سایت بدون – یکی از زنان حاضر در کربلا، ام وهب، همسر عبدالله بن عمیر بود.
امِّ وَهَبْ با همسرش در یکی از محلّههای کوفه سکونت داشت. هنگامی که عبدالله از حرکت مردم به سوی کربلا برای جنگ با امام حسین علیه السلام آگاه شد، تصمیم گرفت به یاری امام حسین بشتابد و همسرش را نیز از نیّت خود آگاه کرد. او نیز شادمان گردید و با وی همراه شد. آن دو شبانه خود را به کربلا رساندند و به کاروان حسینی پیوستند.
روز عاشورا هنگامی که همسرش به میدان رفت او نیز میخواست راهی میدان شود، ولی امام حسین(ع) به او اجازه نداد. او در روز عاشورا هنگامی که خونهای چهره همسرش را پاک میکرد، با ضربه رستم، غلام شمر بن ذیالجوشن به شهادت رسید. برخی او را مادر وهب بن وهب (جوان مسیحی) دانستهاند که گزارشها نشان میدهد مادر او شخص دیگری است.
ام وهب یا مادر وهب در فرهنگ شیعی نماد زنان شجاع و فداکار است، برای همین برای توصیف آن چه در فرهنگ عامه شیرزنان خوانده می شود، از ضرب المثل «مثل مادر وهب» استفاده می شود.