نیکی باندینی
تابستان امسال زمانی که مائوریتزیو ساری هدایت تیم فوتبال یوونتوس را
برعهده گرفت، او میدانست که باید کمد لباسهایش را برای اضافه کردن چند
دست لباس جدید خالی کند. مردی که تا پیش از این همیشه ترجیح میداد با
گرمکن و شلوار ورزشی در کنار زمین بازی حاضر شود، در اولین روز کاریاش در
تورین با ظاهری متفاوت و با کتوشلوار و کراوات ظاهر شد. خیلی طول نکشید
که ساری اعتراف کرد که در قراردادش با یوونتوس بندی وجود دارد که او را
ملزم میکند از لباس متحدالشکل باشگاه یوونتوس استفاده کند. در واقع باشگاه
او را ملزم کرده هر زمان که در نقش نماینده یوونتوس در زمین فوتبال یا
خارج از آن ظاهر میشود باید مطابق قوانین باشگاه لباس بپوشد. اینگونه شد
که برای بازیهای یوونتوس، پوشش ساری همیشه شامل یک شلوار راسته پارچهای و
یک پلیور یقه زیپدار بوده است اما آیا این لباسها هستند که آدمها را
میسازند؟ در پایان بازی منجر به پیروزی ۲ بر یک یوونتوس در خانه رم که
یکشنبه شب در ورزشگاه المپیکو برگزار شد، یک خبرنگار از ساری پرسید که آیا
نیم فصل حضورش در یوونتوس باعث تغییر او شده است؟ ساری در پاسخ گفت:
«نمیدانم. همسرم که هنوز میگوید من همان خل و چلی هستم که بودهام.»
برخلاف مسائل حاشیهای و شخصی، ساری از نظر حرفهای خودش را در شرایطی
آشناتر میبیند، حداقل در حال حاضر. او تیمش را در پایان نیم فصل نخست سری
A، قهرمان کرد، همان کاری که در فصول ۱۶-۲۰۱۵ و ۱۸-۲۰۱۷ در ناپولی انجام
داد. همچنین نظر او درباره اهمیت قهرمانی نیم فصل یا به قول خود
ایتالیاییها، قهرمانی زمستانی هم تغییری نکرده است. او گفت: «قهرمان
زمستانی به نظرم یک عنوان بدون وجود خارجی است.»
از سال ۲۰۰۴ که تعداد تیمهای سری A به ۲۰ تیم افزایش پیدا کرد، تا به
امروز تنها دو بار سابقه داشته که قهرمان زمستانی در نهایت برنده اسکودتو
نشود. از قضا هر دوی این موارد هم به ناپولی تحت هدایت ساری تعلق دارد.
البته او و شاگردانش در آن تیم را به هیچ عنوان نمیتوان بابت ناکامی در
رقابت با یوونتوسی که از نظر قدرت و منابع مالی یک سر و گردان از آنها
بالاتر بود، ملامت کرد. امسال اما او با همان یوونتوس پولدار و قدرتمند
قهرمان زمستانی سری A شده است و در پایان فصل بهانهای برای از دست دادن
اسکودتو نخواهد داشت.
ساری در هفت ماهی که سرمربی یوونتوس بوده نشان داده که تغییر و تحولات
صورت گرفته در او تنها به پوشش ظاهریاش محدود نمیشود. او که تا پیش از
ورودش به یوونتوس به عنوان یک مربی خشک و غیرقابل انعطاف شناخته میشد که
بیش از اندازه به یکسری از بازیکنان خاص تیمش تکیه میکند، در یووه نشان
داده به این نتیجه رسیده که باید به همه بازیکنان تیمش فرصت ابراز وجود
بدهد.
کمتر از یک ماه از آغاز فصل گذشته بود که ساری مجبور شد قید استفاده از
سیستم تاکتیکی مورد علاقهاش یعنی سیستم ۳-۳-۴ را بزند چون متوجه شد که این
سیسم به او اجازه نمیدهد بهترین استفاده را از ستاره جوان تیمش پائولو
دیبالا داشته باشد. برای دیبالا بهتر بود که متمایل به مرکز و در کنار
کریستیانو رونالدو به عنوان زوج هجومی تیم بازی کند اما زمانی که رونالدو
مصدوم و دچار افتی جزئی شد، ساری فهمید میتواند راه دیگری را هم برای
رسیدن به هدفش امتحان کند و آن به میدان فرستادن گونسالو ایگواین بود،
اگرچه این تصمیم او بازخورد خوبی از سوی گرانترین بازیکن تاریخ یوونتوس
نداشت و رونالدو این موضوع را با خروجش از ورزشگاه پس از تعویض شدن در یکی
از بازیها نشان داد.
ساری در حالی که فصل گذشته به طور ثابت از هشت بازیکن تکراری در ترکیب
آبیهای لندن در بیش از ۳۰ بازی چلسی استفاده کرد، در این فصل تنها در مورد
سه بازیکن یوونتوس چنین کاری را انجام داده است که آن سه نفر شامل
رونالدو، میرالم پیانیچ و لئوناردو بونوچی میشود. این سه نفر در این فصل
بیش از ۱۵ بار در ترکیب اصلی یووه قرار گرفتهاند. در همین حال ساری از ۲۴
بازیکن متفاوت در بازیهای تیمش در سری A و لیگ قهرمانان استفاده کرده است.
بازی یووه مقابل رم اولین بار در این فصل بود که ساری شاگردانش را با
ترکیبی دست نخورده نسبت به بازی ماقبل آن به میدان فرستاد اگرچه سخت است
بگوییم که آیا انتخابهای او درست بود یا نه. یوونتوس بازی را برد اما دلیل
اصلیاش مشکلات و ضعفهای خود رم بود و فروپاشیدن این تیم پس از دریافت دو
گل زودهنگام در ۱۰ دقیقه اول بود.
اکنون باید منتظر ماند و دید که آیا تغییر رویکرد ساری و منعطفتر شدن او
در تفکرات فوتبالیاش منجر خواهد شد که از سومین ناکامی او برای قهرمانی در
سری A با وجود کسب قهرمانی زمستانی کالچو جلوگیری به عمل آید یا نه.
منبع: گاردین