سرخیو راموس قانون نانوشته رئال را تغییر می‌دهد /فرمانده کهکشانی

سایت بدون -یک قانون نانوشته در رئال مادرید هست که بازیکنان بالای ۳۰ سال در پایان هر فصل و یک سال به یک سال قراردادشان را تمدید می‌کنند. اگر سرخیو راموس طبق انتظار جام قهرمانی این فصل لالیگا را بالای سر ببرد، شاید قوانین برای کاپیتان تغییر کند. راموس در ۳۴ سالگی هیچ نشانه‌ای از افت ندارد. کمتر بازیکنی می‌تواند بعد از سه ماه بدون تمرین تیمی چنین شرایط بدنی داشته باشد. محرومیت باعث می‌شود بازی جمعه شب را از دست بدهد اما به جز آن در تمام مسابقات تا آخر فصل در ترکیب اصلی خواهد بود. او بهترین گلزن باشگاه بعد از شروع مجدد رقابت‌ها است با پنج گل در هفت برد متوالی. سه تا از گل‌های او از روی نقطه پنالتی بوده که استایل او و انتظارش برای حرکت دروازه‌بان ضربه‌اش را مهارناپذیر می‌کند. اگر دروازه‌بان به سمتی برود، به وسط می‌زند و اگر سر جایش بماند آنقدر به گوشه می‌زند که دروازه‌بان برای واکنش با کمبود وقت مواجه می‌شود. این معامله برد-برد است اگر به اندازه کافی ضربه‌تان قدرت داشته باشد. راموس حالا ۲۲ پنالتی متوالی را گل کرده از جمله آنها که در آخر بازی زده می‌شود و این کار را کسی کرده که یکی از مهم‌ترین پنالتی‌های حرفه‌اش را در سال ۲۰۱۲ از دست داد. رئال مادرید در آن فصل لالیگا را برده بود و با مربیگری ژوزه مورینیو باور داشت می‌تواند قهرمان اروپا هم بشود اما در پنالتی‌های نیمه‌نهایی مقابل بایرن‌مونیخ همانطور که مربی رئال بعدها گفت: «سه غول فوتبال، راموس، کاکا و کریستیانو رونالدو ضربات خود را خراب کردند.» راموس را بیشتر دست انداختند چون ضربه‌اش به آسمان رفت. اما واکنش او به این ناکامی و تمسخر چه بود؟ او در پنالتی‌های بعدی در یک تورنمنت بزرگ آن هم به سبک پاننکا گل زد. خودش می‌گوید بعد از شکست لیگ قهرمانان به خانه رفته و به پدر و برادرش گفته پنالتی بعدی را پاننکا می‌زند. یورو در راه بود و شاید می‌دانست اتفاق بزرگی در راه است. قبل از تورنمنت تمرین زیادی کرد هرچند مربی تیم، ویسنته دل بوسکه به او گفت لازم نیست فکرش را مشغول این موضوع کند. در نیمه‌نهایی مقابل پرتغال با ضربه چیپ خود، روی پاتریسیو را مغلوب کرد و اسپانیا را به فینال فرستاد. در بدن پرتتوی راموس این عبارت نلسون ماندلا نقش بسته: «شکست‌ناپذیر، من ارباب سرنوشت خویشتنم» این بخشی از شخصیت او است که باعث تولد دوباره‌اش از آن پنالتی پرجنجال تا سلطان پنالتی شده است. او تا به حال در لالیگا ۷۱ گل زده که از هر مدافع دیگری خیلی بیشتر است و با این تسلطی که در زدن پنالتی به دست آورده، چه آماری داشت اگر رونالدو این همه سال پنالتی زن اول مادرید نبود. راموس نگران نیست و بعد از برد یکشنبه مقابل اتلتیک بیلبائو گفت: «آمار شخصی برای من اولویت ندارد. فقط می‌خواهم به تیم کمک کنم لیگ را ببرد. من اگر به دنبال افتخارات و جوایز فردی بودم، خودم را وقف تنیس می‌کردم.» او مانند یک کاپیتان حرف می‌زند و بعد از رائول بهترین لیدر تیم بوده. مهاجم افسانه‌ای آخرین مسابقه‌اش را در سال ۲۰۱۰ انجام داد، او ۳۳ ساله بود و برای مهاجمان سخت‌تر است که در بالاترین سطح ادامه دهند. رائول به خاطر گونسالو ایگواین، کریم بنزما و رونالدو تحت فشار بود ضمن اینکه مورینیو آمده بود و قصد نداشت یک قهرمان بومی را به آن سه ترجیح دهد برای همین بارش را جمع کرد و رفت و دو فصل موفق در شالکه سپری کرد. راموس فرق دارد. رئال مدافعان میانی زیادی ندارد و پول لازم برای خریدن یک جانشین در اختیارش نیست ضمن اینکه به نظر می‌رسد در بازار فعلی در این پست قحطی آمده. راموس به رئال می‌چسبد تا وقتی بدنش اجازه دهد و در نهایت باشگاه مجبور می‌شود برای رافائل واران یک زوج بخرد اما جایگزینی راموس فرمانده خیلی سخت‌تر از راموس مدافع است. رئال تنها دو برد و دو تساوی می‌خواهد تا از قهرمانی فصل مطمئن شود، این پنجمین قهرمانی راموس است هرچند او هنوز در جنجال‌ها هم کاپیتان تیم است. اگر کمک داور ویدئویی در بازی یکشنبه به داور خطای راموس روی رائول گارسیا در محوطه جریمه را گوشزد کرده بود، شاید خیلی از زحماتش نادیده گرفته می‌شد. در هر حال زیدان رهبر دیگری جز او در زمین ندارد. شاید راموس نتواند جام قهرمانی را بالای سر ببرد و این مراسم تا آغاز فصل آینده به تعویق بیفتد اما در عوض می‌تواند یک قرارداد جدید به دست آورد.

پیت جنسن

منبع: دیلی میل