بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – نپایدن یعنی ماندنی نیست و نشایدن یعنی شایسته نیست
اصل این جمله از حضرت سعدی است ، آن را هم در مقدمه گلستانش ، سعدی از این جمله این گونه استفاده می کند که باغ و گلستان طبیعی چون دچار خزان و پاییز و بعد زمستان می شود ، ماندنی نیست و نمی توان به آن دل بست اما او کتابی به نام گلستان نوشته که جاودانی است و ماندنی و می توان آن را دوست داشت و به آن دل بست
…اما این جمله را در مورد همه موارد دنیوی استفاده کرده اند ، یعنی هر چیز این دنیایی ، از ثروت گرفته تا زیبایی ، از شهرت تا قدرت چون ابدی نیست و روزی به سر می آید ، شایسته دل سپردن نیست
از سعدی بعید بود . که زیبایی اثر خودش را از زیبایی طبیعت بالاتر بداند