بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – امروز تولد ۷۶ سالگی رابرت دنیرو یکی از بزرگ‌ترین و مهمترین هنرپیشه‌های طول تاریخ سینماست!
این بازیگر قدیمی در مورد حرفه بازیگری گفته: «اگر بازیگر هستید، همیشه مانند “شخصیت” خود باشید. اگر هم بازیگر نیستید، “شخصیت” داشته باشید و همیشه مانند خودتان باشید..!
سایت جشنواره ترایبکا این جمله را از رابرت دنیرو نقل کرده…
رابرت دنیروو به نظر اکثر منتقدان سینما یکی از قوی ترین و محبوب ترین هنرپیشه های سینمای جهان می باشد.
او به عنوان برجسته ترین بازیگران زمان خودشناخته می شود. وی با بازی در فیلم “پدرخوانده۲” به شهرتی مضاعف رسید…
آواز هنرپیشگان پرکار هالیوودی به شمار می رود، همچنین دنیروو دومین
بازیگری می باشد که به خاطرایفای نقش “ویتو کورلئون” برنده جایزه
اسکار شده است. نفر اول “مارلون براندو” بود که برای ایفای همین نقش
جایزه اسکار را از آن خود نموده.
در زندگی نامه رابرت دنیرو اینگونه آمده است که :رابرت دنیروو در ۱۷ آگوست ۱۹۴۳ در شهر نیویورک امریکا به دنیا آمد. پدر و مادرش او هنرمند بودند. پدرش “روبرت” شاعر و مجسمه ساز و نقاش بود و مادرش “ویرجینا آدمیرال” نیز یک نقاش بود. والدین دنیرو اصلیت ایتالیایی داشتند. اما برای زندگی بهتر به نیویورک مهاجرت کرده بودند. دنیرو جثه کوچک و ضعیف و پوست بسیار سفیدی داشت. لذا او را بابی میلک “شیربرنج” لقب دادند.
رابرت دنیروو ۲ ساله بود که والدینش از هم جداشدند و او مانند توپ فوتبال مدتی را به سوی مادر و مدتی نزد پدر پرتاب میشد. همین افت محبت و تغییر دگرگونی در زندگی رابرت دنیروو کوچک سبب شد که او به بچه ای خجالتی و منزوی تبدیل شود. مدت ها گوشه ای از اتاق می نشست و با اسباب بازی شکسته ای خود را سرگرم میکرد. رابرت دنیروو همچنین علاقه زیادی به فیلم و تئاتر داشت. وی زمانی که ۶ ساله داشت به مدرسه رفت و همیشه از دوستان و همکلاسی هایش دوری میکرد. یکی از معلمین او متوجه حالات و روحیات او شد و برای این که رابرت اعتماد به نفس پیدا کند و وارد جمع دوستانش شود او را وادار کرد تا درتئاترهای نمایشی مدرسه به ایفای نقش بپردازد، همین مساله خجالت او را کاهش داد.
او در ۱۰ سالگی اولین نقشش را در تئاتری درنقش شیر در تئاتر “جادوگر اونر” بازی نمود. دردوران نوجوانی به یک گروه خیابانی پیوست و در ۱۶ سالگی بازی در نمایش “خرس” اثر “چخوف” او را با دنیای بازیگری بیشتر آشنا نمود. پس از اینکه اولین چک دستمزدش را به عنوان بازیگری دریافت نمود تصمیم جدی خود را برای آینده اش گرفت و وارد عرصه تئاتر و سینما شد.
رابرت دنیروو و ورود به عرصه بازیگری (رابرت دنیرو فیلمها)
او احساس میکرد برای بازیگری نیاز به آموزش دارد. لذا در هنرستان “استلاآدلر” و همچنین در کارگاه هنری آمریکایی آموزش بازیگری دید. به این ترتیب کار حرفه ای خود رادر زمینه بازیگری به طور نامنظم در برادوی و چند تبلیغ تجاری برای تلویزیون شروع کرد.
اولین
نقش رابرت دنیروو در یک فیلم سینمایی، به سال ۱۹۶۵ با بازی در
فیلم “سه اتاق در منهتن” بود که به عنوان سیاهی لشگر و مشتری
رستوران دریکی ازسکانس ها ظاهر شد. در همان سال به او پیشنهاد بازی
در یک نقش کوچک در فیلم “مهمانی عروسی” شد. آشنایی رابرت با یکی از
دستیاران “برایان دی پالما”. برای او شانسی بود که توانست نقش
اصلی در فیلم “تبریک” محصول ۱۹۶۸ را در دست بگیرد. اما فیلم هایی
که او درآن ایفای نقش میکرد، فیلم های موفقی نبود و باشکست همراه
بود. اما “بابی میلک” ناامید نشد و به ایفای نقش های ارزان مشغول
شد تا سرانجام توانست با بازی در فیلم “طبل را آهسته به صدا در
بیاور” به شهرت نسبی برسد.
او با بازی درفیلم “کوچه کثیف” در سال ۱۹۷۳ جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل را از آن خود نمود.
موفقیت بزرگ بعدی رابرت دنیروو هنگامی بود که “فرانسیس فورد کاپولا”
او را برای نقش “دون کولئونه” جوان در فیلم “پدرخوانده ۲” به سال
۱۹۷۴ انتخاب نمود که او جایزه آکادمی اسکار را برای بهترین بازیگر
نقش دوم دریافت کرد.
سپس به رابرت دنیروو پیشنهاد نقش “یک راننده تاکسی” را دادند. لذا او روزهای متمادی در تاکسی های نیویورک می نشست و رفتار رانندگان تاکسی را تماشا میکرد و پس از بازی در فیلم “راننده تاکسی” در سال ۱۹۷۶ جایزه بهترین بازیگر را به خود اختصاص داد. کار بعدی وی “نیویورک نیویورک” به سال ۱۹۷۷ بود. رابرت در سال ۱۹۷۶ در فیلم ۱۹۰۰ شرکت نمود. این فیلم به زبان ایتالیایی و محصول مشترک سه کشور فرانسه، ایتالیا و آلمان بود.
در سال ۱۹۷۸رابرت دنیروو با اجرای نقش “مایکل ورانسکی” در فیلم “شکارچی گوزن” یکی دیگر از بازی های عالی خود را ارائه داد. فیلم “گاو خشمگین” در سال ۱۹۸۰ نیز با استقبال مردم روبرو گردید و او در این فیلم مجبور شد که ۲۸کیلو به وزن خود بیفزاید. “کازینو” محصول ۱۹۹۵، “زوربای یونانی” نیز یکی از مهمترین آثار وی در کارنامه هنری اش می باشد.
رابرت دنیروو درطول دوران بازیگری چهره های بسیار متفاوتی را ارائه نموده است که به رغم شباهت های ساختاری بسیاری از آنها نقش آفرینی دنیرو در آنها کاملاً متفاوت بوده است. او در نقش آدمکش، مشت زن، کمدین، راننده تاکسی، گانگستر، مافیا، پلیس و…ظاهر شده است که از او بازیگری قوی ساخته است. او در فیلم “ماموریت” به سال ۱۹۸۶ دو شخصیت کاملاً متفاوت را ارائه داد که کاملاً با هم در تضاد بودند ولی انتقال از یکی به دیگری چنان ظریف و بی نقص از سوی او انجام شد که تماشاگر به سختی متوجه این تغییر میشود
حضور رابرت دنیروو در فیلم های کمدی
دنیرو
با حضور در چند فیلم کمدی در کنارهنرپیشگان صاحب سبک مانند ادی
مورفی، علاوه بر ایفای نقش کمدی به ارائه نقش های جدی هم تسلط
دارد. بازی دنیرو بسیار روان و ساده و در عین حال قوی است. در بازی
او کمتر میتوان جوشش احساسات را مشاهده کرد. او در بسیاری از فیلم
هایش با حرکاتی ساده و معمولی بهترین شخصیت را نشان میدهد و
تماشاگران را به آن شخصیت و نقش نزدیک میکند و تمامی روحیات‌خود را
به تماشاگر نشان میدهد. این سادگی در ارائه نقش باعث شده که
بسیاری از تماشاگران او را بهترین بازیگر عصر حاضر هالیوود بشناسند.
به تازگی نیز از سوی وزارت فرهنگ ایتالیا او به عنوان شهروند
افتخاری ایتالیا معرفی شده است. چرا که پدرش ایتالیایی تبار است.
زندگی شخصی رابرت دنیروو
رابرت
دنیروو در سال ۱۹۷۶، با “دیان آبوت” ازدواج کرد و ثمره این ازدواج
یک پسر به نام “رافائل” بود. اما در سال ۱۹۸۸ این ازدواج به طلاق
منجر شد. گرچه رابرت دختر “دیان”،”درینا” که از ازدواج اولش بود را
به فرزند خواندگی پذیرفت.
رافائل پسر رابرت نیز بازیگر است. او
دراستودیوی بازیگری “استلا آدلر” آموزش دیده است. رابرت دنیروو در
سال ۱۹۹۸ با “گریس” هنرپیشه هالیوود ازدواج کرد و صاحب فرزندی به
نام “الیوت” شد.
رابرت دنیروو در نیویورک چندین رستوران خریداری
نموده است. همچنین در غرب هالیوود و (سانفرانسیسکو) با مشارکت (فرانسیس
فوردکاپولا) کارگردان فیلم های پدرخوانده، به افتتاح رستوران های
زنجیره ای “لایکا” و “نوبا” اقدام نموده است.
رابرت دنیروو مرد
مهربان و دست و دلبازی است او برای کودکان فقیر آفریقایی تاکنون
چندین جشنواره هنری برپا کرده و عایدی آن رابه نفع کودکان
آفریقایی خرج کرده است.
برای مثال او چندی پیش اقدام به
فروش روبان های سبز رنگی کرد که خودش نیز یکی ازروبان ها را به
یقه اش زده بود و درآمد حاصله ازفروش روبان ها صرف دارو و درمان
کودکان ایذی در آفریقا شد.
هالیوود از نظر رابرت دنیروو
نظر او درباره هالیوود چنین است: به نظر من هالیوود شبیه یک طایفه است و بازیگران نیز مثل اهالی این طایفه می باشند. واقعیت این است که آنها به دنبال یک تکیه گاه می باشند. من سال ها درمیان هالیوودی ها بوده ام و احساس میکنم بسیاری از بازیگران در هالیوود دچار غرور بیجا شده اند. امیدوارم هیچگاه مغرور نشوم. دنیرو درگفتگوی اخیر خود با People می گوید: “هیچ وقت مانند بازیگران تازه به دوران رسیده نبوده ام که خودم را به عنوان یک شخصی دلفریب جلوه دهم.” او همچنین می گوید: “به تمام دنیا سفر کرده ام، اما هیچ جا نیویورک نیست.” گفتنی است که رابرت دنیروو بابت هر بازی بیش از ۲۰ میلیون دلار دستمزد می گیرد. برای مثال با بازی در فیلم “آن را تحلیل کن” در سال ۲۰۰۲ حدود ۲۲ میلیون دلار دستمزد دریافت نموده.
او اکنون یک استودیو به نام “تربیکا” دایر کرده و به تولید فیلم می پردازد. رابرت دنیروو یکی ازثروتمندترین بازیگران و در عین حال متواضع ترین افراد در هالیوود می باشد.
