مشکل بارسلونا کاملا واضح است/لیونل مسی خوشحال نیست

سایت بدون – ۶ بازی و تنها ۸ امتیاز دستاورد بارسلونا در شروع لالیگا بوده است. این بدترین شروع بلوگرانا در ۱۴ سال گذشته به حساب می‌آید، آن‌ هم درست در برهه‌ای که آنها بدترین وضعیت‌شان را در فصل قبل سپری کرده بودند و می‌خواستند در فصل جدید اوضاع را عوض کنند اما مشخص است که مشکلاتی در این زمینه وجود دارد. مشکلاتی که باعث شده حتی در جمع دو تیم اول جدول هم جایی نداشته باشد. آنها در آخرین نمایش ناامیدکننده خود شنبه شب برابر آلاوز ۱۰ نفره به تساوی یک – یک رضایت دادند. 
رونالد کومان جایگزین کیکه ستین شد. بارتومئو مدیر مشکل‌ساز بارسلونا هفته گذشته استعفا داد. چند بازیکن جدید اضافه شدند و برخی از قدیمی‌ها کنار رفتند. به نظر همه این اقدامات برای اینکه اوضاع در بارسلون عوض شود، کافی بود ولی از شواهد و قرائن پیداست که احتمالا مشکل از جای دیگری است. 
از سال‌ها قبل بسیاری از کارشناسان نسبت به روزی که مسی دیگر نتواند به تنهایی همه مشکلات بارسلونا را حل کند، هشدار داده بودند. بارسا در آن برهه‌ها هم دچار مشکلات مقطعی می‌شد ولی در مجموع با روی فرم بودن مسی مشکلات چندان بزرگ به نظر نمی‌رسیدند. یا شاید بتوان گفت بخش اعظمی از مشکلات را مسی برطرف می‌کرد. حال اوضاع عوض شده.
 ۸ هفته از شروع لالیگا گذشته است.
بهترین گلزنان لالیگا ۴ گل به ثمر رسانده‌اند و بهترین پاسورها ۳ پاس گل به یاران خود داده‌اند. بارسلونا نیز ۶ بازی انجام داده. اما نام مسی در بین گلزنان برتر لالیگا به چشم می‌خورد نه در بین بهترین پاسورها. مسی تا به این جای فصل تنها یک گل زده و آن هم از روی نقطه پنالتی. 
افت بارسلونا در لالیگا به نوعی هم به مسی مربوط می‌شود هم نمی‌شود. می‌شود از این جهت که اگر او همان مسی همیشگی بود، مواقعی که بازی گره می‌خورد مثل همین بازی با آلاوز، کار را اصطلاحا درمی‌آورد و نمی‌شود به این خاطر که او هیچ‌ جا تضمین نداده همیشه به تنهایی تیم را نجات بدهد. مربی و سایر بازیکنان هم در راه موفقیت بارسلونا مسوولیت دارند. شاید اگر از سال‌های گذشته و زمانی که بارسا سرخوش از درخشش مسی بود مدیران تیم از رشد کاریکاتوری تیم نگران می‌شدند و می‌فهمیدند روند بزرگ شدن تیم اصلا طبیعی نیست حالا اوضاع دو فصل اخیر برای بارسلونا رقم نمی‌خورد. آن زمانی که مسی همه چیز و همه کس را زیر سایه خود برده بود. 
مسی در فصل پیش رو اصلا سرحال نیست و این به تمام تیم سرایت کرده است.
او گل نمی‌زند و پاس گل نمی‌دهد. تمرکز لازم را ندارد و در بازی پرتنش رفتار می‌کند. در همین بازی با آلاوز او به نوعی با تهدید توپ را به سمت داور شوت کرد که البته در بازی با یک کارت زرد جریمه شد اما گفته می‌شود ممکن است کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال اسپانیا محرومیتی سنگین برای او درنظر بگیرد.
ضربات مسی هم مثل خودش دیگر متمرکز نیستند. نمی‌روند آنجایی که همیشه می‌رفتند. از تمام تلاش‌هایش برای دریبل‌زنی هم چندتاش نمی‌گیرد. واقعا نمی‌توان گفت مسی از لحاظ بدنی به پایان دورانش نزدیک شده اما شاید او از لحاظ ذهنی به یک ریکاوری بلندمدت نیاز دارد. 
در تابستان مسی تلاش کرد بارسلونا را ترک کند اما این اجازه به او داده نشد. باشگاه باختی تحقیر‌آمیز تجربه کرد که نصفش به پای مسی نوشته شد. صمیمی‌ترین دوستش یعنی لوییس سوارز را از باشگاه بیرون انداختند و رونالد کومانی روی نیمکت نشست که خلق و خوی سردش چندان به روحیات لاتین‌تبار مسی خوش نمی‌آید. مارادونا در مصاحبه‌ای به مناسبت تولد ۶۰ سالگی‌اش کمی هم در مورد مسی حرف زد. مارادونا گفت:«می‌دانستم همه ‌چیز بین او و بارسلونا خراب خواهد شد. او می‌خواست از بارسلونا برود اما اجازه پیدا نکرد.» مارادونا این جملات را براساس تجربیات سابق خود گفت. او هم وقتی خدای ناپل بود یک روز تصمیم گرفت برود اما به دلیل اینکه شهر به هم می‌ریخت این اجازه به او داده نشد تا مدتی بعد جدایی به شکل غم‌انگیزتری اتفاق بیفتد. با این حال مارادونای ناپل و مسی بارسلون یک تفاوت بزرگ دارند. مارادونای غمگین از محصور شدن، مارادونای غرق در کوکایین و مشروب و روابط آزاد باز هم توانست ناپولی را قهرمان کند و در جام جهانی تیم را تا فینال برساند. اما گویا مسی غمگین و گوشه‌گیر دیگر رمقی برای کمک به شهر ندارد. 
اول همین هفته کیکه ستین سرمربی بارسلونا پیش از کومان که در باخت ۸ بر ۲ بارسا سرمربی تیم بود در مورد رابطه‌اش با مسی گفت:«مدیریت کردن لئو سخت است. من کی هستم که بخواهم او را تغییر بدهم؟ بارسا سال‌ها او را همین ‌طور که هست، قبول کرده بود و تغییرش نداده بود. مسی شخصیت خیلی توداری دارد ولی کاری می‌کند شما هر چه می‌خواهید را ببینید و انجام بدهید. مسی خیلی کم صحبت می‌کند ولی کارش را پیش می‌برد.» حال کومان باید به خوبی بداند تنها راه نجاتش از اوضاع کنونی بازگرداندن مسی به جریان فوتبال است. گرچه به نظر می‌رسد این کار برای روحیه یخی کومان خیلی سخت باشد.
او از همان روز اول که آمد، نشان داد قرار نیست به مسی نگاه متفاوتی داشته باشد. او معتقد است بازیکن باید وظیفه‌اش را در قبال دستمزدی که دریافت می‌کند، انجام دهد. او بعد از توقف برابر آلاوز هم گفت نگران نیست چون تیمش خوب بازی می‌کند و فقط در زدن ضربات آخر بی‌دقت است. 
از سمت دیگر این تفکر که بالاخره یک روزی بارسلونا باید می‌فهمید نمی‌تواند همیشه روی مسی حساب باز کند در شرایطی که فوق ستاره آرژانتینی هنوز ۲ یا ۳ سال دیگر می‌تواند در بالاترین سطح بازی کند کمی عجولانه است. حداقل اگر قرار بود چنین تفکری وجود داشته باشد باید از سال‌های پیش زیرساخت‌هایش مهیا می‌شد. در حال حاضر در بارسلونا فاتی ۱۸ ساله خوب کار می‌کند. پیانیچ به مرکز خط میانی بارسلونا نظم داده و گریزمان هم گاهی خودی نشان می‌دهد. با این حال همه آنها بدون درخشش مسی یک تیم متوسط هستند که باید برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان تلاش کنند نه برای قهرمانی. بارسلونا فعلا ۷ امتیاز با رئال‌مادرید فاصله دارد. رئالی که شنبه موفق شد با ۴ گل هوئسکا را شکست دهد. آخرین باری که بارسلونا چنین شروعی داشت در پایان فصل ششم شد. حال باید دید امسال چه اتفاقی برای رونالد کومان و مسی و مردم بارسلونا رخ خواهد داد.