عیسی آل‌کثیر پیراهن علی پروین را می‌خواهد؛ ۷ پرسپولیس

سایت بدون – بدون شک یکی از شماره‌های خاص پرسپولیس شماره ۷ است. پیراهنی که پیش از این در اختیار اسطوره فراموش نشدنی این باشگاه یعنی علی پروین بود. اما آنهایی که بعد از او این پیراهن را به تن کردند خیلی از این اتفاق بهره نبردند. بعد از کوروش لرستانی، محمود شافعی زننده گل قهرمانی پرسپولیس در سال ۷۵ در جدال با ماشین‌سازی در سال ۷۳ و در تورنمنتی که در سنگاپور برگزار شد در یک دیدار با پیراهن شماره ۷ به میدان رفت و البته بعد از آن طی مدت حضورش در این تیم همواره با شماره ۱۹ به میدان رفت. سومین بازیکنی که شانس حضور در پرسپولیس را با پیراهن شماره هفت به دست آورد عبدالله ریاحی بود. پرسپولیس در تورنمنتی با میزبانی اصفهان و در استادیوم نقش جهان حاضر شد که در آن دیدارها از یک بازیکن جوان رونمایی کرد. عبدالله ریاحی که در آن تورنمنت با شماره هفت به میدان رفت و بعد از آن هیچ خبری از او نشد. حامد کاویانپور هم این فرصت را داشت اما وقتی با اعتراض هواداران مواجه شد در پاسخ به اعتراض‌شان مدعی شد که در رختکن به او این پیراهن را دادند و نمی‌دانسته که متعلق به پروین است. حمید استیلی به جای هفت ۲۵ پوشید با یک علامت (+). حتی پسر پروین هم بدون حرف و حدیث این پیراهن را سال ۸۴ در جدال مقابل شهید قندی نیز ثبت کرد. مصدومیت او باعث شد تا خیلی زود فوتبال را کنار بگذارد. میثم سلیمانی پدیده فولاد خوزستان که با سرخ‌پوشان پیراهن شماره ۷ را نیز تحویل گرفته بود، در همان تمرینات پیش فصل دچار مصدومیت شد و حتی نامش به لیست فصل نیز نرسید. ستاره ناکام بعد از آن هم به دوران فوتبالی‌اش خاتمه داد. سلیمانی بعد از ثبت قراردادش خواستار پیراهن شماره ۱۷ شده بود اما این شماره در آن مقطع در اختیار فرزاد آشوبی قرار داشت تا او مجبور به انتخاب شماره ۷ شود. حسین بادامکی وقتی پژمان نوری به پرسپولیس آمد شماره هشت را به او داد و خودش خواهان شماره ۷ شد. چهره بعدی که موفق شد شماره ۷ پرمخاطره را بر تن کند حمید علی عسگری بود. سروش رفیعی هم با اینکه از پروین رخصت گرفته بود اما نتوانست سال‌های زیادی را برای پرسپولیس بازی بازی کند. آخرین شماره هفت، جونیور براندائو بود که می‌گفت « آنقدر گل بزنم تا آقای پروین به خاطر اجازه‌ای که به من داده سربلند شود. نمی‌خواهم ایشان را پشیمان کنم. باز هم از ایشان به عنوان اسطوره پرسپولیس ممنون هستم که چنین اجازه‌ای داد.»  حتی پروین هم همان موقع مدعی شد: «برای اینکه این شماره را به بازیکن برزیلی (جونیور) بدهند با من تماس گرفتند و من هم مثل همیشه گفتم اشکالی ندارد اما انتظار دارم او با این پیراهن، بازی‌های خوبی برای پرسپولیس انجام دهد که هواداران را راضی و خوشحال کند.» اما آنقدر ضعیف کار کرد که عذرش را خواستند و بعد از آن هم محمدحسن انصاری فرد این پیراهن را بایگانی کرد. اتفاقی که در فوتبال حرفه‌ای دنیا هیچ جایی ندارد که اگر اینطور بود باید پیراهن پله، پوشکاش، دی‌استفانو، لئویاشین، گوردون بنکس، اوزه بیو، مارادونا، کرایف، بکن بائر و… بایگانی می‌شد. البته عملکرد ضعیف براندائو حتی صدای پروین را هم درآورده بود. اما امروز در نوک خط حمله پرسپولیس بازیکنی می‌درخشد به نام عیسی آل‌کثیر. او در تیم پیکان هم شماره هفت می‌پوشید و به نظر می‌رسد علاقه خاصی به پیراهن شماره هفت پرسپولیس دارد. اگرچه او تاامروز هیچ صحبتی در این باره نداشته اما پوشیدن پیراهن ۷۲ هم بی‌دلیل نیست. از آنجا که براندائو این لباس را به تن داشت آل‌کثیر شماره‌ای را انتخاب کرده که حداقل عدد هفت را داشته باشد. اصلاً هم بعید نیست که او در لیگ بیستم با این شماره به زمین بیاید.  صد البته علی پروین هم دوست دارد بازیکنی پیراهنش را به تن کند که توانایی فنی بسیار بالایی داشته باشد. آل‌کثیر حتماً می‌داند که با پوشیدن این پیراهن چقدر مسئولیتش را سخت‌تر و حساسیت‌ها روی او بیشتر می‌شود. عیسی آل‌کثیر مهاجم دزفولی پرسپولیس با عملکرد فوق‌العاده‌ای که مقابل السد داشت، با کسب نمره ۷/ ۷ به عنوان بهترین بازیکن هفته لیگ قهرمانان آسیا معرفی شد. آل‌کثیر که موفق شد تک گل صعود بخش تیمش را در دقیقه ۸۹ وارد دروازه السد کند، دو بار نیز تیر دروازه حریف قطری را به لرزه در آورد. در این فهرست، حامد لک سنگربان پرسپولیس نیز با کسب نمره ۲/ ۷ در رده پنجم قرار گرفته است.