سایت بدون – زمانی که آرتور ملو وارد نوکمپ شد، لیونل مسی او را خیلی نمی‌شناخت. هافبک برزیلی تابستان سال ۲۰۱۸ به شوخی گفت پیوستن به بارسلونا فرصتی برای او می‌سازد تا خودش از نزدیک ببیند که آیا مسی واقعاً از سیاره‌ای دیگر آمده یا نه. مانند بسیاری از ما، آرتور هم اغلب اوقات در حیرت بود که آیا برنده ۶ توپ طلا واقعاً یک انسان است. مسی اما خیلی با توانایی‌ها و استعدادهای آرتور آشنا نبود. به همین دلیل دیدن بازی او برایش یک غافلگیری خوشایند بود چون سبک بازی پسر تازه‌وارد برزیلی شباهت زیادی به سبک بازی یکی از هم‌تیمی‌های قدیمی‌اش داشت. ستاره آرژانتینی درباره آرتور به رادیو کاتالونیا گفت: «من آرتور را زیاد نمی‌شناختم اما بازی او خیلی شبیه ژاوی به نظر می‌رسد. او بازیکنی مطمئن و قابل اعتماد است. او مثل بازیکنان لاماسیا بازی می‌کند، پاس‌های کوتاه می‌دهد، توپ را به راحتی لو نمی‌دهد، خیلی سریع توپ را به گردش در می‌آورد و قلب تپنده تیم است.»
با نمایش‌های درخشانی که آرتور در سال اول حضورش در بارسلونا ارائه می‌کرد، هر روز بر تعداد آنهایی که او را با ژاوی مقایسه می‌کردند، افزوده شد. در واقع شاید بهترین تمجیدی که یکی می‌توانست از این بازیکن برزیلی انجام دهد، این بود که بارسلونا همیشه با حضور او در ترکیب اصلی تیم بهتری به نظر می‌رسید. تسلط آرتور در حفظ توپ به طرز عجیبی بالا بود و حرکات او سریع و تأثیرگذار. طوری که حتی خود ژاوی هم از تماشای حرکات او تحت تأثیر قرار گرفته بود. کاپیتان سابق بارسایی‌ها گفت: «آرتور را که می‌بینم یاد خودم می‌افتم. او خیلی سریع تصمیم‌گیری می‌کند و هنوز کلی راه پیش رو دارد چون من بازی‌ام را در بارسلونا ارتقا دادم و در مکتبی دیگر نمی‌توانستم اینقدر خوب بازی کنم. آرتور اما خیلی پخته و باتجربه به نظر می‌رسد. برای بازیکنی که در میانه میدان بازی می‌کند، اولویت لو ندادن توپ است و آرتور این کار را خیلی راحت انجام می‌دهد. او خیلی خوب و با ثبات بازی می‌کند. من در او پتانسیل فراوانی می‌بینم.» با همه اینها اما آرتور دیگر در بارسلونا شانسی برای رسیدن به چیزهایی که ژاوی تصور می‌کرد، نخواهد داشت.
روز دوشنبه این هفته اعلام شد که بارسلونا با یوونتوس برای معاوضه آرتور و میرالم پیانیچ به توافق رسیده‌ است. بازیکن برزیلی با رقم اولیه ۷۲ میلیون یورو راهی یوونتوس می‌شود و به جای او پیانیچ با ارزشی معادل ۶۰ میلیون یورو به نوکمپ می‌رود. از همان اول مشخص بود که او نمی‌خواست از بارسلونا برود. هواداران هم نمی‌خواستند که او برود. آرتور این فصل روزهای خوبی را تجربه نکرد. حتی قبل از اینکه کیکه ستین سرمربی بارسلونا ادعا کند حواس هافبکش تیمش پرت و تمرکزش روی ماجرای انتقالش قرار گرفته هم این بازیکن ۲۳ ساله عملکرد ضعیفی در این فصل داشت. انتصاب ستین به عنوان جانشین ارنستو والورده در ماه ژانویه می‌توانست یک تغییر مثبت در جهت پیشرفت آرتور باشد چون سبک و فلسفه بازی سرمربی سابق بتیس، مالکانه و شبیه به همان چیزی است که آرتور می‌پسندد. با این وجود آرتور به طرز محسوسی پسرفت کرد.
 او به شدت بی‌ثبات شد، سرعتش افت کرد و وقتی که صاحب توپ می‌شد بیش از اندازه برای تصمیم‌گیری درباره حرکت بعدی‌اش وقت هدر می‌داد. خب با این تغییر محسوس در وضعیت بازی آرتور تعجبی هم نداشت که ستین برای بازی دو هفته پیش تیمش مقابل بیلبائو تصمیم بگیرد که به جای او، ریکی پوج را به میدان بفرستد. هافبک جوانتر همان انرژی و دقتی که پیش از این در بازی آرتور موج می‌زد را به بارسلونا داد. پس اینجا مسأله‌ای که وجود دارد، تصمیم بارسلونا برای فروش آرتور نیست بلکه جایگزین کردن او با پیانیچ است. اگر آرتور در این فصل بد بوده، پیانیچ از او هم بدتر بوده است.
هافبک بوسنیایی یوونتوس هنوز هم نتوانسته خودش را با سبک بازی که مائوریتزیو ساری با خودش به یوونتوس برده، تطبیق دهد و به شیوه‌ای کاملاً درست در فهرست بازیکنان مازاد تیم قرار گرفت. اینکه بارسلونا قصد دارد با پیانیچ چه کار کند، آن هم در حضور بازیکنانی مانند سرخیو بوسکتس، فرنکی دیونگ و پوج که همگی گزینه‌های بهتری برای میانه میدان هستند، سؤال بزرگی است که این روزها ذهن هواداران تیم را مشغول کرده. پیانیچ بازیکن خوبی است اما او اکنون ۳۰ ساله است و خب طبیعتاً در سراشیبی دوران بازی‌اش. پس اضافه کردن یک بازیکن پا به سن گذاشته دیگر که کاملاً مشخص است از روزهای اوجش فاصله گرفته، چیزی نبود که بارسلونا برای حل مشکلات فعلی‌اش نیاز داشته باشد. از نظر فنی، خرید پیانیچ برای بارسلونا هیچ منطقی ندارد اما این تصمیم را یک تصمیم تجاری قابل قبول هم نمی‌توان قلمداد کرد. بارسلونا در حال حاضر بیشتر نگران تراز کردن دخل و خرجش است تا ساختن تیمی با پتانسیل فتح لیگ قهرمانان. البته این هم خیلی تعجب‌آور نیست. ممکن است که بارسلونا در رده‌بندی لیگ مالی نشریه دلویت در سال جاری صدرنشین بوده باشد اما این باشگاه در ۶ سال اخیر نزدیک به یک میلیارد یورو خرج داشته و به جرأت می‌توان گفت که این تیم تنها ۵ خرید موفق داشته: لوئیز سوارس، مارک آندره تراشتگن، ساموئل اومتیتی، فرنکی دیونگ و آرتور.
مدیران بارسلونا اما با تصمیمات‌شان نه فقط پول باشگاه بلکه آخرین سال‌های عمر حضور مسی در این تیم را هم هدر می‌دهند آن هم در حالی که او هنوز در اوج است. مسی چهارشنبه هفته پیش ۳۳ ساله شد اما هنوز هم فوق‌العاده بازی می‌کند. مشکل اما اینجاست که بارسلونا هرگز به این اندازه به نابغه آرژانتینی‌اش وابسته نبوده است. بارسلونا در این فصل لالیگا ۷۲ گل زده که مسی در بیش از نیمی از آنها تأثیر مستقیم داشته است (۲۱ گل زده و ۱۷ پاس گل داده است). البته سهم او از موفقیت‌های بارسلونا هرگز کم نبوده است اما چیزی که الان اهمیت دارد این است که جز مسی دیگر کسی نیست که بتواند مانند او گره از کار بارسا باز کند. او در این فصل ۲۲۹۲ بار صاحب توپ شده است که بیشتر از تمام بازی‌هایش در فصل ۰۹-۲۰۰۸ است (۲۱۵۸) است – فصلی که بارسلونا همه جام‌ها را درو کرد – و تقریباً به اندازه پاس‌های سرخیو بوسکتس هافبک میانی تیم. مسی ۱۵۱ بار بازیکنان حریف را در این فصل دریبل زده و این در حالی است که بعد از او با اختلافی زیاد دیونگ دومین نفر است (۴۳ بار). کاپیتان بارسلونا عملاً دارد همه کارها را خودش انجام می‌دهد. او باید عقب‌تر بیاید و خودش جور هافبک‌ها را هم بکشد و بعد توپ را بردارد و حمله کند. این وضعیت برای باشگاهی در حد و اندازه بارسلونا واقعاً خنده‌دار است اما واقعاً دیگر عجیب نیست.
در اوضاع و احوالی که ضررهای مالی ناشی از شیوع کرونا به اندازه کافی به باشگاه ضربه زده است، تنها چیزی که هواداران بارسلونا نمی‌خواستند تجربه کنند، از دست دادن یک پشتوانه برای آینده تیم‌شان بود که این هم به لطف درایت مدیران باشگاه از دست رفت. شاید شعار بارسلونا «چیزی فراتر از یک باشگاه» باشد اما در حال حاضر که این تیم چیزی فراتر از مسی نیست.

نوشتهٔ تازه

پیش‌نمایش(در یک برگهٔ جدید باز می‌شود)افزودن عنوانسال‌های آخر فوتبال لیونل مسی را هدر می‌دهند

سایت بدون – زمانی که آرتور ملو وارد نوکمپ شد، لیونل مسی او را خیلی نمی‌شناخت. هافبک برزیلی تابستان سال ۲۰۱۸ به شوخی گفت پیوستن به بارسلونا فرصتی برای او می‌سازد تا خودش از نزدیک ببیند که آیا مسی واقعاً از سیاره‌ای دیگر آمده یا نه. مانند بسیاری از ما، آرتور هم اغلب اوقات در حیرت بود که آیا برنده ۶ توپ طلا واقعاً یک انسان است. مسی اما خیلی با توانایی‌ها و استعدادهای آرتور آشنا نبود. به همین دلیل دیدن بازی او برایش یک غافلگیری خوشایند بود چون سبک بازی پسر تازه‌وارد برزیلی شباهت زیادی به سبک بازی یکی از هم‌تیمی‌های قدیمی‌اش داشت. ستاره آرژانتینی درباره آرتور به رادیو کاتالونیا گفت: «من آرتور را زیاد نمی‌شناختم اما بازی او خیلی شبیه ژاوی به نظر می‌رسد. او بازیکنی مطمئن و قابل اعتماد است. او مثل بازیکنان لاماسیا بازی می‌کند، پاس‌های کوتاه می‌دهد، توپ را به راحتی لو نمی‌دهد، خیلی سریع توپ را به گردش در می‌آورد و قلب تپنده تیم است.»
با نمایش‌های درخشانی که آرتور در سال اول حضورش در بارسلونا ارائه می‌کرد، هر روز بر تعداد آنهایی که او را با ژاوی مقایسه می‌کردند، افزوده شد. در واقع شاید بهترین تمجیدی که یکی می‌توانست از این بازیکن برزیلی انجام دهد، این بود که بارسلونا همیشه با حضور او در ترکیب اصلی تیم بهتری به نظر می‌رسید. تسلط آرتور در حفظ توپ به طرز عجیبی بالا بود و حرکات او سریع و تأثیرگذار. طوری که حتی خود ژاوی هم از تماشای حرکات او تحت تأثیر قرار گرفته بود. کاپیتان سابق بارسایی‌ها گفت: «آرتور را که می‌بینم یاد خودم می‌افتم. او خیلی سریع تصمیم‌گیری می‌کند و هنوز کلی راه پیش رو دارد چون من بازی‌ام را در بارسلونا ارتقا دادم و در مکتبی دیگر نمی‌توانستم اینقدر خوب بازی کنم. آرتور اما خیلی پخته و باتجربه به نظر می‌رسد. برای بازیکنی که در میانه میدان بازی می‌کند، اولویت لو ندادن توپ است و آرتور این کار را خیلی راحت انجام می‌دهد. او خیلی خوب و با ثبات بازی می‌کند. من در او پتانسیل فراوانی می‌بینم.» با همه اینها اما آرتور دیگر در بارسلونا شانسی برای رسیدن به چیزهایی که ژاوی تصور می‌کرد، نخواهد داشت.
روز دوشنبه این هفته اعلام شد که بارسلونا با یوونتوس برای معاوضه آرتور و میرالم پیانیچ به توافق رسیده‌ است. بازیکن برزیلی با رقم اولیه ۷۲ میلیون یورو راهی یوونتوس می‌شود و به جای او پیانیچ با ارزشی معادل ۶۰ میلیون یورو به نوکمپ می‌رود. از همان اول مشخص بود که او نمی‌خواست از بارسلونا برود. هواداران هم نمی‌خواستند که او برود. آرتور این فصل روزهای خوبی را تجربه نکرد. حتی قبل از اینکه کیکه ستین سرمربی بارسلونا ادعا کند حواس هافبکش تیمش پرت و تمرکزش روی ماجرای انتقالش قرار گرفته هم این بازیکن ۲۳ ساله عملکرد ضعیفی در این فصل داشت. انتصاب ستین به عنوان جانشین ارنستو والورده در ماه ژانویه می‌توانست یک تغییر مثبت در جهت پیشرفت آرتور باشد چون سبک و فلسفه بازی سرمربی سابق بتیس، مالکانه و شبیه به همان چیزی است که آرتور می‌پسندد. با این وجود آرتور به طرز محسوسی پسرفت کرد.
 او به شدت بی‌ثبات شد، سرعتش افت کرد و وقتی که صاحب توپ می‌شد بیش از اندازه برای تصمیم‌گیری درباره حرکت بعدی‌اش وقت هدر می‌داد. خب با این تغییر محسوس در وضعیت بازی آرتور تعجبی هم نداشت که ستین برای بازی دو هفته پیش تیمش مقابل بیلبائو تصمیم بگیرد که به جای او، ریکی پوج را به میدان بفرستد. هافبک جوانتر همان انرژی و دقتی که پیش از این در بازی آرتور موج می‌زد را به بارسلونا داد. پس اینجا مسأله‌ای که وجود دارد، تصمیم بارسلونا برای فروش آرتور نیست بلکه جایگزین کردن او با پیانیچ است. اگر آرتور در این فصل بد بوده، پیانیچ از او هم بدتر بوده است.
هافبک بوسنیایی یوونتوس هنوز هم نتوانسته خودش را با سبک بازی که مائوریتزیو ساری با خودش به یوونتوس برده، تطبیق دهد و به شیوه‌ای کاملاً درست در فهرست بازیکنان مازاد تیم قرار گرفت. اینکه بارسلونا قصد دارد با پیانیچ چه کار کند، آن هم در حضور بازیکنانی مانند سرخیو بوسکتس، فرنکی دیونگ و پوج که همگی گزینه‌های بهتری برای میانه میدان هستند، سؤال بزرگی است که این روزها ذهن هواداران تیم را مشغول کرده. پیانیچ بازیکن خوبی است اما او اکنون ۳۰ ساله است و خب طبیعتاً در سراشیبی دوران بازی‌اش. پس اضافه کردن یک بازیکن پا به سن گذاشته دیگر که کاملاً مشخص است از روزهای اوجش فاصله گرفته، چیزی نبود که بارسلونا برای حل مشکلات فعلی‌اش نیاز داشته باشد. از نظر فنی، خرید پیانیچ برای بارسلونا هیچ منطقی ندارد اما این تصمیم را یک تصمیم تجاری قابل قبول هم نمی‌توان قلمداد کرد. بارسلونا در حال حاضر بیشتر نگران تراز کردن دخل و خرجش است تا ساختن تیمی با پتانسیل فتح لیگ قهرمانان. البته این هم خیلی تعجب‌آور نیست. ممکن است که بارسلونا در رده‌بندی لیگ مالی نشریه دلویت در سال جاری صدرنشین بوده باشد اما این باشگاه در ۶ سال اخیر نزدیک به یک میلیارد یورو خرج داشته و به جرأت می‌توان گفت که این تیم تنها ۵ خرید موفق داشته: لوئیز سوارس، مارک آندره تراشتگن، ساموئل اومتیتی، فرنکی دیونگ و آرتور.
مدیران بارسلونا اما با تصمیمات‌شان نه فقط پول باشگاه بلکه آخرین سال‌های عمر حضور مسی در این تیم را هم هدر می‌دهند آن هم در حالی که او هنوز در اوج است. مسی چهارشنبه هفته پیش ۳۳ ساله شد اما هنوز هم فوق‌العاده بازی می‌کند. مشکل اما اینجاست که بارسلونا هرگز به این اندازه به نابغه آرژانتینی‌اش وابسته نبوده است. بارسلونا در این فصل لالیگا ۷۲ گل زده که مسی در بیش از نیمی از آنها تأثیر مستقیم داشته است (۲۱ گل زده و ۱۷ پاس گل داده است). البته سهم او از موفقیت‌های بارسلونا هرگز کم نبوده است اما چیزی که الان اهمیت دارد این است که جز مسی دیگر کسی نیست که بتواند مانند او گره از کار بارسا باز کند. او در این فصل ۲۲۹۲ بار صاحب توپ شده است که بیشتر از تمام بازی‌هایش در فصل ۰۹-۲۰۰۸ است (۲۱۵۸) است – فصلی که بارسلونا همه جام‌ها را درو کرد – و تقریباً به اندازه پاس‌های سرخیو بوسکتس هافبک میانی تیم. مسی ۱۵۱ بار بازیکنان حریف را در این فصل دریبل زده و این در حالی است که بعد از او با اختلافی زیاد دیونگ دومین نفر است (۴۳ بار). کاپیتان بارسلونا عملاً دارد همه کارها را خودش انجام می‌دهد. او باید عقب‌تر بیاید و خودش جور هافبک‌ها را هم بکشد و بعد توپ را بردارد و حمله کند. این وضعیت برای باشگاهی در حد و اندازه بارسلونا واقعاً خنده‌دار است اما واقعاً دیگر عجیب نیست.
در اوضاع و احوالی که ضررهای مالی ناشی از شیوع کرونا به اندازه کافی به باشگاه ضربه زده است، تنها چیزی که هواداران بارسلونا نمی‌خواستند تجربه کنند، از دست دادن یک پشتوانه برای آینده تیم‌شان بود که این هم به لطف درایت مدیران باشگاه از دست رفت. شاید شعار بارسلونا «چیزی فراتر از یک باشگاه» باشد اما در حال حاضر که این تیم چیزی فراتر از مسی نیست.

نویسنده :مارک دویل
منبع: سایت گل

Post Head Options

Display

Review Post Options

Review Box Position

Sidebar Options

Choose Sidebar

Post Style

Custom color Background Full Screen Background

General Options

Hide Post Meta Hide Author Information Hide Share Buttons Hide Related Posts

Banners Options

Hide Above Banner Custom Above Banner Hide Below Banner Custom Below Banner بندبا بلوک سازنده تمامی روایت‌ها شروع کنید.اندازهٔ قلماندازه از پیش تعیین شدهدل‌خواهراس افتادن

تغییر وضعیت برای نمایش حرف اول بزرگ.

نویسنده :مارک دویل
منبع: سایت گل