سایت بدون – همین سرچراغی باید گفت که آقای داریوش مهرجویی، چه خوب است که بعد از شش سال برگشتید و دارید فیلم میسازید. غیبت چند ساله مهرجویی در سینما و به عنوان کارگردان، احتمالا ارتباطی با ناکامی او در چند فیلم آخرش داشته باشد؛ فیلمهایی که اثر مهم و موفقی در کارنامه او نیست و به جز سکانسها و لحظاتی، در مجموع، با اقبال تماشاگران و منتقدان روبهرو نشد. متاسفانه احوالات سینمایی مهرجویی هم همچون مسعود کیمیایی و برخی دیگر از فیلمسازان بزرگ و نام آشنای سینمای ایران در این سالهای اخیر خوب نیست، اما علاقهمندان این کارگردانهای بیهمتا و بدون تکرار، همچنان و احتمالا تا همیشه امیدوارند بار دیگر فیلمی شایسته و ماندگار از بزرگانی چون مهرجویی، کیمیایی و دیگرانی چون ایشان ببینند. این که هر دوی این فیلمسازان محبوب و تاثیرگذار تاریخ سینمای ایران، تقریبا بهطور همزمان تازهترین فیلمهایشان را کلید زدهاند، به خودی خود اتفاق مبارکی است و کاش این فعالیت جدید سینمایی خروجی درخوری هم داشته باشد. اما راستش را بخواهید کمی دست و دلمان میلرزد و برخی نشانههای ظاهری، حکایت از چیز دیگری دارد و نشان میدهد که اوضاع، هنوز بر وفق مراد نیست و شاید لامینور هم جزو فیلمهای خوب مهرجویی نباشد و احتمالا «خون شد» هم راهی به آثار جذاب و ماندگار مسعود کیمیایی پیدا نکند، اما با همه اینها امیدواریم که در این زمینه اشتباه کرده باشیم و این دو کارگردان بزرگ، در جشنواره فیلم فجر پیش رو، ما را به دیدن دو فیلم خوب مهمان کنند. عجالتا در این گزارش، تمرکزمان روی لامینور، فیلم تازه مهرجویی است. برویم ببینیم ترکیب بازیگران اصلی فیلم، خبر از چه فیلمی میدهد؛ بازیگرانی که تقریبا نیمی از آنها سابقه همکاری با مهرجویی را دارند و بیش از نیمی از آنها هم اولین بار است که جلوی دوربین فیلمی از مهرجویی میروند و به جای اینکه حضورشان در بدو امر امتیازی برای لامینور باشد، بیشتر مفتخر به حضور در فیلم استاد خواهند بود. ضیافت دوستانه
علی نصیریان
بدون
تردید مهمترین نکته لامینور به جز حضور خود مهرجویی به عنوان کارگردان،
بازی علی نصیریان است؛ بازیگری که پیش از این در پنج فیلم دیگر هم با
مهرجویی همکاری کرده بود که چهار فیلم آن جزو خوبها و آثار ماندگار
مهرجویی و سینمای ایران است. بازی نصیریان در نقش مش اسلام در «گاو»
زیرسایه بازی عزتا… انتظامی در نقش مش حسن است، اما حضور نصیریان در
آقای هالو و پستچی، کلیدی، تعیینکننده و تماشایی است.
نصیریان در
مجموع، در فیلمهای مهرجویی نقش شخصیتهای سادهای ـ البته به بهترین شکل ـ
را بازی کرده که زیر بار پیچیدگی قصه و درام، چارهای جز انفعال و تسلیم
نداشت. امیدواریم بازی او در فیلم تازه مهرجویی، امتداد شخصیت آقای هالو
نباشد و نقش تازه و شگفتی از او در سینمای مهرجویی ببینیم.
علی مصفا
مصفا
هم همچون نصیریان، پیش از این در پنج فیلم با مهرجویی همکاری کرده است؛
پری، لیلا، دختردایی گمشده، میکس و آسمان محبوب که بازیهایش در پری و
لیلا، تعیینکنندهتر و مهمتر از بقیه بوده و بعد از اینها هم میتوان به
دختردایی گمشده اشاره کرد. آسمان محبوب هم که از آثار ضعیف مهرجویی است،
امتیازی برای بازیگری مصفا به حساب نمیآید. حضور مصفا در صورتی که در حال و
هوای لیلا و پری باشد، از برگهای برنده لامینور خواهد بود، اما اگر آسمان
محبوبی باشد، بهتر است درباره آن حرف نزنیم.
امرا… صابری
صابری
از بازیگران قدیمی سینمای ایران است که اتفاقا اولین حضورش در سینما با
ایفای نقش کوتاهی در فیلم پستچی بود. او که چند سال در سینما غیبت داشت،
معمولا در نقشهایی مکمل و در قالب شخصیتهایی کمی شارلاتانبازی جذاب و
شیرینی میکرد. او به جز پستچی در دایره مینا، مدرسهای که میرفتیم و
هامون مهرجویی هم بازی کرده بود. هر میزان از حضور او در لامینور تماشایی
خواهد بود.
عزتا… رمضانیفر
احتمالا هنوز هم مهمترین حضور رمضانیفر در سینما همان اولین حضورش باشد؛ بازی در نقش جوان دیوانه فیلم گاو. یک بازی جلوهگرانه در حضور انبوهی بازیگر بزرگ و سرشناس که به گفته رمضانیفر، آن موقع چندان به مذاق برخی از آن بازیگران خوش نیامد و حتی خواستار کم کردن این حضور در تدوین شدند! رمضانیفر در فیلم پستچی مهرجویی هم بازی کرد و سالها گذشت تا این روزها دوباره در فیلمی به کارگردانی این کارگردان حضور دارد: لامینور. کاش مهرجویی، رمضانیفر را برای بازی در نقشی متفاوت در نظر بگیرد.
در فیلمی از مهرجویی
سیامک انصاری
انصاری
بهجز حضور در کارهای مهران مدیری سعی کرده تجربههای متفاوتی هم داشته
باشد. او که برای اولین بار در فیلمی از مهرجویی بازی میکند، همکاری با
مسعود کیمیایی را در کارنامه دارد؛ حتما بازی او در فیلم جرم و به نقش یک
وکیل مدافع را به یاد دارید که مدام به موکلش میگفت: «اون با من». فارغ از
جایگاه کیمیایی، انصاری در فیلمهای فیلمسازانی چون حاتمیکیا، نعمتا… و
ملاقلیپور هم بازی کرده است. نکته جالب قابل اشاره دیگر اینکه ترکیب
بازیگران تازهترین فیلمهای مهرجویی و کیمیایی – یعنی لامینور و خون شد –
فقط یک نام مشترک دارد: سیامک انصاری.
بهناز جعفری
داریوش
مهرجویی از جمله کارگردانهای بزرگی است که نامش در کارنامه بازیگری بهناز
جعفری خالی بود. جعفری که بازیهای خوبی از او را در سینما، تلویزیون و
بهویژه تئاتر به یاد داریم، بازی در فیلم چند کارگردان بزرگ و معتبر را در
کارنامه دارد: بهمن فرمانآرا (خانهای روی آب) و (دلم میخواد)، کیانوش
عیاری (بیدارشو آرزو) و رخشان بنیاعتماد (روسری آبی) .
مهرداد صدیقیان
صدیقیان،
بازیگر جوان و مستعدی است و نقشهای خوبی هم در این چند سال حضور در سینما
بازی کرده، اما هیچگاه در فیلم یک کارگردان بزرگ در سطح نام مهرجویی حضور
نداشت. بنابراین، همکاری با این کارگردان میتواند نقطه عطفی در کارنامه
صدیقیان باشد. این بازیگر البته بازی در فیلمهای چند کارگردان مهم با سطح و
جایگاهی کمتر نسبت به مهرجویی را در کارنامه دارد: کیومرث پوراحمد (اتوبوس
شب)، محمدرضا هنرمند (سمفونی نهم)، پرویز شهبازی (طلا) و ماجرای نیمروز
(محمدحسین مهدویان).
پردیس احمدیه
تا همینجا هم و باتوجه به
تعداد اندک حضورهای سینمایی اش در کار فیلمسازان مهمی بازی کرده که
مهمترینشان بهمن فرمان آراست (دلم میخواد) و بعد هم میتوان به آثاری از
علیرضا داوودنژاد (کلاس هنرپیشگی) و فریدون جیرانی (خفهگی) اشاره کرد.
حالا بازی در فیلمی از مهرجویی آن هم در جوانی، بیتردید افتخاری برای
احمدیه است.
رضا داوود نژاد
بیشترین حضور داوودنژاد در سینما
در فیلمهای پدرش علیرضا داوودنژاد بود و شاید تنها کارگردان مهم دیگری که
رضا جلوی دوربین او حاضر شده کمال تبریزی باشد(خیابانهای آرام).
کاوه آفاق
کاوه
آفاق به عنوان خواننده و آهنگساز سبک پاپ راک، شهرت و محبوبیتی دارد، اما
به عنوان بازیگر، تجربیات کمی دارد که هیچکدام چشمگیر نبودند و قطعا تا
اینجا مهمترین حضور او به عنوان بازیگر در لامینور مهرجویی خواهد بود.