به من بگو چرا/ چگونه نخستین دوچرخه پیدا شد؟

سایت بدون – اگر بخواهیم به آغاز پیدایش دوچرخه پی ببریم

باید چند هزار سال به عقب برگردیم و در زندگی مصریان قدیم کنجکاو شویم

زیرا شواهدی در دست است که آن ها مرکبی داشتند که با دو چرخ و به کمک پای انسان به سمت جلو حرکت می کرد

اما اگر بخواهیم به لحاظ آن چه که نزدیکتر به مفهوم دوچرخه در ذهن ماست بنگریم باید آغاز پیدایش آن را در سال ۱۸۱۷ بدانیم

در آن سال یک مرد آلمانی به نام بارون فون درایس وسیله ای درست کرد که نامش را از نام خود گرفته بود یعنی آن را دراینه می نامید

این مرکب دارای دو چرخ بود و هر دو به وسیله میله ای چوبی به هم می پیوستند

کسی که می خواست آن را براند باید قسمتی از سنگینی خود را بطرف جلو انداخته ، محکم با پا زمین بکوبد

البته نخست با یک پا و سپس با هر دو پا آن قدر به زمین رکاب می زد تا دوچرخه «درایزینه » او را به مقصد می رساند

چرخ جلوی آن طوری بود که می شد با گرداندن دسته ای آن را به هر سو که می خواستیم بچرخانیم

دوچرخه درایزینه بسیار گران تمام می شد

از این رو مردم آن را اسب ژیگولوها می خواندند

پادشاه انگلیس جورج چهارم این دوچرخه را دوست داشت و بر آن سوار می شد

در حدود سال ۱۸۴۰ مردی اسکاتلندی به نام مک میلن یکی از اسب های ژیگولوها را برداشت و برای چرخ عقبش محوری درست کرد این محور را با میله ای به رکاب متصل کرد و آن توانست آن قدر تند برود که سرانجام روزی به خاطر همین سرعت دیوانه وار توسط پلیس دستگیر شد

واژه خارجی دوچرخه یعنی بایسیکل Bicycle برای نخستین بار در سال ۱۸۶۵ به کار رفت

روزی یک فرانسوی به نام لالمان نوعی دوچرخه پایی قدیمی را که بسیار شبیه اسب ژیگولو ها بود به دست آورد

او به چرخ جلویی آن میله و رکابی پیوند داد

این دوچرخه ها بقدری زمخت و سنگین و از چوب و چرخهای آهنی ساخته می شدند که مردم به آن نام استخوان خرد کن داده بودند

در سال ۱۸۶۸ چرخهای فلزی سبکی به بازار عرضه شد

این چرخها از آهن یک پارچه درست نمی شدند بلکه مانند چرخ دوچرخه های امروزی دارای پره های میله ای بودند ولی البته لاستیکی توپر یعنی بدون باد داشتند

دیگر طولی نکشید که دوچرخه شکل تازه تری به خود گرفت

این بار چرخ های جلو را به تدریج بزرگتر و بزرگتر می ساختند

بدین منظور بود که زدن یک رکاب سرعت بیشتری از آن عاید شود

به طوری که مدل بعضی از دوچرخه ها طوری بود که قطر چرخ جلویی پنج یا شش برابر چرخ عقبی بود

رانندگی با این دوچرخه ها مهارت بسیاری می خواست زیرا اگر کمی غفلت می شد پرتاب شدن راننده به زمین حتمی بود

سرانجام در حدود سال ۱۸۸۵ بود که دوچرخه قابل اطمینان و مدرن به عرصه وجود آمد

در این مدل چرخ جلو و عقب به یک اندازه بود

راننده در محلی که کمی جلوتر از چرخ عقب است می نشیند

برای افزودن سرعت هم به حای استفاده از چرخ های بزرگ و خطرناک چرخ های زنجیری درست کرده اند تا با خیال آسوده بتوان پیوسته رکاب زد و بر سرعت آن افزود

بازهم تغییراتی در این مدل داده شد تا دوچرخه امروزی با همه امتیازاتی که دارد در اختیار ما قرار بگیرد