هنوز زمان زیادی از گزارش جنجالی «نیویورکتایمز» که مدعی شده مأموران اسرائیلی از طرف آمریکا، ابومحمد المصری را در خیابانهای تهران مورد هدف قرار داده و او را کشتهاند نمیگذرد؛ خبری که البته از سوی مسئولان ایران رد شد و چیزی شبیه به سناریوهای «هالیوودی» قلمداد شد. در بخشی از آن گزارش اینطور عنوان شده بود که ابواحمد عبدالله ملقب به ابومحمد المصری مرد شماره دو القاعده و مغز متفکر حملات مرگبار سال ۱۹۹۸ به سفارتهای آمریکا در آفریقا کشته شده است؛ به ادعای نیویورکتایمز این فرد در یکی از خیابانهای تهران(پاسداران) توسط دو موتورسوار مسلح در روز هفتم آگوست، سالگرد حمله به سفارت آمریکا مورد سوءقصد قرار گرفته است. به همراه او دخترش مریم، عروس بنلادن و همسر حمزه بنلادن نیز کشته شده است. به گزارش اسناد بسیار محرمانهای که توسط مرکز ضد تروریسم ملی آمریکا در سال ۲۰۰۸ جمعآوری شده، المصری یکی از باتجربهترین و قابلترین طراحان عملیاتی القاعده بوده است. نیویورکتایمز در شرح ماجرا نوشته «ساعت ۹ صبح یکی از شبهای گرم تابستان، المصری در حال رانندگی با خودروی تندر ۹۰ سفید خود به همراه دخترش در نزدیکی خانه بوده که دو موتورسوار مسلح به او نزدیک میشوند. پنج گلوله از اسلحهای که به صدا خفهکن مجهز بوده شلیک میشود و چهار گلوله به داخل ماشین المصری و یک گلوله به ماشین کناری اصابت میکند».
خبر شلیک گلوله در رسانههای ایران منتشر میشود و قربانیها حبیب داوود استاد تاریخ لبنانی و دختر ۲۷سالهاش مریم معرفی میشوند. کانال لبنانی MTV و برخی اکانتهای شبکههای اجتماعی امنیتی این فرد را یکی از اعضای حزبالله لبنان معرفی میکنند.
پس از انتشار این خبر اما سعید خطیبزاده سخنگوی وزارت امور خارجه ایران چنین اتفاقی را از اساس نادرست خواند و به رسانههای آمریکایی توصیه کرد در دام سناریوپردازیهای هالیوودی مقامهای آمریکا و اسرائیل نیفتند. «واشنگتن و تلآویو هرازچندگاهی برای شانه خالیکردن از مسئولیت اقدامات جنایتبار این گروه و دیگر گروههای تروریستی در منطقه، تلاش میکنند با دروغپردازی و درز اطلاعات ساختگی به رسانهها، ایران را مرتبط با چنین گروههایی به تصویر بکشند. هرچند آمریکا در گذشته نیز از طرح هیچ اتهام کذبی علیه جمهوری اسلامی ایران فروگذار نکرده، اما این رویکرد در دولت فعلی آمریکا تبدیل به یک روند دائمی شده و کاخ سفید تلاش کرده است با تکرار چنین اتهاماتی در اجرای طرح ایرانهراسی خود بیش از پیش گام بردارد. بدون تردید این دست اتهامزنیها در چارچوب جنگ همهجانبه اقتصادی، اطلاعاتی و روانی علیه مردم ایران انجام میشود و رسانهها نباید تریبونی برای نشر دروغهای هدفمند کاخ سفید علیه ایران باشند».
حالا هیچکدام از این دو موضوع بهانه نگارش این مطلب نیست؛ در واقع چه ادعای نیویورکتایمز صحت داشته باشد و چه همانطور که مسئولان ایرانی گفتهاند خیالپردازی باشد از یک نکته در این پرونده نمیتوان چشم پوشید؛ موضوع این است که در اسناد منتشرشده از سوی افابیآی، محمد المصری، که پایش در پرونده کشتهشدن ۲۲۴ نفر گیر است، یک بازیکن حرفهای فوتبال عنوان شده که در دوران جوانی در سطح لیگ اول مصر هم بازی کرده است. اینکه چه فعل و انفعالی در زندگی این فوتبالیست مستعد رخ داده که حالا نامش در سرفهرست «تحتتعقیبهای» افبیآی قرار گرفته و یکی از تروریستهای شرور شده، چندان مشخص نیست ولی مورد مشخص اینکه او دومین فوتبالیستی است که تبدیل به قاتلی حرفهای شده و زیباییهای این رشته ورزشی را زیر سؤال برده است. این موضوع که ابومحمد المصری فوتبالیست حرفهای بوده و بعدها پایش به تشکیلات القاعده باز شده است، در گزارشی که «اسکای» به تازگی منتشر کرده هم آمده است.
حالا چه او کشته شده باشد و چه نه، نامش در کنار دیگر فوتبالیست حرفهای قرار میگیرد که چند دهه قبل برای فوتبال فرانسه میدرخشید؛ اگر محمد المصری پایش در رده بزرگسالان به فوتبال سوپرحرفهای نرسید، اولین قاتل حرفهای فوتبالیستها حتی بازوبند کاپیتانی تیم ملی فرانسه را هم بر بازو بست! ماجرا مربوط به الکساندر ویلاپلن است؛ او در جام جهانی ۱۹۳۰ هافبک تیم ملی فرانسه بود ولی بعدها مشخص شد یکی از دستنشاندههای حکومت نازی است و بهطور مستقیم در کشتن بیش از ۵۰ نفر دست داشته است. او که اصالتی الجزایری داشت در رقابتهای لیگ یک فرانسه هم به میدان رفت ولی همان زمان که در لیگ هم بازی میکرد دستگیر شد؛ البته دستگیریاش ارتباطی با قتل نداشت بلکه به دلیل تقلب در مسابقات اسبدوانی بازداشت شد. بااینحال، در سال ۱۹۴۴ زمانی که سرکرده گروهی در آفریقای شمالی شد، وضعیتش تیرهتر هم شد. گروه آنها پایهگذار جنایاتی بود که دستورش را حکومت نازی میداد. آنطور که بعدها رسانههای فرانسوی عنوان کردند، او در کشتهشدن ۵۳ نفر در منطقه موسیدان فرانسه هم دست داشته است. الکساندر، کاپیتان سابق تیم ملی فرانسه، سال ۱۹۴۴ دستگیر و ۲۶ دسامبر همان سال تیرباران شد.
دنیای فوتبال تا الان به غیر از این دو نفر، قاتلهایی که حکم تروریست داشته باشند به خود ندیده است؛ موارد زیادی بوده که در پروندههای حکم قتل غیرعمد نامشان مطرح شده، مثل پاتریک کلایفرت و حتی همین مارکوس آلونسو، بازیکن کنونی چلسی ولی اینکه قاتل سریالی باشند یا مرتکب قتل عمد شوند نمونههای زیادی نداشته است. شاید آخرین فوتبالیستی که مرتکب قتل عمد شد و سروصدای زیادی به پا کرد، برونو فرناندس دِ سوزا، بازیکن سابق فلامنگو برزیل است. او سال ۲۰۱۰ به جرم قتل نامزدش، الیزا سامیودو به ۲۲ سال زندان محکوم شد. آن زمان، برونو به این متهم شد که بعد از قتل، جسد الیزا را قطعه قطعه کرده و از آن به عنوان غذای سگها استفاده کرده است.
با وجود آنکه ۲۲ سال زندان برایش بریده شد، برونو سال ۲۰۱۷ از زندان آزاد شد و در اقدامی بحثبرانگیز باشگاه بوا اسپورته که او سابقه بازیکردن برایش را داشت بلافاصله با جذبش، قراردادی حرفهای با او منعقد کرد. آزادی او سروصدای زیادی به پا کرد و دادگاه بعد از چندی دوباره دستور به بازداشتش داد. بااینحال، او دو سال بعد یعنی سال ۲۰۱۹ دوباره از زندان آزاد شد و به فوتبال برگشت! برونو در گفتوگویی که با گاردین داشت، کارش را اینطور توجیه کرد: «اتفاقی که باید، رخ داد. من اشتباه کردم، آنهم از نوع وخیم و بزرگش ولی اشتباه در زندگی آدمی رخ میدهد. واقعیت این است که من آدم بدی نیستم. مردم سعی کردند رؤیای من را به خاطر یک اشتباه دفن کنند ولی من از درگاه خداوند طلب بخشش کردم و حالا هم زندگی حرفهایام را ادامه میدهم. رفقا، من از نو شروع میکنم».