بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – یتو ویلانوا، تاتا مارتینو، لوییس انریکه، ارنستو والورده و حالا کیکه ستین؛ مربیان نه چندان سرشناس بارسلونا در سال‌های اخیر. حتی قبل از آنها، پپ گواردیولا هم وقتی سرمربی بارسلونا شد که هیچ افتخاری در رزومه مربیگری خود نداشت. ولی چرا بارسلونا به دنبال مربیان سرشناس دنیا نمی‌رود؟
سایمون کوپر روزنامه‌نگار سرشناس فایننشال تایمز ادعا می‌کند در رختکن بارسلونا این لیونل مسی است که قدرت را در اختیار دارد و نه سرمربی تیم: «در این باشگاه مربی رئیس نیست. او تعیین نمی‌کند که تیم چگونه بازی کند. سبک بازی تیم تا حد زیادی توسط بازیکنان و به طور خاص لیونل مسی تعیین شده است.»
کوپر به گفته خودش این ادعا را بر اساس گفت‌وگو با تعداد زیادی از مدیران بارسلونا مطرح کرده است. شاید کاریزمای پایین مسی و عادت او به سکوت و آرامش در مقابل رسانه‌ها فریب‌دهنده باشد ولی به نظر می‌رسد مسی در بیشتر امور از نقل و انتقال بازیکنان و انتصاب مربیان گرفته تا تصمیم‌های عمده تاکتیکی از یک حق وتوی نانوشته برخوردار است.
واقعیت این است که فلسفه و سبک بازی بارسلونا مشخص است و این پایبندی به مکتب کرویف نه تنها در تیم اصلی، بلکه در تمام رده‌های سنی باشگاه رعایت می‌شود. در این شرایط استخدام مربیان بزرگ علاوه بر اینکه ممکن است فلسفه و سبک بازی تیم را دچار اختلال کند، می‌تواند رختکن تیم را هم با چالش‌های غیر قابل کنترل روبه‌رو کند. از همان جنس چالش‌هایی که مورینیو در تیم‌های مختلف تحت هدایت خود ایجاد کرده است.
چیزی که بارسلونا برای نیمکت پرستاره خود نیاز دارد مربیان گمنام ولی وفادار به فلسفه فوتبالی بارسلونا و یوهان کرویف است. در بین مربیان پیشین انتخاب تاتا مارتینو از نظر سبک بازی یک اشتباه فاحش بود و حتی تفکرات ارنستو والورده هم با مکتب کرویف زاویه داشت. تقریباً هیچ‌کس در بارسلونا تردید ندارد که ژاوی سرمربی بعدی تیم خواهد بود. در این فاصله کیکه ستین یک انتخاب بسیار مناسب برای باشگاه بود. سایمون کوپر هم این را تأیید می‌کند. ستین به شدت به فلسفه باشگاه و مکتب کرویف وفادار است و البته به خوبی می‌داند که نباید رودرروی رهبر و فرمانده تیمش قرار بگیرد.
