کار در رم پرفشارترین شغل در سری آ است و توقعات رسانههای رم از تیم تنها با رسانههای مادرید و بارسلونا قابل قیاس است. در رم هم یک بازیکن یا مربی عملا نمیتواند بهراحتی به خرید یا آرایشگاه برود
گابریله مارکوتی
سایت بدون – مشخص بود که فصل جدیدی در راه است اما انتظار نداشتید که این فصل دو هفته و یک روز پس از اخراج از تاتنهام آغاز شود. و البته انتظار هم نداشتید که آن فصل جدید، رم باشد. آن هم این رم.
وقتی دنی فریدکین آمریکایی باشگاه رم را خرید، سه ماه و نیم طول کشید تا مدیر باشگاه را منصوب کند. آنها با کمک شرکت تحلیل دادههای Retexo در نهایت به تیاگو پینتو از بنفیکا رسیدند.
اما آیا جستوجو به دنبال مربی هم همینقدر با بررسی همه جوانب انجام شد؟ یا اینکه حرکتی احساسی بود؟ پینتو گفت: «به محض آن که ژوزه به ما گفت که آماده مربیگری است، از فرصت استفاده کردیم تا با یکی از بهترین مربیان تاریخ صحبت کنیم. ما تحت تأثیر شور و اشتیاق او قرار گرفتیم. برای او قهرمانیهای گذشتهاش مهم نیست. او تنها به فکر جام بعدی است.»
اما چند نکته؛ اول اینکه کمتر مربیای مانند مورینیو به جامهای گذشتهاش افتخار میکند. او یک بار گفته بود: «من بیش از مجموع ۱۹ مربی دیگر شاغل در لیگ برتر، فاتح این لیگ شدهام». دوم هم اینکه مورینیو خیلی سریع تلاش کرده به دنیای مربیگری برگردد.
دوران او در سه باشگاه قبلیاش (تاتنهام، منچستر یونایتد و چلسی در بار دوم) خوب تمام نشد. او پلهای پشت سرش را هم خراب کرد. به این ترتیب مشخص بود که او در لیگ برتر مربیگری نخواهد کرد؛ دست کم در میان باشگاههای بالای جدول اما گزینههای دیگری هم بود. او هنوز یکی از موفقترین مربیان تاریخ است و فردی است که دو قهرمانی در لیگ قهرمانان کسب کرده است و قهرمانیهای متعدد داخلی داشته است.
میشد تصور کرد که او مدتی دور از میادین باشد و اجازه دهد جو منفی رسانههای انگلیسی علیه او فروکش کند. مورینیو پس از استراحت، با قدرت برمیگشت.
میشد تصور کرد که او بخواهد با تیم بااستعداد پرتغال راهی جام جهانی ۲۰۲۲ شود، چرا که فرناندو سانتوس ۶۶ ساله شاید پس از جام ملتهای اروپا از پرتغال برود. مورینیو در ۵۸ سالگی دیگر نیازی به پول ندارد اما شاید او نیاز به کار روزانه داشت. اینکه هر روز بوی چمن را حس کند، تیمش را برای بازیهای روزهای آینده آماده کند، در نشستهای خبری شرکت کند و آدرنالین حاصل از حضور در کنار میدان و زیر نظر میلیونها بیننده بودن را تجربه کند.
پورتو سکوی پرتاب او بود. پورتو موفقترین تیم پرتغال در آن زمان بود. او در چلسی، اینتر و رئال مادرید، در باشگاههایی حضور یافت که یا آماده مخارج هنگفت بودند، یا اینکه بازیکنان گرانقیمتی خریده بودند و دوست داشتند این کار را ادامه دهند. بازگشت او به چلسی تصمیمی احساسی بود اما او بودجه خوبی هم در اختیار داشت. در منچستر یونایتد هم او پل پوگبا، زلاتان ایبراهیموویچ، هنریخ مخیتاریان و اریک بایی را یکجا به خدمت گرفت.
تاتنهام وقتی او به این تیم آمد، در رده چهاردهم جدول بود اما آنها سه فصل پیاپی را در جمع سه تیم برتر جدول به پایان رسانده بودند (از جمله در فصل ۱۷-۲۰۱۶ که میتوانستند قهرمان شوند اما عنوان را به لستر سیتی واگذار کردند). آنها چند ماه پیش از حضور مورینیو، به فینال لیگ قهرمانان رسیده بودند و مالکشان هم یک ورزشگاه بزرگ ساخته بود.
اما رم چطور؟ اوضاع در این باشگاه کاملاً متفاوت است. آنها البته در فصلهای اخیر بد نبودهاند؛ در فصل ۱۷-۲۰۱۶ بود که آنها به نیمهنهایی لیگ قهرمانان رسیدند و در سری آ دوم شدند اما مالک تیم در آن هنگام فرق داشت، باشگاههای میلانی هنوز احیا نشده بودند و آتالانتا پدیده نشده بود اما اگر رم در فصل بعد سری آ سهمیه لیگ قهرمانان را بگیرد، دستاوردی بزرگ داشته است.
سخت بتوان عملکرد خانواده فریدکین را قضاوت کرد. آنها در آگوست رم را خریدند و از آن هنگام هم با همهگیری ویروس کرونا درگیر بودهاند اما میتوان با اطمینان گفت که آنها به مورینیو نگفتهاند که خرجهای گسترده خواهند داشت. رم در فصلهای اخیر زیانهای بزرگی داشته است. آنها مجبور بودهاند تکتک پنیهایشان را بشمارند تا بازی جوانمردانه مالی را رعایت کنند و برنامههایشان برای ساخت یک ورزشگاه جدید – که شش سال پیش آغاز شد – همچنان در مراحل اداری است.
رم البته یکی از جذابترین بازیکنان جوان اروپا، یعنی نیکولو زانیولو را دارد اما او در تمام فصل مصدوم بوده است. آنها بازیکنان خوبی دارند که جوان یا بیتجربه هستند (لورنتزو پلگرینی، جیانلوکا مانچینی، ماراش کومبولا، گونسالو ویار) اما در این فصل، اتکای رم به ادین ژکو ۳۵ساله، پدرو ۳۳ساله و مخیتاریان ۳۲ساله بوده است. این سه نفر دستمزدهای زیادی میگیرند و قرارداد هیچکدامشان هم رو به پایان نیست.
فوتبال مورینیو هم کاملاً در تضاد با پائولو فونسکا، مربی فعلی رم است. کار در رم پرفشارترین شغل در سری آ است، چرا که طرفداران به شکلی مرتب بیرون زمین تمرین حاضر میشوند و توقعات رسانههای رم از آنها تنها با رسانههای مادرید و بارسلونا قابل قیاس است. در رم هم یک بازیکن یا مربی عملاً نمیتواند بهراحتی به خرید یا آرایشگاه برود.
اما این تصمیم خود مورینیو بوده است. آیا تصمیم مورینیو و خانواده فریدکین احساسی و بدون فکر بوده؟ شاید، اما این تصمیم شجاعانه بوده است. او را باید به همین دلیل ستود.
منبع: ESPN