سایت بدون – این ضرب المثل ریشه از حدیث زیر دارد
امام علی علیه السلام می فرمایند: الدنیا دارُ مَمَرًّ لا دارُ مَقّر والناس فیها رجلان: رجلٌ باع فیها نفسَه فاوبَقَها ورجل ابتاع نفسه فاَعْتَقَها
دنیا دار گذر است نه دار اقامت، و مردم در آن دو گروهند: گروهی خود را فروختند و خویش را هلاک کردند و گروهی خود را خریدند و آزاد کردند. (نهج البلاغه، حکمت ۱۳۳)
این ضرب المثل می گوید که این جهان موقتی است و هیچ کس در آن جاویدان نمی ماند، نباید فکر کنیم که این دنیا پایدار است، برای همین خوبی ها، بدی ها، رنج ها، خوشی ها، موقعیت های آن هم موقتی است. آدم نتیجه کارهایش را در جهان باقی می بیند