معرفی بازی / کال آو دیوتی با ونگارد؛استالینگراد از نگاهی دیگر

بعد از این‌که جنگ‌های مدرن و جنگ سرد را در نسخه‌های اخیر دیدیم، حالا کال آو دیوتی بازگشتی جنگ جهانی دوم داشته است. نسخه جدید بازی که استودیوی اسلج‌همر آن را تولید کرده است، Vanguard نام دارد و در سالی که بتلفیلد ۲۰۴۲ سراغ جنگ‌های مدرن رفته، کال آو دیوتی را به ریشه‌های خود یعنی جنگ جهانی دوم بازمی‌گرداند. ونگارد نه‌تنها یک‌شوتر نسل جدید، بلکه نگاهی نو به کمپین‌های داستانی بازی‌های شوتر است.  

یک قصه متفاوت
برخلاف بتلفیلد ۲۰۴۲ که قرار نیست بخش داستانی داشته باشد، Vanguard با یک بخش داستانی کامل و البته الهام‌گرفته از بتلفیلد ۱ و ۵ عرضه شده‌است. اسلج‌همر گیمز داستانی را از جنگ جهانی تعریف می‌کند که ما را نه در نقش یک شخصیت بلکه چندین شخصیت مختلف می‌گذارد. بازی چند کمپین داستانی کوتاه دارد که کنار یکدیگر، به داستانش معنی می‌بخشند و در جبهه‌های مختلف جنگ جهانی دوم روایت می‌شود. همه چیز در مورد شکل‌گیری یک گروه ویژه یا Special Force است که چهار شخصیت مختلف از جبهه متفقین دارد. این چهار شخصیت، نماد سه جبهه اصلی جنگ متفقین یعنی ایالات متحده، انگلستان و روسیه هستند.  هر کدام از شخصیت‌ها بخش داستانی خودشان را دارند و در نهایت از یک روش جذاب به یکدیگر مربوط می‌شوند. تاثیر این اتفاق در بخش چندنفره این که همه چیز تو بخش چندنفره، طوری طراحی شده که انگار بازیکن‌ها مشغول تجربه سناریوهای مشابه بخش داستانی روبه‌روی بازیکن‌های واقعی هستند.  به این ترتیب، رویکرد اکتیویژن به این موضوع تلفیقی از نسخه Moden Warfare ۲۰۱۹ و بازی قبلی اسلج‌همر یعنی کال آو دیوتی WW۲ است. از آنجا اسلج‌همر برای ساخت بازی از یک ورژن بهبودیافته از موتور نسخه مدرن وارفر استفاده کرده، اتفاقا شباهت‌های زیادی بین این دو نسخه نیز وجود دارد.
  تاثیرگرفته از تاریخ
تاثیر المان‌های داستانی جنگ جهانی روی بازی کاملا مشهود است. بازی گیم‌پلی سفت و سخت‌تری نسبت به ریبوت مدرن وارفر دارد و دیگر آن‌قدر سریع نیست. طبیعی است که با بازگشت به جنگ جهانی دوم، سلاح‌های سنگین اتوماتیکی را به جای سلاح‌های سریع امروزی داریم که لگد بیشتری دارند و حس سنگینی خاصی را حین حمل و شلیک کردنشان احساس خواهید کرد.  سازنده‌ها سعی کرده‌اند تا حس کوبنده بودن یک شوتر اول شخص را در ونگارد به تصویر بکشند و تصویر دقیقی از نبردهای کوچک و بزرگ جنگ جهانی دوم را بسازند.  با این حال، اسلج‌همر تاکید خاصی روی این موضوع دارد که داستان بازی شکل‌گرفته از جنگ جهانی دوم است و دقیقا آن را تعریف نمی‌کند.  به این ترتیب، باید بدانید بخش زیادی از قصه، تاثیرگرفته از تخیلات نویسنده‌هاست و لزوما بیانگر اتفاقات یا شخصیت‌های تاریخی نیست.  لازم به ذکر نیست که بازی هیچ ارتباطی هم با بازی قبلی این استودیو یعنی WW۲ که برگرفته از جنگ جهانی دوم بود هم ندارد. بازی در بخش چندنفره مودهای قدیمی معروفی مثل Team Deathmatch و Domination را برگردانده و یک مود جدید به اسم Patrol هم به صورت محدود روی چهار مپ دارد.
با این که گان‌پلی بازی حس و حال متفاوتی به خاطر سلاح‌های دوران جنگ جهانی دارد، اما بازی هنوز هم یک تجربه سریع از کال آو دیوتی محسوب می‌شود.  تعداد بازیکن‌ها در بعضی از مپ‌ها بیشتر شده و حالا بازیکن‌ها می‌توانند در تیم‌های بزرگتری روبه‌روی هم قرار بگیرند.  در حالت‌ جدید بازی یعنی پاترول، بازیکن‌ها باید یک دایره را روی مپ دنبال کنند و سعی کنند حرکات خودشان را با آن تنظیم کنند تا امتیاز بگیرند.  سرعت بخش چندنفره توی این حالت به‌شدت بیشتر از قبل است و به استرس و هیجان بازی بیش از پیش اضافه کرده‌است. با این که کاستی‌هایی در بحث گرافیک و صداگذاری و البته نوآوری در بازی وجود دارد، اما ونگارد یک تجربه مثبت و دوست‌داشتنی است.
بخش داستانی بازی با این که تجربه نسبتا کوتاهی است، یک امتیاز مثبت برای کال آو دیوتی در برابر بازی‌هایی مثل بتلفیلد ۲۰۴۲ به حساب می‌آید. از طرفی پیشرفت‌های اسلج‌همر در بازی‌سازی کاملا مشهود است و می‌توان گفت که ونگارد، همان بازگشت قدرتمند کال آو دیوتی به ریشه‌های خود است.