بارسلونای نحس بارتومئو /آیا تقصیر لیونل مسی است؟

سایت بدون – لیونل مسی می‌خواهد از بارسلونا برود، این خبر هم شوکه‌کننده است و هم نیست. حتی بعد از باخت ۸ بر ۲ مقابل بایرن‌مونیخ هم خیلی‌ها تصور چنین سناریویی را نمی‌کردند. دکو تصور بارسلونای بدون مسی را نمی‌تواند بکند و ساموئل اتوئو هم می‌گوید اگر مسی برود، بارسلونا باید نامش را عوض کند. شاید درست می‌گوید، مسی فقط کاپیتان تیم نیست، او چهره باشگاه است، نماد شهر است. از وقتی ۱۳ سال داشته در کاتالونیا بوده و همه فکر می‌کردند او فوتبالش را در نوکمپ یعنی خانه دومش به پایان می‌رساند اما مسی به خروج نزدیک می‌شود. احساسات را کنار بگذاریم؛ میل او به جدایی کاملاً قابل درک است. بارسلونا یک باشگاه به‌هم‌ریخته تمام عیار است. خوسپ بارتومئو رئیس باشگاه بعد از باخت به بایرن گفت باشگاه دچار یک بحران ورزشی شده نه بحران سازمانی. این ادعا مسی را بیشتر ناراحت می‌کند چون می‌گوید بازیکنان تنها مسئولان وضعیت فعلی بارسلونا هستند و آنان با کم‌کاری خود تیم را به چنین بحرانی دچار کرده‌اند. اما دلیل ضعف بارسلونا در زمین، اداره ضعیف باشگاه است. بعد از انتخاب بارتومئو در سال ۲۰۱۵ نزدیک به یک میلیارد یورو روی بازیکنان ناکارآمد هدر داده‌اند و شیوع ویروس کرونا نیز مشکلات اقتصادی باشگاه را بیش از پیش نمایان کرد درست مثل رابطه تیره میان هیأت مدیره و رختکن. در جریان مذاکرات باشگاه‌ و بازیکنان برای کاهش دستمزد، مسی ادعا کرد کسی در باشگاه عامدانه تلاش می‌کند با ارتباط با رسانه‌ها همه چیز را به گردن بازیکنان بیندازد. این اتفاق چند ماه بعد از آن بود که مسی به حمایت از بازیکنانی پرداخت که از سوی اریک آبیدال، مدیر ورزشی سابق باشگاه در قضیه اخراج ارنستو والوره متهم جلوه داده شدند. این ماجرا مسی را خیلی عصبانی کرد. بارتومئو مربی تیم صدرنشین را اخراج کرد در حالی که جانشینی برایش در نظر نگرفته بود، بعد به کیکه ستین رضایت داد، کسی که در کارنامه مربیگری‌اش یک جام نبود. نتایج بر طبق پیش‌بینی فاجعه بود و در نهایت آن شکست تاریخی در لیسبون. مسی البته بارها به باشگاه هشدار داده بود با این شیوه بازی شانسی برای بردن لیگ قهرمانان ندارند. حق با او بود. آنها حتی از عهده رئال مادرید در لالیگا بر نیامدند و همانطور که مسی بعد از باخت تحقیرآمیز خانگی به لگانس گفته بود، بارسا قهرمانی را به رقیب همیشگی‌اش تقدیم کرد. سال‌ها سوءمدیریت و هزینه بی‌حساب و کتاب باید هم به آن باخت مقابل مونیخ منجر می‌شد. جرارد پیکه هم به ضرورت تغییرات ساختاری اشاره کرد. ستین اخراج شد و آبیدال استعفا کرد اما بارتومئو بی‌رحمانه از استعفا خودداری کرد و حتی اخبار جسته و گریخته از رفتن مسی را تکذیب کرد. خوردی مستره، نایب رئیس سابق باشگاه هم ادعا کرده بود نیمار ۲۰۰ درصد در بارسا می‌ماند در حالی که ستاره برزیلی اقدامات نهایی برای رفتن به پاری‌سن‌ژرمن را انجام می‌داد. آن انتقال آغاز تمام شدن دوران مسی و بارسلونا بود. رفتن وارث مسی و دوست خوبش به شدت روی او اثر گذاشت و از همان موقع اعتمادش به بارتومئو را از دست داد. بعد از آن هم قول‌های عملی نشده، درزهای خبری و سیاست بازی‌ها. مسی فهمید بارتومئو نمی‌رود با آنکه مسئول کسری بودجه باشگاه بود و دورانش سال آینده به پایان می‌رسد. بارتومئو می‌خواهد باشگاه را برگرداند تا میراث خوبی از خود بر جای بگذارد. مسی اما در ۳۳ سالگی نمی‌تواند یک فصل دیگر را برای تیمی بازی کند که به بازسازی کلی احتیاج دارد. سال‌های اوجش هدر رفته و او می‌خواهد از باقیمانده زمانش در بالاترین سطح استفاده کند. هواداران طبیعتاً از شنیدن این خبر ویران می‌شوند؛ عده‌ای به نوکمپ رفته‌اند و خواهان اخراج بارتومئو شده‌اند. احساسات بیش از این هم تحریک خواهد شد اما این یک جدایی تمیز و بی‌دردسر نخواهد بود. باشگاه درباره ادعای مسی که می‌گوید به خاطر ‌بندی در قراردادش می‌تواند در ازای هیچ از تیم برود، بحث دارد و این جدایی تلخ شاید به راحتی به دادگاه کشیده شود. قرار نبود دوران مسی در نوکمپ اینطور تمام شود، هواداران بیرون استادیوم به اعتراض برخاسته‌اند. باید برای جدایی مسی جشن می‌گرفتند نه اینکه کارشان به اتهام و بدگویی بکشد. زیباترین دوران تاریخ بارسلونا زشت شده است. قابل درک است که هواداران برای یک تغییر جهت دراماتیک دعا کنند اما با مدیریت فعلی چندان محتمل به نظر نمی‌رسد. مسی شاید عاشق باشگاه، شهر و مردمش باشد اما دیگر نمی‌خواهد هیچ کاری برای بارسلونای بارتومئو کند. و چه کسی او را مقصر می‌داند؟

مارک دویل

منبع: گل