ریشه و داستان ضرب المثل« آفتابه لگن هفت دست ، شام و ناهار هیچی »

سایت بدون – در قدیم سیستم لوله کشی آب نبود، برای همین شیر برای دستشویی هم وجود نداشت، آن زمان هم مردم با دست غذا می خوردند.برای همین در میهمانی ها برای این که میهمان قبل از خوردن غذا دست هایش را بشورد از آفتابه و لگن استفاده می کردند ، یعنی آب را با آفتابه های مسی روی دست میهمان می ریختند و در یک لگن جمع می کردند بعد با حوله پاک می کردند.متمولین برای این که میهمان معطل نشود، از چند دست آفتابه و لگن استفاده می کردند تا زودتر بخش شست و شو تمام شود. این آفتابه و لگن و دست شستن از تجملات میهمانی محسوب می شد اما اصل ماجرا همان شام یا غذایی است که باید بر سر سفره گذاشته می شد.حالا تصور کنید که میهمانان با آداب و تجمل زیاد با هفت دست آفتابه و لگن دست های خود را بشورند اما درون سفره غذا به اندازه کافی نباشد و گرسنه به خانه برگردند ، این مصداق همان چیزی است که صاحبخانه آن قدر حواسش به حاشیه بوده که اصل ماجرا را فراموش کرده است .

هنگامی که ظاهر سازی در کاری، بیشتر از توجه به خود موضوع باشد یا برای مقصودی بی‌اهمیت و کم ارزش، هزینه‌های بسیاری شود، می‌گویند: «آفتابه لگن هفت دست، شام و ناهار هیچی.»

مطلب پیشنهادی

حتما باید دید/ مارمولک؛ روایت راه های رسیدن به خدا

سایت بدون – فیلم مارمولک یکی از برجسته‌ترین و محبوب‌ترین آثار سینمای ایران است که …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *