بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون -شاید هنوز زود باشد که از دور دوم مذاکرات بین رهبر کره‌شمالی و رئیس‌جمهوری آمریکا با عنوان شکست یاد کنیم، زیرا به نظر می‌رسد فعلا هر دوطرف مثل کشتی‌گیرها درحال ارزیابی یکدیگر بوده و با زدن به سروکله حریف قصد دارند بفهمند طرف چند مرده حلاج است. این میان اما خواسته‌های هریک از طرفین مشخص و روشن‌تر از روز است؛ کره‌شمالی خواهان رفع تحریم‌های اقتصادی و آمریکا به دنبال برچیده‌شدن توان نظامی هسته‌ای پیونگ‌یانگ است، اما این‌که چرا بر سر این خواسته‌های مشخص که ظاهرا هر دوطرف نیز با آن مشکلی ندارند، بعد از دو دور مذاکره هنوز توافقی حاصل نشده، سوالی است که تنها یک واژه می‌تواند پاسخ آن باشد: بی‌اعتمادی مطلق!
نخست خلع سلاح بعد رفع تحریم، یا بالعکس!؟
سیاست آمریکا در مذاکره با کره‌شمالی کاملا روشن است؛ هیچ تحریمی برداشته نخواهد شد، مگر آن‌که پیونگ‌یانگ گام‌های اساسی در جهت خلع سلاح کامل هسته‌ای بردارد. این احتمالا یعنی بعد از انتقال زرادخانه هسته‌ای کره‌شمالی به چین یا روسیه و اطمینان از کاهش توان این کشور برای ساخت دوباره چنین تسلیحاتی، واشینگتن برای برداشتن تحریم‌ها یا به قول ترامپ کمک به رشد و شکوفایی کره‌شمالی اقدام خواهد کرد. واکنش پیونگ‌یانگ اما آن چیزی نبود که کاخ سفید انتظارش را داشت و کیم جونگ اون درست نقطه مقابل چیزی که ترامپ به دنبال آن است را هدف گرفت؛ نخست رفع بخشی از تحریم‌ها و سپس آغاز روند خلع سلاح! دور باطلی که به نظر می‌رسد در صورت اصرار دوطرف بر مواضع‌شان حالا‌حالاها ادامه یابد، اما باید دید صرف ثانیه‌ها به نفع و ضرر کدام‌یک از دوطرف معامله است. بدترین حالت برای کره‌شمالی این است که تحریم‌ها ادامه یابد! خب، ٧دهه تحریم بوده‌اند و چند‌سال دیگر هم رویش! اما برای ترامپ قضیه متفاوت است، چون او وقت زیادی ندارد و ٢ یا نهایتا ۶سال دیگر باید کاخ سفید را به مقصد برج ترامپ در نیویورک ترک کند.
«برجام»، چراغ راه کره در مواجهه با آمریکا
پاسخ این سوال که در مذاکرات بین پیونگ‌یانگ و واشینگتن کدام طرف غیرقابل اعتمادتر است را باید در مواجهه ترامپ با «برجام» جست‌وجو کنیم و بعید است جهان مقاومت کره‌شمالی در برابر شرط و شروط آمریکایی‌ها مبنی بر رفع تحریم‌ها در ازای خلع سلاح را به حساب خیره‌سری بگذارد. آمریکای ترامپ غیرقابل اعتمادترین پدیده‌ای است که جهان امروز با آن روبه‌روست و رهبر کره‌شمالی با استناد به همین حقیقت می‌تواند به مقاومت خود در برابر درخواست‌های رئیس‌جمهوری ایالات متحده ادامه دهد. این میان تکلیف ترامپ هم روشن است؛ خلع سلاح هسته‌ای پیونگ‌یانگ برای او کوچکترین اهمیتی ندارد اما حتما برایش مهم است که نامش به‌عنوان رئیس‌جمهوری که موفق شد به ٧دهه خصومت با کره‌شمالی پایان دهد، در تاریخ ثبت شود. رهبر جوان کره‌شمالی هم از این موضوع آگاه است و می‌داند برای نیل به موفقیت فقط کافی است کمی صبر کند؛ زیرا او وقت کافی در اختیار دارد اما ترامپ نه!
