بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – «اگر می‌دانستم سیاست مثل یک بازی با قوانین درست است مطمئناً همین الان واردش می‌شدم.» این جمله اصلاً شبیه حرف‌هایی نیست که فوتبالیست‌ها می‌زنند. ورزشکار جماعت سعی می‌کند خودش را وارد این ماجراها نکند. خیلی‌ها می‌دانند که سواد اجتماعی ندارند و ترجیح می‌دهند سری که درد نمی‌کند را دستمال نبندند و آنها هم که مسائل اجتماعی و معضلات را می‌دانند معمولاً برای از دست ندادن موقعیت‌های افراد بالادستی دست به سکوت می‌زنند. مردم انتظارات زیادی از فوتبالیست‌ها ندارند.
همین که بتوانند خوب بازی کنند کافی است که البته بسیاری از آنها همین یک کار را هم درست انجام نمی‌دهند اما به شدت از زمین و زمان و هوادار و مدیرعامل و… طلبکارند! وریا غفوری بازیکن متفاوتی است. درست مثل اسمش. اولین وریای تاریخ لیگ برتر. بازیکنی اهل شهر سنندج در استان کردستان که در پاس همدان و شهرداری تبریز به چشم آمد، به نفت رفت، در سپاهان قهرمان لیگ برتر شد و بعد به استقلال آمد تا آبی‌ها یک دفاع راست سرسخت داشته باشند. بازیکنی که پیراهن تیم ملی را پوشید اما کارلوس کی‌روش در انتخابی عجیب که هنوز هم مثل یک گره ذهنی باقی مانده است رامین رضاییان و محمدرضا خانزاده را به او ترجیح داد و در آخرین دقایق روی نامش قلم قرمز کشید تا بزرگترین بخت زندگی‌اش که حضور در جام جهانی بود به همین آسانی دود شود و به هوا برود.
آن هم در سالی که نمایشش در لیگ مثل سیدجلال حسینی -مغضوب دیگر- چشم‌نواز بود. وریا در ۳۳ سالگی در کلاس مربیگری شرکت کرده است، جزو بسیار معدود بازیکنانی که خیلی زود خیز برداشته‌اند برای اینکه بعد از بازنشستگی مربی شوند. او هنوز بازیکن استقلال است و با آمادگی جسمی‌ای که دارد دست‌کم می‌شود پیش‌بینی کرد که سه سال دیگر در سطح اول فوتبال ایران می‌تواند بازی کند اما کاپیتان استقلال به استقبال رویاهایش رفته است. بازیکن متفاوتی که هر بار همه را غافلگیر می‌کند. هم با انتشار استوری‌های جنجالی سیاسی – اجتماعی و هم با پاک کردن آنها!
هیچ بعید نیست که یکباره از فوتبال کنار بکشد و برود اربیل عراق و مربیگری را از آنجا شروع کند. جایی که کردها در آن ریشه‌های مشترک بسیاری دارند. او که سال‌ها است به عنوان یک مدافع راست دونده، کاشته‌زن و خستگی‌ناپذیر شناخته می‌شود زیر نظر جلال چراغپور نخستین گام‌های مربیگری را برمی‌دارد. سال پیش وقتی استراماچونی یکباره تیم را رها کرد و رفت، گفته شد وریا به عنوان بازیکن – مربی تیم را ارنج و هدایت می‌کند. امری که آن را تکذیب کرد اما حالا با حضور در این کلاس نشان می‌دهد که رویاهای بزرگی در ذهن دارد.
چیزی که خودش معتقد است در دوران فوتبال به آن دست نیافت. احتمالاً چند سال دیگر وریا غفوری را نه به واسطه استوری‌های سیاسی – اجتماعی، پوشیدن تی‌شرت به یاد «دختر آبی»، شادی بعد از گل و زدن روی رگ دست و گلش به پرسپولیس بلکه در شمایل یک سرمربی سختگیر جدی خواهیم دید. اتفاقی که پسر کرد فوتبال ایران با شتاب به سمت آن در حال دویدن است.
احسان محمدی /ایران ورزشی
