بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
تفاق جالبی که در بازی‌های خانگی، کنار زمین اتلتیکو می‌افتد داستان گل سرخ گل‌هایی که مارگاریتا کنار پرچم کرنر می‌گذارد، اکنون به یک مراسم آئینی در اتلتیکو مادرید تبدیل شده
الکس کبل
سایت بدون – هر دسته گل شامل ۱۲ تا شاخه میخک صدپر قرمز و ۱۲ شاخه میخک سفید همراه با دو شاخه مارگاریتا درست در وسط دسته گل به افتخار سازنده آن مارگاریتا لوئنگو می‌شود. آنها به معروف‌ترین گل‌های فوتبال اسپانیا تبدیل شده‌اند و برای ۲۴ سال هرگز پیش نیامد که اتلتیکومادرید در خانه‌اش بازی کرده باشد – فرق نمی‌کرد که در چه تورنمنتی حضور داشت – و این دسته گل کنار پرچم کرنر سمت چپ ضلع جنوبی ورزشگاه قرار نگرفته باشد.
داستان دسته گل همه چیز از ۲۷ ژوئن سال ۱۹۹۶ آغاز شد. اتلتیکومادرید داشت در خانه مقابل بیلبائو بازی می‌کرد و در رستورانی در استادیوم مارگاریتا چشمش به گلدانی افتاد که در آن پر از شاخه گل‌های میخک قرمز و سفید بود. مارگاریتا با دیدن آن دسته گل گفت: «از من رئیس باشگاه درخواست ۴ شاخه از آن گل‌ها را کرد و گفتم که بعد از هر کدام از ۴ گلی که قرار بود آن روز بزنیم یکی از آن شاخه گل‌ها را به داخل زمین می‌اندازم.» از قضا همان چیزی که مارگاریتا گفت درست از آب درآمد و قرمزوسفید‌های مادرید بازی را ۴ بر یک بردند و بازیکن محبوب مارگاریتا، میلینکو پانتیچ هم دومین گل تیمش را زد. از همان روز گذاشتن دسته گل‌های میخک قرمز و سفید در کنار پرچم کرنر برای مارگاریتا به یک عادت همیشگی تبدیل شد و او درباره تصمیمش برای این کار گفت: «من شیوه‌ای که پانتیچ ضربات ایستگاهی و کرنر را می‌زد، دوست داشتم». یک روز عصر، در پایان یک بازی، پانتیچ گل‌هایی که در کنار زمین قرار گرفته بود را به سمت تماشاگران روی سکوها پرتاب کرد اما مارگاریتا از این کار او خیلی خوشحال نشد و دفعه بعد دست‌نوشته‌ای روی دسته‌گل قرار داد با این مضمون: «من این دسته گل را برایت گذاشتم پانتیچ، لطفاً این میخک‌ها را به سمت هواداران پرتاب نکن. من آنها را برای تو آورده‌ام.»
اینطور شد که رابطه‌ای دوستانه آغاز شد که تا به امروز پابرجا بوده است. مارگاریتا گفت: «پانتیچ می‌گوید که من و همسرم والدین اسپانیایی او هستیم.». یک روز هافبک سابق اتلتیکو آخرین بازی‌اش را برای این تیم انجام داد و بعد از آن هم پیراهنش را به مارگاریتا داد و امروز هم آن پیراهن در موزه باشگاه قرار دارد. در تمام این سال‌ها تنها یک بار پیش آمد که مارگاریتا و دسته گل‌هایش در یکی از بازی‌های خانگی اتلتیکو مادرید چه در ویسنته کالدرون چه در استادیو متروپولیتانو کنار زمین نباشد. آن یک بار هم به خاطر مرگ یکی از دوستان خانوادگی بود که باعث شد دختر او بی‌شمار تماس تلفنی و پیام درباره آن اتفاق دریافت کند و به همین دلیل هم یکی از پروپاقرص‌ترین هواداران روخی‌بلانکو نتوانست به ورزشگاه برود. علاوه بر این زمانی که اتلتیکو آخرین بازی‌اش را سال ۲۰۱۷ در ورزشگاه سابقش ویسنته کالدرون انجام داد، ۵۷ هزار تماشاگری که به ورزشگاه رفته بودند، موقتاً دست از تشویق تیم کشیدند و یکصدا مارگاریتا را تشویق کردند. او درباره آن روز گفت:« من واقعاً منقلب شدم.»
از آن روز محبت هواداران نسبت به او بیشتر هم شده و آنها بعضاً بنرهایی برای تشویق او به نمایش درآورده‌اند. خیلی جالب است که مارگاریتا اولین بار ۵۰ سال پیش شروع به رفتن به ورزشگاه خانگی اتلتیکو مادرید کرد در حالی که اصلاً به فوتبال علاقه نداشت. او گفت: «من زمانی شروع به رفتن به ورزشگاه کردم که با همسرم در دوران نامزدی بودیم. آن زمان زن‌ها به ندرت به تماشای فوتبال می‌رفتند اما من به خودم گفتم، اوه دختر! حالا من باید دو ساعت آنجا وقت بگذرانم؟» من ترجیح می‌دادم که به کلاس رقص یا ملاقات دوستانم بروم اما اگر آن کار را انجام می‌دادم دیگر نمی‌توانستم نامزدم را ببینم. به همین دلیل ترجیح می‌دادم که با او به ورزشگاه بروم.» الان اما اوضاع عوض شده است. مارگاریتا گفت: «نمی‌دانم چطور به فوتبال علاقه‌مند شدم اما دیگر هیچ کسی نمی‌توانست مانع آمدن من به ورزشگاه و تماشای بازی‌های اتلتیکو شود.» در واقع این روزها او بیشتر از همسرش مصمم به تماشای بازی است و با اینکه همسرش به خاطر مشکل قلبی دیگر نمی‌تواند به ورزشگاه برود و هیجان‌زده شود، خودش همچنان به رفتن به ورزشگاه ادامه می‌دهد. در ۵۰ سالی که مارگاریتا طرفدار اتلتیکو مادرید بوده است، او در ورزشگاه حتی پوشک بچه عوض کرده و با شیشه به فرزندانش شیر داده است.
او همراه با سایر هواداران باشگاه به نقاط مختلفی از اروپا هم سفر کرده است. خودش می‌گوید: «من به جمهوری چک رفتم تا یک بازی در جام اینترتوتو را تماشا کنم و بعد از سقوط تیم به دسته دوم به تمام نقاط اسپانیا سفر می‌کردم.» تا الان هیچ چیزی نتوانسته بود طرفدار دوآتشه ۷۳ ساله اتلتیکو مادرید را دو هفته متوالی از رفتن به تماشای بازی‌های این تیم منع کند اما ویروس کرونا و شیوع آن این کابوس را برای او محقق کرده است. مارگاریتا که دارنده بلیت فصل اتلتیکومادرید است از ماه مارس سال گذشته نتوانسته به ورزشگاه برود و از این بابت هم بسیار ناراحت است. او می‌گوید: «اینکه نمی‌توانم به ورزشگاه بروم تا بازی‌ها را تماشا کنم سخت به من ضربه زد. نمی‌دانم چطور بدون فوتبال و بدون تماشای مسابقات زندگی کنم و این وضعیت برایم واقعاً سخت است. با این حال گل‌هایم هنوز هم روز بازی‌ها کنار پرچم هستند.» تماس کوکه پس از چندین ماه قرنطینه و محروم بودن از تماشای بازی‌ها، ماه ژوئن لالیگا از سر گرفته شد اما ممنوعیت ورود تماشاگران به ورزشگاه این سؤال را به وجود آورد که چه کسی دسته گل معروف او را کنار زمین خواهد گذاشت. اما درست یک روز قبل از اولین بازی خانگی اتلتیکو پس از پایان وقفه ۴ ماهه لالیگا، او یک تماس دریافت کرد. او گفت: «از باشگاه با من تماس گرفتند تا بپرسند که معمولاً در دسته گلم چه گل‌هایی قرار می‌دهم.» اما چیزی که مارگاریتا انتظارش را نداشت، یک تماس ویدئویی از کاپیتان تیم درست در روز بازی بود. او گفت: «زمانی که دیدم کوکه تماس گرفته، مثل احمق‌ها شروع به گریه کردم. او به من زنگ زده بود تا بپرسد چطور باید دسته گل را کنار زمین بگذارد و من هم به او گفتم که یک کم اینطرف‌تر یا کمی آنطرف‌تر و …» و تا به امروز اتلتیکومادرید خودش به جای مارگاریتا این کار را انجام می‌دهد. او ادامه داد: «به آنها گفتم دوست دارم در غیاب من آن دسته گل را بگذارند تا اینکه خودم بتوانم دوباره برگردم و الان هم آنها دارند همین کار را انجام می‌دهند. در تمام این مدت رفتار باشگاه با من بسیار خوب بوده است.» این روزها اما مارگاریتا مجبور است از خانه برای اتلتیکومادرید هورا بکشد و روزها را یکی پس از دیگری می‌شمارد تا سایه شوم کرونا از سر فوتبال برداشته شود و او دوباره بتواند خودش دست گلش را کنار پرچم کرنر بگذارد.
