بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون -«رمانتیسیسم سیاسی» ستیزه‌جویانه‌ترین کتاب کارل اشمیت است؛ کتابی که در آن نقش مقاله «من متهم می‌کنم» امیل زولا را در جریان ماجرای دریفوس با اشتیاقی بی‌حد‌و‌حصر می‌پذیرد. اشمیت کتاب را با نقد نظریه عامه‌پسند رمانتیسیسم آغاز می‌کند که در آن رمانتیک‌ها با ارجاع به موضوع‌های معینی درباره کشش عاطفی تعریف شده، سپس به اصول اساسی جنبش رمانتیک حمله می‌برد و تکیه ویژه آن بر بنیان متافیزیکی رمانتیسیسم است؛ و اینکه چنین بحثی به همه حوزه‌های فرهنگ جنبه زیباشناختی می‌دهد. مباحث اصلی کتاب، پیش‌زمینه‌ای است برای یورش اشمیت به رمانتیسیسم سیاسی و شاعرانه‌سازی ستیزهای سیاسی. کارل اشمیت را هم هابز دوران جدید و هم پدرخوانده فلسفی نازیسم نامیده‌اند. آنچه سبب شد او یکی از سرآمدان نظریه‌پردازی سیاسی و حقوقی در قرن بیستم باشد، قدرت سخنوری و استدلال او آن هم در دفاع یا رد مواضع سیاسی مختلف است. اشمیت در این کتاب نقد سیاسی بنیادینی را عرضه کرده است و از مفهومی از عمل سیاسی دفاع می‌کند که استوار است بر مفاهیم خیر و شر، عدالت و بی‌عدالتی و حمله به انفعال سیاسی که معلول تجربه رمانتیسیسم سیاسی است
کارل اشمیت (۱۹۸۵-۱۸۸۸) حقوقدان، نظریه‌پرداز و فیلسوف آلمانی است. او چهره‌ای مهم و تاثیرگذار در نظریه سیاسی و حقوقی قرن بیستم بود و مکتوبات بسیاری درباره «قدرت سیاسی» دارد.
او را هم هابز دوران جدید و هم پدرخوانده فلسفی نازیسم نامیده‌اند. اما چه چیزی باعث شد که او یکی از سرآمدان نظریه‌پردازی سیاسی و حقوقی در قرن بیستم باشد؟ پاسخ را باید در قدرت او در سخنوری و استدلال، آن‌هم در دفاع یا رد مواضع سیاسی مختلف یافت که گاه در دوره‌های مختلف تغییر می‌کرد.
کسی که «رمانتیسیسم سیاسی» را می‌خواند، هرگز نمی‌تواند تاثیر و قدرت استدلال وی را نادیده بگیرد.
آثار اشمیت مورد توجه فلاسفه و نظریه‌پردازان سیاسی متعدی مانند والتر بنیامین، لئو اشتراوس، یورگن هابرماس، ژاک دریدا، هانا آرنت، جورجو آگامبن، آنتونیو نگری و اسلاوی ژیژک بوده است. بسیاری از آثار وی در ارتباط با نظریه ناسیونال سوسیالیسم مناقشه‌برانگیز شد.
