سایت بدون- در ۳۰ سال گذشته، کمتر پستی به اندازه مدافع کناری از نظر وظایف و سبک بازی تغییر کرده است. مدافعان کناری همیشه مهم بودهاند، و اشلی کول، همبازی سابق من در آرسنال، یکی از بهترین مدافعان کناری هجومی لیگ برتر به شمار میرفت اما حالا بازیکنان بزرگی در این پست داریم که تماشایشان فوقالعاده است.
امروزه، مدافعان کناری و بالهای تدافعی، از بااستعدادترین بازیکنان یک باشگاه به شمار میروند. این بازیکنان بهحدی بااستعداد هستند که بهراحتی میتوانند در خط میانی به میدان بروند و ریس جیمز از چلسی مقابل زنیت سنپترزبورگ این را نشان داد. اما یک هافبک نمیتواند در پست مدافع کناری به میدان برود و مانند او کارهای اوورلپ، آندرلپ، سانتر و پوشش مسافتهای طولانی را انجام دهد.
مدافعان کناری علاوه بر اشتیاق به حمله، باید بدانند که وظایف دفاعی خود را چگونه انجام دهند. آنها باید خطرات احتمالی را پیشبینی کنند و در نبردهای یک در برابر یک موفق باشند. آنها باید بالاترین میزان مهارتها را داشته باشند و تعجبی ندارد که چهار تیم بالانشین لیگ برتر، بهترین مدافعان کناری و بالهای تدافعی را دارند.
منچسترسیتی کایل واکر و ژوائو کانسلو را دارد، در لیورپول ترنت الکساندر-آرنولد و اندرو رابرتسون را میبینیم، چلسی جیمز، بن چیلول و مارکوس آلونسو را در اختیار دارد و در وستهم هم بن جانسون و آرون کرسول حضور دارند. معمولاً در هر هفته، یکی از این بازیکنان یا یک گل عالی میزند یا یک پاس گل فوقالعاده میدهد.
نام بردن از بهترین مدافع کناری یا بال تدافعی این فصل کار بینهایت دشواری است. گزینههای بسیاری در این زمینه هستند، مانند ژوائو کانسلو. این بازیکن را میتوان «مدافع کناری کاذب» دانست. پپ گواردیولا به او اجازه میدهد که به خط میانی برود و آنجا بماند، تا سیتی بتواند در مرکز میدان برتری عددی کسب کند.
وقتی کانسلو توپ را با بیرون پای راستش میزند، انگار یک ضربه بکهند را از راجر فدرر میبینیم. پاس او به رحیم استرلینگ مقابل اورتون را میتوان گزینه پاس گل برتر فصل دانست. او با سیستم محاسباتی ذهنش به این نتیجه رسید که توپ را باید در کدام مسیر ارسال کند تا استرلینگ ضربه بزند و این کار را با نهایت دقت انجام داد.
کانسلو به شکلی غیرمعمول، راستپا است و در پست مدافع چپ بازی میکند؛ مانند لئوناردو اسپیناتزولا از ایتالیا، که یکی از بهترینهای یورو ۲۰۲۰ بود.
تعداد مدافعان راست چپپا حتی کمتر است و مشخص نیست چقدر طول میکشد تا گواردیولا بازیکنی چپپا پیدا کند که در پست مدافع راست به میدان برود. در این صورت، دو سمت خط دفاعی آنها قرینه خواهد شد و این مزایای بسیاری به همراه دارد.
برای مثال، وقتی کانسلو در سمت چپ است، میتواند با پای راستش به داخل بزند. وقتی توپ را سانتر میکند، توپ موجدار به سمت دروازه میرود، و این برای مدافعان دردسرساز است. گزینه دیگر بهترین مدافع کناری، الکساندر-آرنولد است. او از نظر تعداد سانترها و کرنرها و پاسهای به درون محوطه جریمه، در لیگ برتر اول است و از نظر تعداد موقعیتهای ساخته، در رده دوم قرار دارد. این بازیکنان بهحدی تأثیرگذار هستند که مربیان میخواهند هر زمان که امکانپذیر باشد، آنها به خط حمله اضافه شوند.
چلسی برای استفاده بهتر از بالهای تدافعیاش، از سه مدافع استفاده میکند. جیمز در سمت راست در بهترین فرم دوران زندگیاش به سر میبرد. او پنج گل زده و نشان داده که در حملات چقدر برای تیم توماس توخل تأثیرگذار است.
اما اگر با چهار مدافع بازی کنید، مانند لیورپول، نیاز به مدافعان کناری سریع و کارآمدی دارید که بتوانند جای خالی بازیکنان همتیمی را پوشش دهند، وگرنه در ضدحملات دچار مشکل میشوید.یورگن کلوپ همچنین به فابینیو میگوید که عقبتر بیاید تا الکساندر-آرنولد و رابرتسون بتوانند به حملات اضافه شوند. اگر بال رقیب نتواند خوب به عقب برگردد، تیم رقیب دچار دردسر میشود. اما تأکید روی مدافعان کناری محدود به چهار تیم بالانشین نمیشود. طارق لمپتی در برایتون، تینو لیورامنتو در ساوتهمپتون و متی کش در استون ویلا هم عالی هستند. به نظر میرسد که رقابت و اهمیت یافتن این پست باعث شده که مدافعان کناری هر روز بهتر شوند.
مارتین کیون، مدافع سابق آرسنال و تیم ملی انگلیس
منبع: دیلی میل