سایت بدون – یخچال خانه رابی کین فقط ۳۰۰تا نوشیدنی مالت داشت و دیگر هیچ. لوئیجی دیبیاجو یکبار شبانه با پیژامه از کمپ تمرینی تیمش فرار کرد. آلوارو رکوبا لابهلای درختها پنهان میشد تا مجبور نباشد در تمرینات مسافت زیادی را بدود و… اینها تنها گوشهای از خاطرات جالبی بودند که کریستین ویری در روزهای خانهنشینی بهخاطر شیوع کرونا در ایتالیا، در لایو اینستاگرام برای مخاطبانش تعریف و با آنها کلی از طرفدارانش را سرگرم کرد و به شمار آنها در فضای مجازی افزود.
ماجرایی که در قالب یک شوخی بین ویری، مهاجم سابق تیم ملی ایتالیا و همتیمیهاش در اینتر، دانیله آدانی و نیوکلا ونتولا -دو فردی که الان مفسر تلویزیونی هستند- آغاز شد حالا به یک استندآپکمدی دیرهنگام شبانه تبدیل شده که بهطور منظم از ایستگاه منزل «بوبو ویری» در شهر میلان روی آنتن اینستا میرود.
خاطرهگویی ویری و دوستان قدیمیاش که هر شب فالوئرهای او را سرگرم میکند، باعث شده هر دفعه مهمانان تازهای از میان همتیمیهای قدیمی او در فوتبال اتفاقات جالب روزهای همبازی بودنششان در اواخر دهه ۹۰ و اوایل قرن ۲۱ را مرور کنند. این برنامه مهمان بزرگی داشته؛ از رونالدو نازاریوی برزیلی، هرنان کرسپو و خوان سباستین ورون در رده باشگاهی گرفته تا فرانچسکو توتی، پائولو مالدینی، فیلیپو اینتزاگی، آلساندرو نستا و مارکو ماتراتزی در تیم ملی.
در حالی که همه این بازیکنان این روزها بهخاطر کرونا خانهنشین شدهاند، موضوع اصلی بحث، غرولند درباره طولانی شدن حبس خانگی است، بخصوص درباره یکی مانند رونالدوی برزیلی که بهترین روزهای دوران بازیگریاش را در اینتر و کنار ویری سپری کرد. او صحبتهایش را با توضیح درباره اینکه در خانهاش در اسپانیا تنها است و خانوادهاش در هزاران کیلومتر آنطرفتر در برزیل زندگی میکنند آغاز کرد و گفت: «من هرگز در فوتبال زجر نکشیدم، الان اما واقعاً دارم زجر میکشم. فکر میکنم دارم تاوان زجر دادن مدافعان را میدهم. فوتبال بازی کردن برای من لذت بود. فقط از انجام تمرینات لذت نمیبردم.» بعد نوبت ویری شد تا درباره رابی کین، کاپیتان سابق تیم ملی ایرلند که یک نیمفصل را در کنارش در اینتر (سال ۲۰۰۰) سپری کرد، صحبت کند. ویری قبل از آنکه مقابل دوربین گوشیاش قهقهه بزند گفت: «من هنوز هم با رابی در تماس هستم. وقتی او به اینتر آمد من تنها کسی در تیم بودم که میتوانست انگلیسی صحبت کند، به همین دلیل یک شب به خانهاش رفتم و او از من پرسید که آیا مایلم نوشیدنی بخورم؟ من هم گفتم بله و بدم نمیآید یک کوکاکولا بخورم. اما در یخچالش را که باز کردم دیدم داخل آن فقط ۳۰۰تا نوشیدنی مالت بود و بس.»
ویری سپس دوستانش را به چالش اعتراف درباره عادتهای جالب و عجیب خودشان دعوت و اول هم از خودش شروع کرد. این شو از زمان تولد دختر دومش ایزابل در ۲۵ مارس آغاز شد. ویری ۴۶ساله گفت: «من مدام از خواب بیدار میشوم تا مطمئن شوم که ایزابل دارد نفس میکشد یا نه.» ویری سپس اعتراف کرد که کلی اضافهوزن پیدا کرده است: «من ۵/۱۰۶کیلو شدهام.» و بعد هم اعتراف کرد که چشمهایش هم کمسو شده و دیگر بدون عینک نمیتواند مطالعه کند و اینکه کمرش هم بهخاطر اینکه در ایام خانهنشینی مدام روی کاناپه لم میدهد، درد میکند. ویری که سال ۲۰۰۹ بازنشسته شد به توتی که ۸ سال پس از او کفشهایش را آویزان کرد گفت: «۱۰ سال بعد از اینکه بازنشسته میشوی، از هم میپاشی.»
ویری بهواسطه بازی در تیمهای بزرگ زیادی مثل یوونتوس، اتلتیکومادرید، لاتزیو، اینتر، میلان، موناکو، فیورنتینا و تیم ملی ایتالیا، کولهباری از خاطره دارد. یکی از جالبترینشان اما درباره شیطنتی است که با دیبیاجو، کسی که اکنون سرمربی تیم اسپال در سری A است انجام داد؛ فرار از اردوی پیشفصل اینتر در ساعات پایانی شب بهخاطر اینکه نمیتوانستند گرمای اتاقشان را تحمل کنند و چهره مات و مبهوت سرایدار خانه ویری در میلان زمانی که او و دیبیاجو را با پیژامه دید. ویری گفت: «بعداً لو رفت که ما تمام شب را مشغول خوشگذرانی بودیم.» خاطره بعدی را ونتولا از رکوبا تعریف کرد که برای خسته نکردن خودش در تمرینات، لابهلای بوتهها و درختان پنهان میشد. او گفت: «به تیم دستور داده میشد یک کیلومتر بدود و رکوبا بین بوته پنهان میشد و اینطوری فقط ۳۰۰، ۴۰۰متر میدوید.»
منبع: آسوشیتدپرس