بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – شاید غم‌انگیزترین سرنوشت شاعرانه در ایران متعلق به محمد فرخی یزدی باشد؛ شاعری که در عمر ۵۰ ساله‌اش انواع رنج‌ها را به جان خرید و سرود: «زندگی کردن من مردنِ تدریجی بود/ آن چه جان کَند تنم عمر حسابش کردم». او در سال ۱۲۹۷ قمری به خاطر شعری که در اعتراض به حاکم یزد سرود، زندانی و دهانش …
توضیحات بیشتر »فرخی یزدی چگونه کشته شد؟/ آمپول هوا؛ تاوان سرودن ازآزادی!
