علی کربلایی

یوهان کرایف فقید گفته بود: «فوتبال به من همه‌ چیز داد و سیگار همه ‌چیز را از من گرفت.» عکس‌های معروف او در رختکن در حال دود کردن سیگار، یکی از جذاب‌ترین عکس‌های زندگی فوتبالی اوست، اما درنهایت این سرطان ریه بود که کارش را کرد و یوهان را از هوادارانش گرفت. زین‌الدین زیدان افسانه‌ای، پیش از نیمه‌نهایی جام جهانی ۲۰۰۶ مقابل پرتغال، در حال سیگار کشیدن در لابی هتل توسط عکاسان شکار شد. مارادونا عاشق سیگار برگ کوبایی است و هر جا فرصت کند سیگاری دود می‌کند. در جریان جام جهانی ۲۰۱۸ او دقیقا زیر تابلو سیگار ممنوع در ورزشگاه شروع به کشیدن سیگار کرد که انتقادات زیادی را به همراه داشت. کارلو آنچلوتی، بعد از اینکه خبر اخراجش از بایرن‌مونیخ را شنید، به گوشه‌ای رفت و پشت یک دیوار شروع کرد به آتش زدن سیگارش و یکی از عکاس‌های فرصت‌طلب این صحنه را شکار کرد. برای راجا ناینگولان، همواره اتاق‌هایی در هتل‌ها رزرو می‌شود که تراس داشته باشد و او بتواند سیگار بکشد. تصویر مارچلو لیپی با جام قهرمانی جام جهانی در حالی که سیگار گوشه لب این مربی افسانه‌ای بود هم از تصاویر ماندگار تاریخ فوتبال است. تلاقی فوتبال و سیگار، از عجیب‌ترین پیوندهای ممکن است. فوتبال در عصر حاضر نماد ورزش و ورزش نماد سلامتی است، اما سیگار ماجرای دیگری دارد و از تنها ربطی که به سلامتی دارد، این است که آن را زایل می‌کند.

یکی از معروف‌ترین سیگاری‌های حال حاضر فوتبال جهان، مائوریتسیو ساری است. او بیش از آنکه با نبوغش در مربیگری و ابداع سبک «ساری بال» یا «ساریسمو» شناخته شود، به روزی ۶۰ نخ سیگار کشیدن و جویدن فیلتر سیگارهایش معروف است. در لیگ برتر انگلیس او حق سیگار کشیدن نداشت و حالات عصبی او در بازی‌های مهم سوژه اصلی رسانه‌ها بود. زمانی که در ناپولی بود، می‌توانست کنار زمین سیگار بکشد، اما در بازی‌های اروپایی مشکل داشت. باشگاه دورتموند در یکی از بازی‌ها، در رختکن برای او جایگاهی تعبیه کرد تا بتواند سیگار بکشد و در کل، هر حرفی در مورد ساری زده می‌شود، اشاره‌ای به سیگار هم دارد.

در روزهای اخیر، ساری نتوانسته یوونتوس را همراهی کند و ابتدا اعلام شد که او به دلیل سرماخوردگی خانه‌نشین شده است، اما روز دوشنبه بود که باشگاه یوونتوس در بیانیه‌ای رسمی اعلام کرد که مائوریتسیو ساری به دلیل ابتلا به ذات‌الریه، نتوانسته تیم را تا انتهای تمرین همراهی کند و به بیمارستان منتقل شده است. به احتمال فراوان او در دیدار هفته اول مقابل پارما روی نیمکت بیانکونری نمی‌نشیند و جیووانی مارتوشیلو، دستیار او هدایت بانوی پیر را در اولین دیدار سری‌آ برعهده خواهد داشت. مارتوشیلو در دیدار دوستانه مقابل تریستینا هم هدایت یووه را برعهده داشت. منابع خبری انگلیسی گزارش داده‌اند که آزمایشات لازم درخصوص سرطان ریه هم روی ساری انجام شده و تا انتهای هفته مشخص خواهد شد که او به سرطان ریه مبتلا هست یا خیر.

رفتار بازیکن‌ها و مربی‌های فوتبال، از آنجایی که تاثیر زیادی روی کودکان و نوجوانان دارد به‌شدت کنترل می‌شود و هر نوع هنجارشکنی توسط آنها بیش از سایرین مورد نکوهش رسانه‌ها و افکار عمومی قرار می‌گیرد. ساری یک‌بار در مصاحبه‌ای با یک رسانه محلی ایتالیایی گفت که تنها پدرش موفق شده او را از سیگار کشیدن منصرف کند. بعد از اینکه پیشنهاد چلسی به ساری رسید، او تردید داشت که به این تیم بپیوندد و دلیل آن هم اعتیاد شدیدش به سیگار و همچنین ممنوعیت سیگار کشیدن در استادیوم‌های فوتبال در انگلیس بود. او گفت: «پدرم تنها کسی است که می‌تواند در کمتر از ۵ دقیقه مرا قانع کند سیگار نکشم. او به من گفت به لندن برو و برای مدتی دست از سیگار کشیدن بردار؛ من هم قبول کردم.» البته عبارت «برای مدتی» تنها معطوف به همان دو ساعتی می‌شود که در استادیوم حضور داشت.

ساری خیلی دیر به فوتبال جهان معرفی شد و سال ۲۰۱۴ و در ۵۵ سالگی برای اولین‌بار با امپولی به سری‌آ رسید. پیش از حضور در سری‌آ، او به مدت
۱۴ سال هدایت تیم‌هایی در سطح دوم و سوم فوتبال ایتالیا را برعهده داشت و همزمان کارمند بانک نیز بود. ارایه بازی زیبا با امپولی، ناپولی را مجاب کرد تا ساری را به زادگاهش بازگرداند. فلسفه فوتبال ساری در ناپولی در سطح جهانی دیده شد. تمرکز او روی حفظ توپ در میانه میدان و دادن چهار پاس تک‌ضرب بین مهره‌های هجومی برای تهدید دروازه حریف است. سبک فوتبال او تحت‌تاثیر آریگو ساکی است. سرعت و ریتم تند بازی تیم‌های ساری از عوامل مهم در توجه به این سبک بازی است. از ساریسمو، به عنوان آخرین فلسفه‌ای که در فوتبال مدرن به نمایش در آمده یاد می‌شود و دلیل توجه تیم‌های بزرگ به این سرمربی ۶۰ ساله ایتالیایی، صاحب سبک بودن و توانایی بالا در پیاده کردن ایده‌هایش در زمین فوتبال است.