استقلال تیمی که هفته به هفته پیشرفت می کند

علی مغانی

سایت بدون -برای تیمی که در پنج هفته ابتدایی لیگ طعم بردن را نچشیده، چندان اهمیتی ندارد که با چه کیفیتی پیروز شود ولی استقلال در بازی مقابل گل گهر نشان داد که در بعضی فاکتورها به لحاظ کیفی پیشرفت کرده و روند این تیم صعودی است. استقلال در این بازی مالکیت توپ بالاتر از ۷۰ درصد را ثبت کرد، بیش از ۵۰۰ پاس با دقت ۸۷ درصد رد و بدل کرد و تقریباً ۴ برابر حریف پاس موفق داشت. ضمن اینکه ۵ شانس گل خلق کرد و در نبردهای هوایی هم دو برابر موفق‌تر از گل گهر بود. این آمار و ارقام را اگر با بازی آبی‌ها مقابل نفت مسجد سلیمان مقایسه کنیم، می‌بینیم که فارغ از نتیجه‌ای که به دست آمد، کیفیت بازی استقلال هم در حال بهبود است. استراماچونی که بیشتر از هر کس دیگری منتظر بازگشت شیخ دیاباته است، در این بازی مهدی قائدی را برای اولین بار در پست مهاجم نوک به کار گرفت تا قائدی بعد از محسن کریمی، دیاباته و مرتضی تبریزی چهارمین بازیکنی باشد که در هفته ششم در این پست در ترکیب اصلی قرار می‌گیرد. فقط ۴۵ دقیقه کافی بود که مشخص شود استفاده از مهدی قائدی در «پست ۹» ایده بکری نبود و با ورود مرتضی تبریزی در آغاز نیمه دوم، قائدی به همان جایی رفت که باید از ابتدا به کار گرفته می‌شد؛ یعنی لب خط. طبعاً حبس شدن بین دو مدافع وسط که هرکدام ۳۰‌-۲۰ سانت از قائدی بلندتر هستند، فضای کافی در اختیار او قرار نمی‌داد و همین شد که در نیمه دوم به سمت چپ منتقل شد.
از همان اولین حمله جدی استقلال در دقیقه سوم که ضربه دانشگر به تیر دروازه خورد، مشخص شد که خط دفاعی گل گهر روی توپ‌های بلند آسیب‌پذیر است و استراماچونی به محض اینکه متوجه ضعف حریف شد، خیلی زود بلندقدترین مهاجمش (مرتضی تبریزی) را به زمین آورد و تیمش بیشتر از هر بازی دیگری از جناحین سانتر کرد. گل دوم استقلال هم در واقع محصول مشترک تزلزل خط دفاعی و دروازه‌بان گل‌گهر روی ارسال‌های بلند و اصرار استقلال به سانتر از چپ و راست بود.
با این حال استقلال هنوز هم مشکلاتی واضح در دفاع و حمله دارد. به طور مثال تیمی که سعی در ارائه فوتبال مالکانه و گردش توپ در زمین حریف دارد، به ناچار باید مدافعانش «بالا» بازی کنند و در محدوده نیمه زمین مستقر شوند اما روزبه چشمی و دانشگر در این شکل از فوتبال، کندتر از آن هستند که بتوانند روی توپ‌های بلند پشت دفاع به مقصد مهاجمان سرعتی، اثرگذار باشند.
نکته دیگر وظایفی است که به عهده آرش رضاوند گذاشته شده. رضاوند سال گذشته در سایپا، یک هافبک انرژیک بود که در باز‌پس‌گیری و قطع توپ یکی از بهترین‌های لیگ بود اما در استقلال تبدیل به هافبکی شده که فقط پاس‌های کوتاه، کم اثر و بدون ریسک می‌دهد. آمار دقت پاس رضاوند، بسیار بالا است اما او در تمام ۹۰ دقیقه مقابل گل‌گهر نه پاس کلیدی داد، نه موقعیت ساخت، نه در حمله مشارکت فعال داشت و نه شوتی به طرف دروازه حریف زد. این برای بازیکنی که در خط سوم بازی می‌کند، یک نقطه  ضعف است.