بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – داستانهای معمایی و پررمزوراز آگاتا کریستی همیشه طرفداران بسیار زیادی در دنیای تصویر و نمایش داشته و از دیرباز تاکنون تعداد زیادی از نوشته‌های این خانم انگلیسی به‌صورت فیلم سینمایی، مجموعه تلویزیونی و نمایش تئاتری و رادیویی در معرض دید و قضاوت دوستداران داستانهای جنایی و پلیسی قرار گرفته‌اند. در این بین، کارآگاه پوآرویی که کریستی خلق کرد و داستانهای هیجان‌انگیز زیادی در ارتباط با این پلیس سمج و نکته‌سنج نوشت، محبوب همگان است. از قدیم تا امروز این داستان‌ها جزو پرخواننده‌ترین کتاب‌های تاریخ ادبیات بوده‌اند و خود پوآرو با آن سبیل‌های تاب‌دار و عجیب و غریب، یکی از معروف‌ترین و محبوب‌ترین شخصیت‌های داستانهای جنایی و معمایی و ژانر تصویری هیجانی بوده‌است. بنابراین کاملا طبیعی است که هنرمندی چون کنت برانا که در کارنامه‌اش کارهای غیرمتعارف و متفاوت بسیاری دارد (او همین چند روز قبل در تازه‌ترین دور مراسم سالانه اسکار برای «بلفاست» خود جایزه بهترین فیلمنامه اصیل و غیراقتباسی را گرفت) شیفته شخصیت این کارآگاه خونسرد و لج‌درآر و داستانهای پررمزوراز پلیسی او بشود و بخواهد نسخه سینمایی خود از ماجراجویی‌های این مرد میانسال کوتاه قد را در معرض دید تماشاگران قرار دهد. «مرگ روی نیل» دومین فیلم پوآرویی برانا بعد از موفقیت خوب «قتل در قطار سریع‌السیر نیمه‌شب» بین تماشاگران و منتقدان سینمایی است.باور اکثر منتقدان سینمایی این است که تبدیل داستانهای کریستی به فیلم سینمایی کار چندان راحت و ساده‌ای نیست و تماشاگران هم حساسیت زیادی نسبت به نوع به تصویر کشیده شدن این داستان‌ها دارند. زمانی که این داستان‌ها صاحب نسخه‌های کلاسیکی باشند که سخت مورد توجه منتقدان و تماشاگران دوران خود بوده‌اند، کار بازسازی دوباره آنها مشکل می‌شود. برای همین، برانا با انتخاب شخصیت پوآرو و فیلم‌هایی که قبل از این صاحب نسخه‌هایی موفق بوده‌اند کاری مخاطره‌آمیز انجام داده است. طبیعی است هر دو گروه منتقدان و تماشاگران مرگ روی نیل را با نسخه کلاسیک سال ۱۹۷۸ آن به کارگردانی جان گیلرمن و بازی پیتر یوستینف در نقش پوآرو مقایسه خواهند کرد و نمره خواهندداد. این همان کاری است که بینندگان فیلم زمان نمایش عمومی نسخه قتل در قطار سریع‌السیر شرق برانا انجام دادند.
اگر چه برخوردها با این فیلم مثبت و قابل قبول بود اما برانا نتوانست در دومین تجربه پوآرویی‌اش این موفقیت را تکرار کند. نه‌تنها تماشاگران استقبال چندانی از مرگ روی نیل نکردند بلکه نقدهای منتقدان هم چندان گرم و مثبت نبود. نکته‌ای که هر دو گروه روی آن تاکید داشتند طولانی بودن بی‌مورد فیلم (با طول زمانی ۱۲۷ دقیقه‌ای) و گره‌افکنی دیرهنگام داستان بود. مرگ روی نیل هم مثل بقیه فیلم‌های ژانر حادثه و هیجانی که شخصیت‌های متنوعی را در داستان خود دارد، بخش مهمی از داستان فیلم را اختصاص به معرفی تک‌تک و جداگانه آنها می‌دهد. صنعت سینما معمولا طرفدار محصولاتی است که تعداد زیادی شخصیت (و بالطبع بازیگر سرشناس) را در دل داستان‌هایش دارد و پوستر این فیلم‌ها متشکل از تصویر تعداد زیادی از بازیگران شناخته‌شده و معروف است که در کنار یکدیگر خودنمایی کرده و تماشاچی را فریب داده و مشتاق دیدن فیلم می‌کنند. در اینجا هم برانا یک دو جین از هنرمندان معروف قدیمی و جدید را در کنار هم قرار داده تا نمایشی از چهره‌های محبوب به راه بیندازد اما به نظر می‌رسد او نتوانسته استفاده درست و به‌جایی از آنها بکند. برای همین، این چهره‌های معروف بیشتر حالت صحنه پرکن‌هایی را دارند که بی‌هدف راه می‌روند و معلوم نیست قرار است چه کار بکنند یا نکنند.
داستان فیلم بلافاصله بعد از پایان داستان قتل در قطار سریع‌السیر شب اتفاق می‌افتد. مصر دهه ۳۰میلادی، لوکیشن اصلی فیلم است و بخش اعظم داستان در دل یک کشتی تفریحی رخ می‌دهد. پوآرو (با بازی خود برانا) برای انجام ماموریتی راهی قاهره شده و در آنجا با ژاکلین و سیمون (اما مک کی و آرمی هامر) آشنا می‌شود که قصد ازدواج دارند. کمی بعد او هم مثل بسیاری از افراد دیگر تعجب می‌کند که می‌بیند سیمون فقیر با لینت مولتی میلیاردر (گال گادوت) دوست صمیمی ژاکلین ازدواج کرده است. این چهار نفر همراه با تعدادی شخصیت ناهمگون و مشکوک دیگر، راهی یک دریانوردی می‌شوند. به‌دنبال قتل لینت در کشتی تفریحی، پوآرو وظیفه پیدا می‌کند قاتل را پیدا کند. او به تمام سرنشینان کشتی که از دوستان صمیمی و نزدیکان لینت هستند مشکوک است و هر یک از این افراد هم دلیلی محکمه‌پسند برای قتل او دارند. با به قتل رسیدن دو نفر دیگر، ماجراها پیچیده‌تر و بر رمزوراز داستان افزوده می‌شود. به نظر می‌رسد هرکول پوآرو برای پیدا کردن قاتل با مشکلات زیادی روبه‌روست.
مرگ روی نیل با هزینه‌ای ۹۰میلیون دلاری توسط فوکس قرن بیستم زیرمجموعه کمپانی والت دیزنی تهیه شد. سال ۲۰۱۵ جیمز ریچارد، نوه آگاتا کریستی و مدیر آثار او برای تولید دنباله‌هایی بر فیلم قتل در قطار سریع‌السیر شرق (که هنوز وارد مرحله تولید نشده بود) ابراز علاقه کرد. برانا هم سال ۲۰۱۷ آمادگی‌اش برای تبدیل شدن شخصیت پوآرو به مجموعه‌ای دنباله‌دار و خلق دنیای خاص پوآرو اعلام آمادگی کرد. کار فیلمبرداری مرگ روی نیل اواخر سپتامبر ۲۰۱۹ شروع شد. ابتدا قرار بود بخش اعظم صحنه‌های فیلم در کشور مراکش (به‌جای مصر) انجام شود اما در نهایت انگلستان جایگزین این کشور عربی شد! سازندگان فیلم تمام صحنه‌های بیرونی فیلم را در انگلستان بازسازی کردند. این اکشن پررمزوراز در آمریکای شمالی ۴۳میلیون دلار فروش کرد. تماشاگران در بقیه کشورهای دنیا هم ۹۰میلیون دلار برای دیدنش پول پرداخت کردند. فروش جهانی ۱۳۵میلیون دلاری فیلم چندان به مذاق تهیه‌کنندگانش خوش نیامد و این در حالی است که برانا سال ۲۰۱۷ در گفت‌و‌گویی با آسوشیتدپرس گفت: «احتمال بسیار زیادی است ماجراجویی‌های پوآرو به صورت فیلمی دنباله‌دار و چند قسمتی درآید. چرا نتوان چنین کاری کرد؟ با ۶۶ کتاب و داستان کوتاهی که کریستی نوشته است، می‌توان کارهای زیادی انجام داد. همان‌طور که صنعت سینما ارتباط نزدیک و صمیمانه‌ای با نوشته‌های چارلز دیکنز دارد، می‌توان چنین وضعیتی را برای آثار کریستی هم تصور کرد.» در شرایطی که برانا همچنان مایل به ساخت قسمت‌های بعدی فیلم و ظاهر شدن در قالب شخصیت پوآرو است، تهیه‌کنندگان فیلم هنوز در ارتباط با این موضوع موضعگیری نکرده‌اند.
