بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
فیزیک ناممکن ها کتابی است از فیزیکدان برجسته ی معاصر که نظریه جهان های موازی او دنیا را تکان داد،این کتاب که در سال ۲۰۰۸ روانه ی بازارها شد،یکی از پرفروشترین کتاب های «علم همگانی» در سراسر جهان بوده است و پس از ترجمه به فارسی نیز در صدر جدول آثار علمی قرار گرفته است.
این کتاب با ارائه ی بینشی هیجان انگیز،از آنچه واقعا در آینده می توانیم در زمینه ی فناوری و قدرت های اعجاب آور بدست آوریم، ما را به سفری در مرزهای علم و ماورای آن می برد.همه روزه شاهد آنیم که چیزهایی که روزی از سوی دانشمندان «نا ممکن» تلقی می شدند،پا به عرصه ی زندگی روزمره گذاشته اند.
در اینجا نویسنده‌ای به نام در سطح جهان، میچیو کاکو با اطمینان، مرزهای
امروزین علم را در می‌نوردد و برای نخستین بار از دید یک کارشناس خبره به
بررسی علم واقعی فردا می‌پردازد. زمینه‌ای که معمولاً قلمرو نویسندگان
علمی‌تخیلی است. او از امکان‌پذیری علمی حرکت دایمی، میدان‌های نیرو،
نامرئی‌شدن، توپخانه‌ی پرتویی، پادگرانش و پادماده، دورفرستی، تله‌پاتی،
روان‌جنبانی، روباتها و سای‌بورگ‌ها، تندتر رفتن از نور، سفر در زمان،
انرژی نقطه‌ای صفر، حیات فرازمینی، حتی نهان‌بینی پرده برمی‌دارد.
وی به ما نشان می‌دهد که چگونه چندتایی از این ایده‌ها عملاً قوانین فیزیک
را نقض می‌کنند. هیچ‌گاه تفاوت بین امکان‌پذیر، نامحتمل و در شرف وقوع به
این روشنی بیان نشده است.
قلمرو علمی تخیلی در کجا پایان می‌پذیرد؟ واقعاً به چه چیزهایی می‌توانیم
دست پیدا کنیم؟ کاکو در این کتاب قابل فهم، خواندنی و روشن‌گر می‌گوید:
– هرچیزی که امکان‌پذیر نباشد، حتمی است!
کتاب «فیزیک ناممکن‌ها» نوشته‌ی «میچیو کاکو» را «رامین رامبد» به فارسی برگردانده است. بررسی علمی دنیای فیزرها، میدان‌های نیرو، دورفرستی و سفر در زمان مباحث عمده‌ی این کتاب هستند. ناشر در معرفی این اثر آوره است: «با ارائه بینشی هیجان‌انگیز از آنچه واقعا در آینده می‌توانیم امید به داشتن آن داشته باشیم، “فیزیک ناممکن‌ها” ما را به سفری در مرزهای علم و رای آن می‌برد. همه روزه شاهد آنیم که چیزهایی که روزی از سوی دانشمندان “امکان‌ناپذیر” قلمداد می‌شدند، پا به عرصه‌ی زندگی روزمره‌ی ما می‌گذارند: دستگاه‌های فکس، آسمان‌خراش‌های شیشه‌ای، خودروهای گازسوز، شبکه‌ی ارتباطی، جهانی و قطارهای شناور تندرو. در اینجا نویسنده‌ی بنام در سطح جهان، میچیو کاکو با اطمینان مرزهای امروزین علمرا در می‌نوردد و برای نخستین بار از دید یک کارشناس خبره به بررسی علم واقعی فردا می‌پردازد؛ زمینه‌ای که معمولا قلمرو نویسندگان علمی تخیلی است. او از امکان‌پذیری علمی حرکت دائمی، میدان‌های نیرو، نامرئی شدن، توپخانه‌ی پرتویی، پادگرانش و پاد ماده، دورفرستی، تله اتی، روان جنبانی، روباتها و سای‌بورگ‌ها و… پرده برمی‌دارد.» کتاب حاضر را انتشارات «مازیار» منتشر کرده و در اختیار مخاطبان قرار داده است.
میچیو کاکو خود در پیشگفتار کتاب چنین می نویسد:
ناممکن نسبی است !
از نظر فیزیکدان های امروزی تله پورت،یا فضا پیماهایی با سرعت نور،ناممکن تلقی می شوند. آیا می شود که آنها در چند سده ی آینده ممکن شوند؟ یا در چند هزار سال،هنگامی که فناوری ما پیشرفته تز شد!؟ یا در یک میلیون سال!؟
به پیشرفت های فناوری که طی ۱۵۰ سال پیش از سوی دانشمندان ناممکن نامیده شدند و اکنون بخشی از زندگی روزمره ی ما گشته اند توجه کنید!
در ۱۸۶۳ ژول ورن رمان پاریس در سده ی بیستم را نوشت که بیش از یک قرن گم شده بود تا آنکه از سوی «نتیجه» ی او پیدا و در ۱۹۹۴ به چاپ رسید. داستان او آکنده از فناوری های ناممکن اعلام شده در سده ی نوزدهم است،از جمله ماشین فکس،شبکه ی ارتباطات جهانی،آسمان خراش های شیشه ای،خودرو های بنزینی،و قطار های شناور پرسرعت . . .!
در این کتاب من چیزهای ناممکن را به ۳ دسته تقسیم کرده ام:
نخست امکان ناپذیری های رده ی ۱ :
اینها فناوری هایی هستند که امروز ناممکنند،ولی قوانین شناخته شده ی فیزیک را زیر پا نمی گذارند. بنابراین شاید آنها در این سده یا حتی بعدی،به شکلی اصلاح شده،ممکن شوند. دور فرستی (تله پورت)،موتور های پاد ماده،شکل های معینی از تله پاتی،روان جنبانی(حرکت از طریق ذهن) و نامرئی شدن در این رده قرار می گیرند.
دسته ی دوم امکان ناپذیرهای رده ۲ هستند:
اینها فناوری هایی هستند که درست در فهم ما از جهان فیزیکی جا می گیرند،اگر آنها به هر ترتیب امکان پذیر شوند،شاید بشود در مقیاس،هزاران تا میلیون ها سال آینده به آنها تحقق بخشید. اینها عبارتند از : ماشین های زمان،امکان پذیری سفرهای فوق فضایی،و سفر از طریق کرمچاله ها.
دسته ی آخر امکان ناپذیرهای رده ی ۳ هستند:
اینها فناوری هایی هستند که نقض کننده ی قوانین شناخته شده ی فیزیکی اند.شگفتا که فناوری های انگشت شماری،در این رده جا می گیرند. اگر معلوم شود که اینها امکان پذیرند،تغییر بنیادی را در فهم ما از فیزیک سبب خواهند شد.
آری ناممکن نسبی است!
کارل ساگان زمانی نوشت:
«معنی اینکه تمدنی یک میلیون سال از ما جلوتر است چیست؟ ما تنها در چند دهه به رادیو تلسکوپ و فضاپیماها دست یافته ایم،تمدن صنعتی ما فقط چند صدسال عمر دارد… تمدنی پیشرفته با میلیون ها سال عمر، همان اندازه از ما جلوتر اتست که ما از کودکی بادیه نشین،یا میمونی برهنه جلوتریم!»
فیزیک غیرممکن‌ها کتابی نوشتهٔ میچیو کاکو است. او در این کتاب به توضیح پدیده‌هایی به ظاهر غیرممکن و خارق‌العاده همچون سفر در زمان، سفر به دنیاهای موازی، نامرئی شدن، ساخت بشقاب پرنده و نیز سیاحتی در زیباترین بخش‌های طبیعت جهانی که هنوز آن را به‌خوبی نمی‌شناسیم پرداخته است.[۱]
فیزیک غیرممکن‌ها یکی از پرفروشترین کتاب‌های علمی همگانی در سراسر جهان بوده‌است. این کتاب بینشی هیجان‌انگیز از آنچه در آینده می‌توانیم امید به داشتن آن داشته باشیم ارائه می‌دهد و ما را به‌سوی مرزهای علم و ورای آن می‌برد.
کاکو در این کتاب می‌گوید: «هرچیزی که غیرممکن نباشد، حتمی است!»
میچیو کاکو خود در پیشگفتار کتاب چنین می نویسد:
ناممکن نسبی است !
از نظر فیزیکدان های امروزی تله پورت،یا فضا پیماهایی با سرعت نور،ناممکن تلقی می شوند. آیا می شود که آنها در چند سده ی آینده ممکن شوند؟ یا در چند هزار سال،هنگامی که فناوری ما پیشرفته تز شد!؟ یا در یک میلیون سال!؟
به پیشرفت های فناوری که طی ۱۵۰ سال پیش از سوی دانشمندان ناممکن نامیده شدند و اکنون بخشی از زندگی روزمره ی ما گشته اند توجه کنید!
در ۱۸۶۳ ژول ورن رمان پاریس در سده ی بیستم را نوشت که بیش از یک قرن گم شده بود تا آنکه از سوی «نتیجه» ی او پیدا و در ۱۹۹۴ به چاپ رسید. داستان او آکنده از فناوری های ناممکن اعلام شده در سده ی نوزدهم است،از جمله ماشین فکس،شبکه ی ارتباطات جهانی،آسمان خراش های شیشه ای،خودرو های بنزینی،و قطار های شناور پرسرعت . . .!
در این کتاب من چیزهای ناممکن را به ۳ دسته تقسیم کرده ام:
نخست امکان ناپذیری های رده ی ۱ :
اینها فناوری هایی هستند که امروز ناممکنند،ولی قوانین شناخته شده ی فیزیک را زیر پا نمی گذارند. بنابراین شاید آنها در این سده یا حتی بعدی،به شکلی اصلاح شده،ممکن شوند. دور فرستی (تله پورت)،موتور های پاد ماده،شکل های معینی از تله پاتی،روان جنبانی(حرکت از طریق ذهن) و نامرئی شدن در این رده قرار می گیرند.
دسته ی دوم امکان ناپذیرهای رده ۲ هستند:
اینها فناوری هایی هستند که درست در فهم ما از جهان فیزیکی جا می گیرند،اگر آنها به هر ترتیب امکان پذیر شوند،شاید بشود در مقیاس،هزاران تا میلیون ها سال آینده به آنها تحقق بخشید. اینها عبارتند از : ماشین های زمان،امکان پذیری سفرهای فوق فضایی،و سفر از طریق کرمچاله ها.
دسته ی آخر امکان ناپذیرهای رده ی ۳ هستند:
اینها فناوری هایی هستند که نقض کننده ی قوانین شناخته شده ی فیزیکی اند.شگفتا که فناوری های انگشت شماری،در این رده جا می گیرند. اگر معلوم شود که اینها امکان پذیرند،تغییر بنیادی را در فهم ما از فیزیک سبب خواهند شد.
آری ناممکن نسبی است!
کارل ساگان زمانی نوشت:
«معنی اینکه تمدنی یک میلیون سال از ما جلوتر است چیست؟ ما تنها در چند دهه به رادیو تلسکوپ و فضاپیماها دست یافته ایم،تمدن صنعتی ما فقط چند صدسال عمر دارد… تمدنی پیشرفته با میلیون ها سال عمر، همان اندازه از ما جلوتر اتست که ما از کودکی بادیه نشین،یا میمونی برهنه جلوتریم!»
