهیابی به جام جهانی ۲۰۰۶ همراه عربستان، توانسته بود الاتحاد و الهلال را قهرمان لیگ کند و با الاتحاد تا فینال لیگ قهرمانان آسیا پیش برود اما رویانیان در انتخابی عجیب، متسو و کالدرون را کنار گذاشت و مانوئل ژوزه را به پرسپولیس آورد تا اوضاع بحرانی قرمزهای تهران، بحرانی‌تر شود.
هفت سال از آن روزها گذشته. برونو متسو در خاک آرمیده، دنیزلی با تراکتور به لیگ ایران برگشته و مانوئل ژوزه بعد از پرسپولیس به طور کلی بازنشسته شده. پرسپولیس هم بعد از رویانیان، هشت مدیر عامل دیگر را دوره کرده و بعد از علی پروین، علیرضا رحیمی، بهروز منتقمی، حمیدرضا سیاسی، نژاد‌فلاح، علی‌اکبر طاهری و گرشاسبی نوبت به ایرج عرب رسیده تا این بار گابریل کالدرون را به‌عنوان مربی پرسپولیس انتخاب کند.
کالدرون اگر در مرتبه قبلی، رقابت را به مانوئل ژوزه باخت اما این بار در کنکوری که الکساندر نوری، لیمونس، چاچیچ، کاررا و دوکیچ در آن کم و بیش حضور داشتند نفر اول شد. کالدرون بالاخره با هفت سال تأخیر به فوتبال ایران آمد و این برای مردی که بیش از ۱۵ سال است در خاورمیانه مربیگری می‌کند، مورد عجیبی نیست. او در این مدت مربی سه تیم ملی عربستان، عمان و بحرین بوده و هدایت پنج تیم باشگاهی از عربستان، امارات و قطر را به عهده داشته و ابداً غافلگیر کننده نبود که روزی گذارش به ایران بیفتد.
نیمه پر لیوان مربیگری گابریل به دوران درخشانش در عربستان برمی‌گردد. روزهایی که عربستان را به مرحله نهایی جام جهانی ۲۰۰۶ برد، در الاتحاد به رکورد حیرت‌انگیز ۷۰ درصد پیروزی رسید و فینالیست لیگ قهرمانان آسیا شد و بعد از آن در الهلال، بدون شکست قهرمانی لیگ عربستان را جشن گرفت اما نیمه خالی لیوان هم به همین سال‌های اخیر مربوط می‌شود. آنجا که در بحرین بعد از ۹ ماه اخراج شد، در رئال بتیس چنان فاجعه‌ای رقم زد که روزنامه AS در یک نظرسنجی او را در فهرست بدترین مربیان خارجی تاریخ لالیگا قرار داد، در الوصل هیچ موفقیتی نداشت و بالاخره در باشگاه القطر کلکسیونی از ماجراها را پشت سر گذاشت.
کالدرون در القطر، تصمیم‌های عجیب و غریب زیادی گرفت. او با شکست رکورد نقل و انتقالات تاریخ باشگاه، محمد طیبی را به قطر برد و او را با کارلوس پویول مقایسه کرد! کالدرون که بازوبند کاپیتانی را در همان نخستین بازی به طیبی داده بود، گفته بود مطمئنم با او «دفاعی بتنی» خواهیم داشت اما در ۹ بازی ۷ بار شکست خورد و به عجیب‌ترین شکل ممکن از این باشگاه اخراج شد. مدیران القطر که از نتایج ضعیف کالدرون ناامید شده بودند، عبدالله مبارک را به مربیگری انتخاب کردند اما او حاضر به ترک باشگاه نبود و می‌گفت ۲ سال قرارداد دارم و جایی نمی‌روم! او در طول دو دهه مربیگری‌اش در فرانسه، سوییس، اسپانیا و خاورمیانه، گاهی «دیو» بوده و گاهی «دلبر».
گابریل کالدرون از سال ۲۰۱۷ که با «آژان کشی» از القطر اخراج شد تا امروز بیکار بوده و برای اینکه از چرخه مربیگری در خاورمیانه خارج نشود، به موفقیت در پرسپولیس بسیار نیاز دارد. درباره او گفته می‌شود که به اسم‌ها بی‌توجه است، جای هیچ بازیکنی در ترکیب تضمین شده نیست و گاهی آنقدر در این کار افراط می‌کند که با بعضی ستارگان بزرگ تیمش دچار مشکل می‌شود اما هیچ کدام از اینها، نه قهرمانی‌هایش در عربستان و نه ناکامی‌های سال‌های اخیرش به این معنی نیست که کالدرون در پرسپولیس الزاماً موفق یا ناموفق
خواهد شد.
چالش اصلی کالدرون این است که جانشین مردی شده که ۴ فصل باثبات را پشت سر گذاشته و بهترین نتایج تاریخ پرسپولیس را رقم زده. «ورود به رختکن تیم برنده» از آن پروژه‌های ترسناکی است که او یک بار در عربستان تجربه کرده؛ وقتی که اریک گرتس الهلال را رها کرد تا مربی تیم ملی مراکش شود و کالدرون جانشین این مربی بلژیکی شد. حالا در ایران و در یکی از پرهوادارترین تیم‌های آسیا، کالدرون ۵۹ ساله بخواهد یا نخواهد مدام با برانکو مقایسه خواهد شد و این بزرگترین چالشی است که باید با آن دست و پنجه نرم کند.
