تنگی کانال مچ دست چیست؟/ دست‌هایی که در خواب بی‌حس می‌شود

سایت بدون -شب زمان آرامش است و یک خواب راحت می‌تواند صبحی پر انرژی را به همراه داشته باشد. مشکل زمانی ایجاد می‌شود که وجود یک عامل مزاحم، خواب را در چشم ما می‌شکند و شروع خواب مصادف می‌شود با سوزش، گز گز و گاهی دردی که در کف دست‌ها احساس می‌شود. بیماران مبتلا به تنگی کانال مچ دست در ابتدا این علامت را جدی نمی‌گیرند ولی وقتی این عامل مزاحم بی‌قرارشان می‌کند از بستر بر می‌خیزند، قدم می‌زنند و با تکاندن دست‌ها سعی در آرام کردن این حس ناخوشایند دارند.
اگر برای درمان این بیماری چاره‌جویی نشود کم کم درد به این علائم اضافه شده و در طول روز هم بیمار احساس ناراحتی می‌کند. در طولانی مدت، این درد به ضعف عضلات بین انگشتی می‌انجامد و قدرت عضلانی دست
روز به روز ضعیف‌تر می‌شود.
تنگی کانال مچ دست یا اصطلاحا سی‌تی‌اس بیماری‌ای است که مستقیما با میزان فعالیت بیمار و استفاده از دست‌ها برای انجام کار ارتباط دارد. وجود بعضی بیماری‌های داخلی مانند تیروئید یا آسیب‌هایی مانند شکستگی در ناحیه مچ دست بر بروز این بیماری موثر است. عصب‌هایی که مسؤول عصب‌دهی عضلات دست هستند در ناحیه مچ دست از زیر یک تونل یا غلاف  می‌گذرند که شبیه بند ساعت در ناحیه مچ است. کارهایی که در آنها بیشتر از حرکت مچ دست استفاده می‌شود سبب التهاب و افزایش ضخامت این تونل و نهایتا ایجاد فشار روی عصب‌هایی می‌شود که از این کانال می‌گذرد.
در کلینیک‌های درد، روش‌های مختلف درمانی برای این درد وجود دارد که با توجه به‌شدت درگیری عصب انجام می‌‌شود. انجام معاینه و نوار عصب معمولا برای تشخیص کافی است و به‌جز در موارد خیلی شدید، درمان از تجویز دارو و آتل مخصوص جهت بی‌حرکت کردن مفصل مچ‌دست شروع می‌شود. لیزر درمانی خصوصا با لیزرهای پرتوان می‌تواند در شمار زیادی از بیماران با کاهش التهاب سبب درمان مناسبی شود. تزریق استروئید در کانال مچ دست می‌تواند در موارد متوسط بیماری راهکار درمانی بعدی باشد. جراحی باز و باز کردن تونل مچ دست گزینه آخر درمان است که در موارد مقاوم یا بسیار شدید انجام می‌شود. در کلینیک درد پس از درمان به‌منظور جلوگیری از عود بیماری، آموزش‌های لازم در اختیار بیماران قرار می‌گیرد.

مطلب پیشنهادی

ریشه و داستان ضرب المثل «کارکردن خر و خوردن یابو»

سایت بدون – ضرب‌المثل «کار کردن خر و خوردن یابو» به وضعیتی اشاره دارد که …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *