رئیس انجمن مددکاران اجتماعی در بررسی هجوم مردم به پمپ بنزین ها می گوید: اگر در نهایت کشور به این تصمیم رسید که قیمت فرآوردههای نفتی از جمله بنزین نیاز به تغییر دارد، اول سیاستمداران و قانونگذاران باید در این رابطه اطلاعرسانی شفافی به مردم داشته باشد تا در مقابل مردم هم بتوانند رفتار منطقیای از خودشان نشان دهند.
سیدحسن موسوی چلک از بعد جامعهشناسی و آسیبشناسی این موضوع را بررسی کرده و میگوید: «وقتی که موضوع بنزین و افزایش قیمت آن مطرح میشود، خود به خود روی افزایش سایر محصولات و خدمات اثر خواهد گذاشت. در تمام دنیا مسئله همینطور است. این موضوعی است که نه اینبار بلکه در دفعات قبلی هم مطرح بوده و ما شاهد رفتارهای مشابهی از سوی مردم بودهایم. بخشی از این مسئله به این برمیگردد که مردم فکر میکنند اگر چند لیتر بنزین بزنند، جلو میافتند. این هم برای این است که نسبت به آینده نامطمئن هستند. البته ممکن است معیشت مردم به نحوی باشد که فکر کنند همین چند لیتر بنزین میتواند در زندگی آنها تاثیر قابل ملاحظهای داشته باشد، درحالیکه واقعیت این نیست و این تنها پوستهی ظاهری ماجراست».
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی، رفتارهای اینچنینی را واکنشهای غیرمنطقی به شرایط واقعی در جامعه میداند و میگوید: «این رفتارهای غیرمنطقی نتیجهی شرایطی واقعی است که در خیلی از مواقع میتواند باب میل مردم نباشد و البته که تجربه هم نشان داده این رفتارها در مجموع نتیجهی خوبی نخواهد داشت. در مواقعی حتی این رفتارها میتوانند به شورشهایی در جامعه منجر شوند. بنابراین آنچه در این مواقع از سوی مردم شاهد هستیم، رفتاری غیرموثر است. خیلی وقتها هنوز اخبار رسمی هم منتشر نشده و به نظر میرسد که مردم خودشان منتظر چنین اتفاقهایی هستند و بعد هم دست به چنین کارهایی میزنند».
او از موضوع دیگری هم یاد میکند؛ کنشگری اجتماعی مردم برای اثرگذاری بر رفتار مسئولان. در اینباره میگوید: «رفتارهای اینچنینی حتی در تجدیدنظر مسئولان در تصمیمگیریهایشان چندان تاثیرگذار نخواهد بود. چون مردم گاهی رفتارهایی میکنند تا بتوانند در کنشها و تصمیمگیریهای مسئولان بازنگری ایجاد کنند، درحالیکه باز هم تجربه نشان داده این موضوع هم چندان تاثیرگذار نبوده و نیست. ضمن اینکه مثلا برای صرفهجویی در پنجاه شصت لیتر بنزین، فقط این صفهای طولانی ایجاد میشود و جز به وجود آمدن خستگیهای ممتد و در برخی از مواقع درگیری با عوامل پمپ بنزین، نتیجهی دیگری برای افراد نخواهد داشت. بنابراین من فکر میکنم این رفتار اصلا منطقی نیست».
او در مورد راهکاری که میشود در چنین مواقعی ارائه داد میگوید: «این مسئله راهکار مشخص و مثلا یک، دو، سه، چهاری ندارد. به نظر من اگر در چنین موقعیتهایی قرار گرفتیم، اگر در نهایت کشور به این تصمیم رسید که قیمت فرآوردههای نفتی از جمله بنزین نیاز به تغییر دارد، اول سیاستمداران و قانونگذاران باید در این رابطه اطلاعرسانی شفافی به مردم داشته باشد تا در مقابل مردم هم بتوانند رفتار منطقیای از خودشان نشان دهند. بخشی دیگر از این موضوع معیشت مردم است که اهمیت زیادی دارد. مردم حسابوکتاب میکنند و با یک محاسبه سرانگشتی و سطحی تصمیماتی برای آن میزان مابهالتفاوت میگیرند. اما واقعیت این است که این مبلغ تاثیری در اقتصاد خانوادهی یک فرد ندارد. نوعی بیاعتمادی در وجود افراد و در شرایط جامعه دیده میشود که این رفتارهای غیرمنطقی از همان بیاعتمادی سرچشمه گرفته است».
منبع:روزنامه سازندگی