گابی مککی
با آن که مائورو ایکاردی و کریستیانو رونالدو در میدان بودند اما میدانستید که ماجرا به او ختم میشود. ماریو مانجوکیچ شاید بازیکنی تماشایی یا سرگرمکننده نباشد اما همیشه در بازیهای بزرگ، عملکردی فوقالعاده دارد.
یوونتوس در نیمه اول دربی ایتالیا دچار مشکل بود و اینتر چند فرصت خوب به دست آورد اما به دلیل بازی درخشان جورجو کیهلینی، هیچکدام از آنها نصیب مائورو ایکاردی نشد. کیهلینی هرگز نگذاشت که ایکاردی از زیر نظرش خارج شود. این مدافع میانی را هرگز به اندازه فرانکو بارزی، فابیو کاناوارو یا الساندرو نستا نستودهاند اما او در میان بزرگترین مدافعان تاریخ ایتالیا جای دارد.
کیهلینی حتی میتوانست ادعا کند که بهترین بازیکن میدان است، البته اگر مارسلو بروزوویچ در خط میانی نراتزوری نبود. این بازیکن ۲۶ساله در نیمه اول سلطه کاملی بر خط میانی داشت. او در چالش با بازیکنان حریف شرکت و حملات را آغاز میکرد، و بدنش را مقابل شوتهای بازیکنان یوونتوس میگذاشت.
ضربه رودریگو بنتانکور به کرنر رفت، در حالی که سمیر هاندانوویچ هم مغلوب شده بود اما بروزوویچ آنجا حاضر بود. ژوائو کانسلو یک پاس عالی به رونالدو داد. بروزوویچ باز هم حاضر بود. حتی میشد انتظار داشت که بین دو نیمه به استودیو برود و عملکرد خودش در نیمه اول را تحلیل کند، از بس که همهجا حضور داشت.
اما یوونتوس پس از آن که توفان اینتر را مهار کرد، توانست بر بازی مسلط شود، که البته این تا حدی به دلیل یک اشتباه لوچیانو اسپالتی، مربی نراتزوری بود.
این مربی اهل توسکانی، ماتئو پولیتانو را در حوالی دقیقه ۶۰ تعویض کرد و جای او را به بورخا والرو داد. شاید هدف او این بود که کنترل بیشتری بر خط میانی داشته باشد اما این دیداری نبود که این بازیکن اسپانیایی در آن حضور داشته باشد.
بازی با سرعت صد کیلومتر در ساعت دنبال میشد و والرو به هیچ وجه آمادگی حضور در آن را نداشت. از سوی دیگر، با برطرف شدن خطر پولیتانو در سمت راست، ژوائو کانسلو آزادی عمل بیشتری برای حمله پیدا کرد. این بازیکن پرتغالی در آن سوی میدان حضور یافته بود و البته بازیکنی است که فقط به یک پایش متکی است اما تنها هشت دقیقه پس از آن تعویض سرنوشتساز بود که او توانست توپ را به روی پای راستش بیاورد.
کانسلو توپی خطرناک را به تیر دورتر فرستاد، جایی که کوادو آساموا نتوانسته بود مانجوکیچ را مهار کند.
گفته میشود که مهاجمان اغلب در تیر دورتر کمین کردهاند اما درباره این بازیکن یوونتوس نمیتوان از اصطلاحاتی مانند کمین استفاده کرد. او در تیر دورتر شبیه آتشفشانی خاموش بود که هر لحظه ممکن است فعال شود و فوران کند و هر چیزی که در کنارش قرار دارد را نابود کند. او همبازی سابقش را با قدرت بدنی کنار زد و با ضربه سر، گل پیروزی را به ثمر رساند.
این بازیکن ۳۲ساله گلزنترین مهاجم روی زمین نیست اما سرنوشتسازترین مهاجم است. او در همین تابستان در نیمهنهایی و فینال جام جهانی گل زد، و در دو فینال لیگ قهرمانانی که حضور داشته هم گل زده است. مانجوکیچ فصل پیش در خانه رئال مادرید دو گل زد و گل پیروزی برابر والنسیا در دو هفته پیش را هم او به ثمر رساند. اگر بازی بزرگی در پیش باشد، ماریو خود را نشان میدهد.
در هنگامی که سوت پایان زده شد، بازی را میشد در عملکرد دو کروات خلاصه کرد. بروزوویچ و اینتر شجاعانه بازی کردند و میتوانند نکات مثبت بسیاری از این بازی برای آینده برداشت کنند. مانجوکیچ و یوونتوس هم از فرصت استفاده کردند و بیش از پیش اسکودتو را تحت محاصره خود درآوردند.
منبع: فوتبال ایتالیا