بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – جادو روی صفحه دارت دوربین اسکایاسپورت (sky sport) روی دختر ایرانی زوم کرده. او در حال صحبت کردن درباره افتخارات و قهرمانیهای متعددش در سطح رقابتهای بینالمللی است. از یک طرف دیگر هم چینیها دارت رسمی رقابتهای بین المللی را منقش به تصویر «مژگان رحمانی» کردهاند و همین دارت را به تمام دنیا میفرستند، ورزشکار پرافتخاری که تمامی جوایز و افتخارات سر راهش را درو می‌کند و همینطور پیش میرود. اما مژگان نه شهرت می‌خواهد نه مصاحبه با معتبرترین رسانههای خبری جهان. او می‌خواهد ملکه دارت دنیا باشد و تمام افتخارات موجود در این رشته را به دست بیاورد. دارت بخش مهمی از زندگی اوست. اما مژگان چگونه به پرافتخارترین ورزشکار دارت ایران تبدیل شد؟ ورود به رنکینگ جهانی
«از زمستان سال۹۴ به طور حرفهای دارت را دنبال میکنم. عناوین داخلی متعددی دارم. اما در رابطه با عناوین خارجی از رقابتهای آزاد جهانی شیراز در سال۲۰۱۶ آغاز میکنم که نایب قهرمان این رقابتها شدم؛ آن هم در حالی که فقط ۱۰ ماه تمرین کرده بودم. از آن رقابتها امتیاز خوبی به دست آوردم و به طور رسمی وارد رنکینگ جهانی شدم. این شروع خوبی برای من در سطح بینالمللی بود.»
صعود به رتبه ۲۸
ورود به رنکینگ جهانی، نقطه شروعی بود برای افتخارات بعدی مژگان رحمانی: «در سال ۲۰۱۷ در رقابتهای آزاد مالزی که بزرگترین رویداد دارت آسیا محسوب میشود موفق به کسب مدال طلا شدم. در همان سال مجددا در اوپن جهانی شیراز شرکت کردم و آنجا هم مدال طلا را به دست آوردم. در ادامه با کسب امتیازهای لازم برای ارتقا در رنکینگ جهانی به رتبه بیست و هشتم این رنکینگ در سال ۲۰۱۸ رسیدم.»
رتبه ۲۸ بهترین رتبهای است که یک ورزشکار ایرانی در رنکینگ جهانی به دست می‌آورد. با این حال یک فصل درخشان دیگر در انتظار دارت‌باز ایرانی بود. خودش درباره سال ۲۰۱۹ می‌گوید: «در مسابقات آزاد جهانی هند حضور پیدا کردم و مدال طلای انفرادی بخش بانوان به کارنامه افتخاراتم اضافه شد. مدال طلای میکس دوبل را هم از این رقابتها به چنگ آوردم. در این میکس دوبل در کنار میتین کومار یکی از هفت بازیکن برتر دارت آسیا قرار گرفتم. در همان رقابتها در بخش سه نفره تیمی با هندیها هم تیمی شدم و با آنها نایب قهرمانی را هم تجربه کردم. در آن رقابتها در بین تمامی ورزشکاران زن و مرد شرکتکننده عنوان پرافتخارترین بازیکن را به دست آوردم و کاپ مخصوص به این عنوان را گرفتم.»
هدف بزرگ
بانوی شماره یک دارت ایران که لقب تنها لژیونر دارت را هم یدک می‌کشد برای آیندهاش کلی برنامه دارد: «دارت یک سازمان حرفهای جهانی به نام «پیدیسی» دارد. البته ما یک فدراسیون جهانی دارت هم داریم. پیدیسی به هر حال یک سازمان معتبر است و اعضای متعددی دارد؛ در واقع چیزی شبیه «انبیای» بسکتبال. در رقابتهای مختص به پیدیسی، ۹۸درصد شرکتکنندگان مرد و بقیه زن هستند. همه تلاشم این است که یکی از آن دو خانمی باشم که به رقابتهای قهرمانی جهان دعوت میشوم. تا به حال هیچ ایرانی به این رقابتها راه پیدا نکرده و من تنها بازیکنی هستم که در رنکینگ پیدیسی آسیا شرکت کردم و نامم ثبت شده است.»
البته هدف اصلی مژگان رحمانی تغییر یک باور غلط است, او می‌خواهد ثابت کند که مردان بازیکنان شایسته‌تری در مقایسه با زنان نیستند: «باور عمومی بر این است که آقایان در دارت بهتر از خانمها هستند. به همین خاطر تمام تلاش من بر این است که با برترین ورزشکاران مرد این رشته رقابت کنم و نشان بدهم بازیکن در دارت فرقی ندارد خانم باشد یا آقا.»
اعزام با هزینه شخصی
این ورزشکار پرافتخار اما در ایران چندان مورد حمایت نیست. رحمانی در این رابطه می‌گوید: «ما فدراسیون جداگانهای نداریم و زیر نظر انجمنهای ورزشی هستیم. متاسفانه در ایران ارزش چندانی برای دارت قائل نمیشوند و از سال ۲۰۱۶ که آخرین اعزام بزرگسالان به رقابتهای آسیاکاپ بود دیگر بعد از آن اعزامی نداشتیم. من از همان سال ۲۰۱۶ وارد دارت شدم و تمام رقابتهایی که اعزام شدم آزاد جهانی بود که از آنها رتبه در رنکینگ جهانی میگیرم و همه را به صورت تنها و با هزینه شخصی رفتم. من در عرصه جهانی ورزشکار شناخته شدهای هستم. مدتی هم در مالزی لژیونر بودم. اما رقابتهایی که من در آنها شرکت میکنم مورد تایید فدراسیون انجمنهای ورزشی نیست. حتی میخواهند به ما اجازه ندهند که با هزینه شخصی برویم. به هرحال ما نیاز داریم به این رقابتها برویم چون رنکینگ جهانی را میخواهیم. این رتبه باید بین یک تا شانزده باشد تا بتوانم مجوز حضور در رقابتهای قهرمان قهرمانان جهان را به دست بیاورم.»
