بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون -وقتی آن را کشف ترس بر همه مستولی شد، پنجه ای همراه با گوشت و ماهیچه به وحشت ناک ترین شکل ممکن ! این پنجه به نظر می‌رسد پنجه یک دایناسور بوده یا به عقیده برخی، دست یک شیطان باشد. در سال ۱۹۸۶ گروهی از محققان به درون غار کوه اوون در جزیره نیوزلند رفتند تا یکی از عجیب ترین و ترسناک ترین یافته‌های قرن بیستم را کشف کنند. آن‌ها یک پنجه دارای گوشت و ماهیچه را کشف کردند که به نظر می‌رسید به یک دایناسور تعلق داشته باشد. بعدا مشخص شد این پنجه پرنده موآ بود که بومی این جزیره می‌باشد و منقرض شده است. عجیب اینجاست که این پرنده ۳ هزار سال پیش منقرض شده است پس چطور پنجه آن هنوز باقی‌مانده است؟
پنجه به قدری خوب نگه‌داری شده بود که به نظر می‌رسید به چیزی که به تازگی مرده است تعلق دارد.
تیم باستان‌شناسی مشتاقانه پنجه را برداشته و برای آنالیز با خود بردند. نتایج حیرت‌انگیز بود. آنان دریافتند که پنجه‌ی مرموز یافت شده، باقی‌مانده‌ی مومیایی شده‌ی ۳۳۰۰ ساله از موآی زمین مرتفع است؛ که یک پرنده‌ی عظیم‌الجثه‌ی ماقبل تاریخ بود که چندین قرن پیش منقرض شد.
موآی زمین مرتفع (مگالاپتریکس دیدینوس) یک گونه پرنده‌ی موآی بومی نیوزیلند بود. تحلیل دی‌اِن‌اِی منتشر شده در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم پیشنهاد می‌کند که اولین موآ حدود ۱۸.۵ میلیون سال پیش پدیدار شد و حداقل ده گونه‌ی مختلف از آن وجود داشت؛ ولی « آنان در سریعترین انقراض کل جانوران یک سرزمین در نتیجه‌ی دخالت بشر که تاکنون به ثبت رسیده از صفحه‌ی روزگار محو شدند. »
با وجود برخی زیرگونه‌های موآ که به ارتفاع ۱۰ فوت (۳ متر) می‌رسیدند؛ موآ زمانی بزرگترین گونه‌ی پرنده‌ی موجود در زمین بود. با این وجود موآی زمین مرتفع از کوچکترین گونه‌های موآ است که بلندتر از ۴.۲ فوت (۱.۳ متر) ارتفاع نداشت. آن دارای پرهایی بود که تمام بدن او غیر از منقار و قسمت پایین پا را می‌پوشاند؛ و هیچ پر و یا دُمی نداشت. همانطور که نام آن اشاره دارد موآی زمین مرتفع، در نواحی بلند و سردتر این منطقه زندگی می‌کرد.
ظهور و سقوط موآ
زمانی که پولی‌نزیان‌ها نخستین بار در اواسط قرن ۱۳ به نیوزیلند مهاجرت کردند، جمعیت موآ در حال شکوفایی بود. آنان در طول هزاران سال گیاه‌خواران غالب در اکوسیستم‌های جنگل، چمنزار و دامنه‌کوه بودند؛ وتنها یک شکارچی داشتند و آن هم « عقاب هاست » بود. با این حال زمانی که نخستین انسان‌ها وارد نیوزیلند شدند، موآها به دلیل شکار مفرط و تخریب زیستگاهها به سرعت با خطر مواجه شدند.
طبق نوشته‌ی موزه‌ی تاریخ طبیعی لندن : « از آنجایی که آنان به کندی به بلوغ می‌رسیدند، قادر نبودند که به سرعت برای حفظ جمعیت خود تولیدمثل کنند؛ که این آنان را در معرض انقراض قرار داد. تمامی موآها زمانی که در دهه‌ی ۱۷۶۰ اروپایی‌ها وارد نیوزیلند شدند منقرض شده بودند؛ عقاب هاست نیز که برای منبع غذایی وابسته به موآ بود بعد از مدت کوتاهی کاملاً از بین رفت. »
احیای مجدد موآ
از موآ به دفعات به عنوان نامزد مناسبی برای احیای مجدد از طریق شبیه‌سازی نام برده شده است؛ زیرا بقایای به خوبی حفظ شده‌ی متعددی از آن وجود دارد که می‌توان دی‌ان‌ای را از آن استخراج کرد. بهعلاوه، از آنجایی که آن تنها چندین قرن پیش منقرض شد، بسیاری از گیاهانی را که منبع غذایی موآ را تشکیل می‌‌داد همچنان می‌توان یافت.
هم‌اکنون « آنکون یاسویوکی شیروتا » متخصص ژنتیک از ژاپن، مرحله‌ی مقدماتی کار را تا پایان با استخراج دی‌ان‌ای از بقایای موآ انجام داده است، و بر طبق برنامه به دنبال تزریق ان به داخل جنین مرغ است. اخیراً زمانی که « ترِوُر مالارد » عضو مجلس نیوزیلند عنوان کرد که احیای مجدد موآ در طول ۵۰ سال آینده یک ایده‌ی عملی است، احیای دوباره‌ی این مرغ باستانی توجه بیشتری را در اواسط سال جاری به خود جلب کرد.
