سایت بدون – تصور کنید که شما دارای بیان یک قاعده کلی هستید و دارید در مورد همه اعضای یک مجموعه یا یک گروه حرف می زنید
به عنوان مثال می گویید که آدم های قد کوتاه نمی توانند بسکتبالیست خوبی شوند
یا هیچ کس نمی تواند در روز بیشتر از ۸ لیتر آب بخورد
یا این که تمام فلزات رسانای الکتریسته هستند
و خیلی از این قاعده های کلی در مورد مجموعه مشخص
اما یک نفر در نقض ادعای شما ، یک مثال می آورد که این طور نیست
اگر شما در مواجه با این مثال و نقض ادعای خود ، گفتید که این استثنا است و قابل چشم پوشی
دچار مغالطه استثنای قابل چشم پوشی شده اید
به عنوان مثال
همه افراد از طرز درس دادن معلممان راضی است!!!
پس چرا شاگردتازه وارد اعتراض کرد؟!
او یک استثنا است!!
به زبان دیگر
در اصطلاح منطق دانان هر قاعده یک موجبه کلیه است، مثل هر الف، ب است، حال اگر یک مورد یافت شود که الف بود، اما ب نبود، قاعده کلی فوق(هر الف ب است) نقض می شود.نکته مهم این است که حتی یک استثناء قاعده کلی را نقض می کند.
برای مقابله با این مغالطه باید همواره حواسمان باشد که در صورت پیداشدن استثنایی در یک حکم کلی اگر همچنان بر کلی بودن حکم اصرار کنیم دچار مغالطه استثنای قابل چشم پوشی شده ایم و پذیرش ابطال حکم کلی در صورت مواجهه با یک مورد نقض حکم کلی مانع وقوع مغالطه استثنای قابل چشم پوشی می شود