بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
دنیا فنی‌زاده، فرزند پرویز فنی‌زاده بازیگر سرشناس ایرانی ۲۰ آبان ۱۳۴۶ در تهران به دنیا آمد. او عروسک‌گردانی بود که حدود دو دهه عروسک‌گردان کلاه قرمزی، شخصیت عروسکی تلویزیون و سینمای ایران بود و تقریباً می‌شود گفت تمام عروسک‌هایی که او به حرکت درآورد به محبوب ترین عروسک‌ها در چشم و دل مردم تبدیل شدند. فنی‌زاده پس از مدت‌ها تحمل بیماری سرطان سارکوم سرانجام صبح روز چهارشنبه ۸ دی‌ماه ۱۳۹۵ در ۴۹ سالگی در یکی از بیمارستان‌های تهران درگذشت.
آشنایی من با دنیا فنی‌زاده به سال ۵۳ و ۵۴ برمی‌گردد زمانی که پدرش مرحوم پرویز فنی‌زاده پیشکسوت و فقید، او و خواهرش هستی را برای دیدن نمایش‌هایی که در جشنواره کانون داشتیم و در پارک نیاوران برگزار می‌شد می‌آورد تا نمایش‌های ما و فعالیت‌های کانون را از تئاتر گرفته تا تئاتر عروسکی و موسیقی کودک تماشا کنند. از همان زمان، نگاهش حداقل به من که بعدها با او کار کردم نشان داد که بیش از حد عاشق کودکان و دنیای‌شان است. بعد از انقلاب و در دهه شصت به پیشنهاد مرحوم کامبیز صمیمی مفخم دوباره گروه بداهه‌سازی در تئاتر را راه انداختم و دنیا هم به این گروه ملحق شد و در کنار بچه‌های دیگری مثل رامبد جوان و… شروع کردیم در کنار هم کار کردن. از همین دوره بود که این بچه‌ها وارد دنیای هنر و تئاتر شدند و کم‌کم راه‌شان به آینده باز شد. بعد از چند سال یعنی سال ۱۳۶۴ در اولین کار تلویزیونی یعنی «یاقوت به مدرسه می‌رود» دنیا به‌عنوان عروسک‌گردان وارد کار جدی شد و بعدتر هم که در «جینگیل و فینگیل» بهرام شاه‌محمدلو عروسک‌گردانی کرد و هر چه بیشتر پیش می‌رفت قدرت و توانمندی و عشق‌اش به عروسک را بیشتر نشان داد تا اینکه در نهایت با آقای طهماسب وارد همکاری شد و به یکی از بهترین عروسک‌هایش یعنی کلاه قرمزی رسید و لقب مادر این عروسک را گرفت. دنیا خیلی با عشق و با حوصله بود و این چیزی بود که هر کسی می‌توانست این ویژگی را در کار او ببیند. این موضوع، یعنی عشق به کودک و عروسک، اصلی‌ترین خصوصیت و ویژگی دنیا فنی‌زاده بود و هیچ عروسکی نبود که به حرکت درآورد و در باور مخاطب به‌عنوان یک موجود زنده جا خوش نکند. عروسک، بخشی از وجودش بود و با تمام توانش عشق و محبت را به عروسک تزریق می‌کرد و آن را به بخشی از وجود خود تبدیل می‌کرد. بی‌راه نیست اصلاً که بگویم تمام وجودش را در عروسک متجلی می‌کرد و حتی خیلی وقت‌ها با عروسک‌هایش حرف می‌زد. برای کارش و برای عروسک‌هایش و البته که برای کودکانی که قرار بود مخاطب او باشند احترام و ارزش بسیار زیادی قائل بود و این کار را با تمام وجودش انجام می‌داد. در نظر داشته باشیم دختری که می‌توانست بواسطه پدرش، خیلی راحت و مثل آب خوردن وارد دنیای بازیگری و سینما شود، انتخاب این رشته و حوزه یک کار عجیب و غریب بود که فقط ازعهده و توان او برمی‌آمد. این چیزی بود که دنیا فنی‌زاده را از جایگاه یک هنرمند معمولی بسیار فراتر می‌برد و مهری از او بر دل مردم و عروسک‌ها قرار می‌داد که بی‌بدیل و بی‌نظیر بود. همیشه احساس خوشحالی و خرسندی می‌کنم که باعث معرفی و ورود چنین هنرمندی به دنیای هنر شوم و حالا در این دوره و بعد از درگذشت‌اش هنوز عروسک‌هایش نشانی از او را با خود دارند و برای عروسک‌گردان‌ها و هنرمندان دیگری که مسئولیت او را به دوش و دست گرفته‌اند، این‌بار امانت بسیار محترم و با ارزش است.
عادل بزدوده
کارگردان و عروسک ساز
