بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – کالیدو کولیبالی بخوبی این ضرب‌المثل را باور دارد که «هر کسی به ناپل می‌آید، دو بار گریه می‌کند، اول وقتی می‌آید و دوم وقتی می‌رود.» حالا که جدایی او قطعی شده اشک‌ها در راه است، نه فقط از او بلکه از هر کسی که با باشگاه ناپولی ارتباط دارد. هواداران هم به جنبه مثبت این انتقال نگاه می‌کنند؛ کولیبالی می‌رود اما حداقل راهی یوونتوس نمی‌شود تا داغ رفتن گونسالو ایگواین در سال ۲۰۱۶ تازه نشود. آن موقع برخی هواداران پیراهن شماره ۹ خود را آتش زدند یا در توالت انداختند و یک رستوران با اولین مصدومیت ایگواین در تورین پیتزا مارگریتا را یک یورو فروخت! حتی یک کشیش ناپلی از انتقال ایگواین به‌عنوان نمونه‌ای برای ضعف انسان یاد کرد. هنوز هم او را خائن می‌دانند. بنابراین ناپلی‌ها نفس راحتی کشیدند وقتی انتقال کولیبالی با ۳۴ میلیون پوند به چلسی مورد موافقت قرار گرفت و دست یووه که به‌دنبال جانشینی برای جورجو کیلینی بود، کوتاه شد.
۸ سال با عشق
اما در ناپل، محبوبیت مدافع سنگالی بیشتر از ایگواین بود. مهاجم آرژانتینی شاید فصل‌های درخشانی داشت و رکورد گلزنی در یک فصل سری A را شکست اما کولیبالی هشت سال با عشق در خدمت باشگاه بود. می‌خواستند در این فصل بازوبند کاپیتانی را به او بسپارند حالا که لورنزو اینسینیه به تورنتو رفته است. اما کولیبالی در ۳۱ سالگی تصمیم گرفت از آخرین فرصت خود برای بازی در یکی از تیم‌های بزرگ اروپا استفاده کند. شگفت‌انگیز بود که این همه ماند و رئیس باشگاه، آئورلیو دلورنتیس یک بار ادعا کرد او پیشنهادی ۱۲۰ میلیون یورویی که تصور می‌شود از منچستر آمده بوده، رد کرده است.
فقط یک جام
تأسف بزرگتر این است که کولیبالی تنها یک جام با ناپولی برد؛ کوپا ایتالیای ۲۰۲۰ آن هم در یکی از بهترین مقاطع تاریخ باشگاه. در فصل ۲۰۱۸-۲۰۱۷ به قهرمانی لیگ خیلی نزدیک شدند و کولیبالی با ضربه سر پیروزی‌بخش خود در تورین در فاصله چهار هفته مانده به پایان فصل اختلاف دو تیم را به یک امتیاز رساند. اما هفته بعد کولیبالی با تصمیمی سختگیرانه در دقیقه هشت بازی با فیورنتینا اخراج شد و شکست ۳ بر صفر در فلورانس امید قهرمانی ناپولی را بر باد داد هرچند با امتیاز رکوردشکن ۹۱ فصل را به پایان رساندند. فصل قبل هم در فاصله ۱۱ هفته مانده به پایان صدرنشین شدند، بالاتر از میلان و اینتر، اما سه برد از هفت بازی و باخت خانگی مقابل میلان کار را تمام کرد. آن موقع صحبت انتقال جدی شده بود بخصوص بعد از بازی عالی کولیبالی مقابل بارسلونا در لیگ اروپا که شایعه رفتنش به نوکمپ را تقویت کرد. لوچانو اسپالتی تحسینش کرد و حق داشت. از سال ۲۰۱۴ که با ۸ میلیون یورو از خنک به ناپولی آمد، هیچ بازیکنی در سری A آمار او را نداشته: ۱۴۵۲۸ پاس به مقصد رسیده، ۳۴۴ تکل موفق و ۱۷۱۶ توپ گیری. در واقع بعد از فصل سخت اولش در ناپولی و آموزش‌های مائوریتزیو ساری باثبات‌ترین مدافع جهان بوده.
درخشش ملی
در رده ملی هم خودش را ثابت کرده. دو بازی مرحله گروهی جام ملت‌های آفریقا را به‌دلیل ابتلا به کووید ۱۹ از دست داد اما در تک تک دقایق بازی‌های بعد حضور داشت و کشورش را به نخستین قهرمانی قاره رساند. در فینال آماری شگفت‌انگیز داشت و اجازه نداد محمد صلاح قدم از قدم بردارد. خوش به حال ادواردو مندی، دروازه‌بان سنگالی چلسی که فصل بعد کاپیتان تیم ملی در رده باشگاهی هم جلویش بازی می‌کند.
شاید برخی نگران سن کولیبالی باشند اما توماس توخل نتوانست کسی بهتر از او را برای جانشینی تیاگو سیلوا در رهبری خط دفاعی پیدا کند. او یک کاپیتان، رهبر و اسطوره واقعی است و دقیقاً برای همین پیداکردن جانشینی برای او ممکن نیست. اسپالتی خیلی خوب می‌داند و بعد از دو ماه کار در تیم این را بهتر فهمید. مربی سابق رم و اینتر فاش کرد بعد از نخستین وقفه بازی‌های ملی، مدافع سنگالی دو بار پروازش را عوض کرده تا برای بازی حساس با یووه بموقع به تیم برسد و از فرودگاه یکسره به زمین تمرین رفته: «با هیچ کس بهتر از او کار نکرده‌ام، چه به‌عنوان یک بازیکن و چه به‌عنوان یک انسان.» برای همین از رفتن کولیبالی که یک سال از قراردادش بیشتر نمانده بود، بیش از همه ناراحت می‌شود. اسپالتی فکر می‌کرد او تابستان گذشته می‌رود و حتی یک بار به شوخی گفته بود می‌خواهد خودش را به او ببندد تا کولیبالی نرود! اما ماند و به تیم کمک کرد به لیگ قهرمانان این فصل برسد.
داستان او هیچ شباهتی به ایگواین ندارد. کولیبالی همیشه ممنون هواداران بود که کاری کردند او و خانواده‌اش ناپل را خانه خود بدانند. در جریان جام ملت‌های آفریقا هم قدردانی خود را نسبت به هواداران ناپل علنی کرد و گفت افتخار می‌کند دو فرزندش در ناپل به دنیا آمده‌اند. پیوند او با این شهر و باشگاه ناگسستنی است.
هواداران ناراحتند که دوران کولیبالی تمام شده اما خوشحالند که این دوران رخ داد و البته از اینکه به یوونتوس نرفت. او قول داده بود از ناپل به تورین نمی‌رود و روی حرفش ایستاد.
